رژیمی که نتوانست خود رااصلاح کند لاجرم باید سرنگون شود. نابودی رژیم حاکم هرگز به معنای فروپاشی ایران پایان نخواهد یافت چراکه وجود خود رژیم اینک به عامل نابودی ایران تبدیل شده است.رژیمی که آرای مردم را نمی پذیرد ،مستحق سرنگونی است.دیگر نمی توان با سلاح انتخابات بر رژیم مستبد چیره شد چراکه رژیم اسلامی به هر شکل ممکن نماینده خودرا به کرسی قدرت مکی نشاند. اضمحلال خاصیت همه حکومت هائی است که نتوانسته اند خود را با عصر خود هم خوان نمایند وبرخلاف جهان حرکت می نمایند. رژیم اسلامی از فردای روی کار آمدنش برخلاف مسیر تاریخ ایران وجهان حرکت کرده است. این جزئی از ذات محتوم تاریخ ادوارهمه حکومت های میرا وضد تکاملی جهان است که رژیم اسلامی نمی تواند از آن قاعده مستثنی باشد. رژیم اسلامی با آن نرد بانی که خود رابه عرش حکومت رسانده است اینک آن نردبان چنان پوسیده است که نمی تواند از همان نردبان از اریکه قدرت پائین بیاید لذا به این رژیم باید یاری برسانیم تا از راس قدرت به سرا زیری کشیده شود.بعضی از نیروهای خارج حاکمیت احتیاج به نردبان دارند تا به پائین بیایند.نگذاریم آنها مثل رضا عسگری به امریکا پناهنده شوند.بهتر است امثال ایشان مانند محسن سازگارا به مخالفان حکومت اسلامی بپیوندند. تشویق نیروهائی که از رژیم بریده اند ودر برابر حکومت ایستاده اند باید بنوعی کوشش شود تا به مخالفان بپیوندند.این یکی از وظایف بسیار خطیر اپو سیوزیون می باشد که ذره ائی در این راه نباید از خود تردید نشان دهند. در روزهای انقلاب اسلامی "بنی احمد ها " حاکمیت شاه رادر بیشترین زمینه ها در راه سرنگونی سلطنت پهلوی فراهم آوردند. تلویزیون حکومت شاه بطور مستقیم جلسات وبحث های انتقاد آمیز مجلس شورای ملی را برای مردم پخش می کرد.آنقدری که آن بحث ها مردم را از فساد درونی حکومت شاه آگاه می ساخت نیروهای اپوسیوزیون نتوانسته بودند مردم را از کمبود ها وخلاف کاریهای اداری ومالی و پارتی بازیها وفامیل گرائی وغیره مردم را مطلع سازند. شاه خواست خود انتقادها را به حکومتش سازمان دهد تا همه چیز در کنترلش باشد اما به ضررش تمام شد وهمچون بنزینی برشعله های آتش باعث طغیان شورش های مردمی گردید.نمونه زیر بسیار جالب است:

"افروغ تصريح کرد: «در آخرين SMS من تهديد به ترور شدم. حتی اگر اين اتفاق هم رخ دهد آن را شهادت تلقی کرده و برای خود افتخار بزرگی می‌دانم. من نيامده‌ام که هيچ هزينه‌ای ندهم. وقتی کتاب «چالش‌های کنونی ايران» را منتشر کردم در ابتدای کتاب آن را به «شهدا و پاسداران عهد الست» تقديم نمودم و به همسرم گفتم که ای کاش انتشار اين کتاب با رفتن و شهادت من پيوند بخورد. متأسفانه اين توفيق نصيب من نشد».

نمونه دیگر بسیار حائز اهمیت هست:

"گرچه بعيد نيست كه سروش هم در گرماگرم انقلاب فرهنگي مرتكب اشتباهاتي شده باشد، اما اشتباه بزرگتر را به گمانم آناني مي‌كنند كه براي خلاص‌كردن خود از سابقه‌اي كه بر دوش‌هايشان سنگيني مي‌كند، در تمام نادرستي‌ها تنها نام يك نفر را به ياد مي‌آورند. محدودكردن تمام كاستي‌ها به يك واقعه و تقليل تمام نام‌ها به يك نام، فراموش‌كردن بخشي از تاريخ است".

در همین روزهای اخیر صادق زیبا کلام نیز چندین بارازهمه اعمال جمهوری اسلامی در گذشته اظهارتاسف وانتقاد کرده است.همه کارگزاران رژیم از اعدام های سالهای گذشته اظهار ندامت وتیری می جویند اما همچنان در ایران سرکوب واعدام و شکنجه اعمال می شود. اعدام های سال 67 همچون بختکی برسینه های پایوران رژیم سنگینی می کند وآنها جرات دفاع از اعمال خود را ندارند.

جنگ هشت ساله یقه همه سردمداران رژیم اسلامی را گرفته است وبه هیچ وجه کسی را خلاص نمی کند.مادران وپدران فراوانی فرزندان دلبسته شان را از دست داده اند .چهل شهرو چها ر هزار روستا هنوز خرابه از جنگ هشت ساله مانده است. هزار میلیارد دلار ضرر مالی ایران بوده است.در حال حاضر ملت ایران محتاج یک دلار آن هم هست!! گدائی کودکان در خیابانها را نگاه کنید.

ناطق نوری رسما دست به دعا برداشته است تا یک رضاخان دیگری برای نجات ایران پیدا شود!! پایوران رژیم از بن بست رژیم در همه عرصه باخبر شده اند وبه عجز افتاده اند ولی آلترناتیوی نیست که حکومت را به آنها تحویل دهند ودر ضمن کشوری برای اقامت نمی یابند!!

نمونه زیر از جانب مخالفان جمهوری اسلامی درخارج کشور بیان نشده است بلکه از درون ایران بطور رسمی اعلام شده است:

آفتاب: بیش از55 اقتصاددان مطرح کشور که همگی از اساتید دانشگاه‌های معتبر ایران هستند در نامه‌ای مستند و انتقادی به محمود احمدی‌نژاد با تشریح عملکرد واقعی دولت نهم در یک سال گذشته، هشدار دادند «هزینه تصمیمات غیرعلمی و شتابزده بسیار سنگین و غیر قابل بازگشت است که در نهایت توسط مردم ایران و به ویژه گروه‌های کم درآمد پرداخت می‌شود»....

تهدید های نظامی از همه طرف رژیم اسلامی را در منگنه قرار داده است و سرکردگان اسلامی هر روز علیه جهان آزاد وهمسایگان رجز خوانی می کنند. علائم جنگ در صورت عدم عقب نشینی حکومت اسلامی از غنی سازی اورانیوم به وضوح دیده می شود.

در این شرایط هنوز آلترناتیو شکل نگرفته هست تا به مثابه جانشین سیاسی ومقبول یافته ازجانب مردم خود را جایگزین رژیم اسلامی نماید.اگر آلترناتیو واقعی با حمایت مردمی شکل بگیرد بیشترین کمک برای خاتمه غائله حکومت اسلامی خواهد بود.رژیمی سرنگون می شود که حکومت آتی وجایگزین تا حدودی شکل گرفته باشد.عصای رژیم پوسیده است وکم کم این عصا دیگر یارای پا برجای نگاه داشتن رژیم را در خود نمی بیند .

در این میان در بین مخالفان هنوز وحدت نظری وپراتیک بوجود نیامده است.نقشه ها وپیشنهاد ها به وفور دیده می شود اما هنوز طرح کار ساز که هم "جامع ومانع" باشد دیده نمی شود.اجلاس پاریس چند روز دیگر برگزار می گردد.هرکس می خواهد طرح خود را پیش ببرد.یکی از زوایه ماوراءناسیونالیستی ایرانی به مسئله وبغرنج جمهوری اسلامی پاسخ می دهد که اساسا هیچگونه هم خوانی با جامعه کنونی ایران ندارد و از عمر این طرح ها مدت مدیدی است که گذشته است و اینگونه پروژه ها در میان اقوام و همسایگان ایران تحریک آمیز می باشند.اینگونه طرح ها درضمن با قوانین حقوق بشر و میثاق های شهروندی ودمکراتیک شناخته شده جهانی مغایر می باشد و به عهد آغاز قرن نوزدهم وبیستم میلادی تعلق دارد. طبیعی هست که هرملتی با افتخارات گذشته اش زنده هست اما براساس افتخارات وجهان گشائی ها و فتوحات پادشاهان در گذشته نمی توان قوانین عصر کنونی را تدوین کرد. اگر اجلاس پاریس خود را با عصر کنونی همگام سازد واز تعلقات ناسیونالیستی منفی دور نگاه دارد بزرگترین گام استوار خود را برداشته است. تنها خرد ورزی توانمند ودورنگر که در همه عرصه ها از سیاست گرفته تا حوزه فرهنگ واقتصاد و ورزش و حقوق مدنی و سیاسی اقوام و اداره شهرها واستان ها که حتی می تواند به تشکیل پارلمان های استانی ونظارت آنها برحاکمیت منجر گردد می تواند اعتباری در میان مردم ایران و جامعه بین المللی بوجود بیاورد. الباقی اتلاف وقت است.