به نظر می رسد که در مجموع، بیشتر مصاحبه شوندگان به کاندیداهای چپگرای فرانسوی گرایش دارند

ایرانیان مقیم فرانسه، بخش قابل توجهی را در میان مهاجران به این کشور تشکیل نمی دهند. در نتیجه، آرای آنها قاعدتا تاثیر قابل توجهی بر نتایج انتخابات ریاست جمهوری این کشور بر جای نخواهد گذاشت.

با این حال، مرور انگیزه های ایرانیان برای رای دادن به کاندیداهای مختلف، در فهم نوع نگاه این گروه مهاجر به تحولات کشور فرانسه، مفید است.

در گزارش حاضر، با تعدادی از ایرانیان ساکن این کشور گفتگو کرده و از آنها پرسیده ایم که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، به چه کاندیدایی رای می دهند و دلایل این انتخاب چیست.

این ایرانیان، ساکن شهرهای مختلف فرانسه و دارای مشاغل و دیدگاه هایی متفاوت هستند. اگرچه نمی توان آنان را لزوما نمایندگی کننده دیدگاه های اکثریت ایرانی تباران شرکت کننده در انتخابات فرانسه دانست، اما به نظر می رسد که در مجموع، بیشتر آنها به کاندیداهای چپگرای فرانسوی گرایش دارند.

لازم به ذکر است که تعدادی از ایرانیانی که برای تهیه این گزارش با آنها تماس گرفته شده، به دلایلی چون "عدم تمایل به شرکت در انتخابات"، "خصوصی دانستن دیدگاه های انتخاباتی"، "عدم علاقه به سیاست"، یا "احتیاط در بیان دیدگاه‌های سیاسی" حاضر به شرکت در گفتگو - حتی بدون ذکر نام- نشده اند.

محمد مراد خانی، ۵۰ ساله، پزشک، مقیم لیل

من به فرانسوا بیرو کاندیدای حزب میانه روی "مودم"(یا "جنبش دمکرات") رای می دهم.

انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه به طور مستقیم در روابط و مسائل ایران و فرانسه تاثیر ندارد. اما به طور کلی در دنیای مدرن، همزیستی، پدیده خوبی است و جریانی که تلفیقی از تفکرات دست چپی و دیدگاه های دست راستی را حاضر است قبول کند و در جامعه به اجرا بگذارد، جریان مناسبی است.

در جامعه ایرانی حزب میانه رویی مانند این حزب میانه روی فرانسوی وجود ندارد و امیدوارم که این "میانه بودن"، در جامعه ایرانی هم رشد بکند.

به طور کلی، مسائل سیاسی و اقتصادی جوامع بسیار پیچیده شده اند و یک انتخابات یا یک جریان سیاسی، نمی تواند بسیاری از این مشکلات را حل یا به صورت کامل برطرف کند.

من امیدوارم که در فرانسه جریان های تند راست و چپ روی کار نیایند و به نظرم جریان میانه است که منافع کلی را در نظر دارد.

البته می توانیم به فردی که این جریان را نمایندگی می کند ایراد داشته باشیم، ولی من به شخص رای نمی دهم، بلکه به فکر و جریان رای می دهم.

جمشدی اسدی، ۵۴ ساله، استاد اقتصاد دانشگاه، مقیم پاریس

من به نیکولا سارکوزی کاندیدای "اتحاد برای جنبش مردمی" رای می دهم و دفعه پیش هم به او رای دادم.

شاید سارکوزی بهترین کاندیدا و نامزد من نباشد، ولی در کاندیداهای موجود بهترین کسی است که شهامت و درایت انجام اصلاحات ضروری را دارد. در کشورهایی که مثل فرانسه بسیار بدهی آنها بالا رفته، انجام چنین اصلاحات دشواری حیاتی است.

انجام نشدن این اصلاحات، به سرنوشتی می انجامد که بر سر ایرلند و به ویژه یونان آمد، و پرتقال و اسپانیا را هم به شدت زیر فشار گذاشته است.

دولت و رئیس جمهور فعلی فرانسه، سارکوزی، سعی کرده اند با این سرنوشت برخورد کنند و در کشور اصلاحاتی انجام بدهد.

در دموکراسی هایی مانند فرانسه، انجام اصلاحات کار آسانی نیست، چون مردم در انتظار بهبود شرایط مادیشان هستند و نمی توانند فشارها را بپذیرند تا اصلاحات انجام بشود. حتی در یونان که در حقیقت یک کشور ورشکسته است، مردم اصلاحات را نمی پذیرند.

من قبول دارم که شرایط مردم بسیار مشکل است، ولی وقتی دولت ها فقط با بدهی، قرض و اعتبار می توانند برای شهروندانشان رفاه تهیه کنند، روزی باید با این مشکل برخورد کرد. در نتیجه من فکر می کنم که سارکوزی بهترین انتخاب باشد.

مصاحبه شونده بدون ذکر نام، ۴۵ ساله، زن، ساکن لیون

من به فرانسوا اولاند کاندیدای حزب سوسیالیست رای می دهم؛ به علت اینکه طرفدار راستگرایان نیستم.

البته اولاند با توجه به دستور کاری که اعلام کرده، برنامه های چشم گیری ندارد. او هم نسبت به کاهش تعداد مهاجران موضع گرفته و گفته که سیاست های کاهش مهاجرت را اعمال خواهد کرد. اما برنامه هایی رو به جامعه بازتر دارد، به‌خصوص برنامه های مالیاتی او که گفته مالیات را برای ثروتمندان زیادتر می کند، و این خوب است.

اولاند در سیاست خارجی هیچ موضع گیری مثبتی نسبت به ایران اعلام نکرده است و نمی خواهد که تغییر کلی در سیاست خارجی فرانسه داده بشود و گفته که مساله اتمی ایران، مساله اول او خواهد بود.

به هر حال با توجه به اینکه سیاست های بازتر و آزادتری در مقایسه با راست‌گرایان اعمال می کند، در مقایسه با بقیه کاندیداها بهتر است.

مصاحبه شونده بدون ذکر نام، مرد، ۶۷ ساله، دبیر بازنشسته، ساکن ویل- نوو- دسک

من به ملانشون کاندیدای "جبهه چپ" رای می دهم. بخشی از اعضای این تشکل که مدت زیادی از تاسیس آن نمی گذرد، از حزب کمونیست فرانسه هستند، بخشی از آنها از حزب سوسیالیست هستند و بخشی را هم اعضای "حزب جدید ضد سرمایه داری" تشکیل می دهند.

وقتی بحران شروع شد تعدادی از سوسیالیست ها از این حزب بیرون آمدند بیرون و این باعث شد که حزب کمونیست بتواند با آنها برای خودش نیرویی تشکیل بدهد. از این جهت، وضعیت الان با شرایط ایران بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم شبیه است، چون ما هم جز جبهه درست کردن چاره دیگری نداشته و نداریم.

دنیا در میانه بحران اقتصادی است و فرانسه و ایران هم در چنین وضعی هستند. اهمیت این انتخابات از انتخابات قبلی بیشتر است، همان‌طور که در ایران هم انتخابات ۱۳۸۸ با دیگر انتخابات خیلی فرق داشت.

انتخابات امسال، علاوه بر فرانسه برای کل اروپا مهم خواهد بود. برای اینکه فرانسه همیشه در اروپا پیشرو بوده است، پس نتایج انتخابات آن می تواند جاهای دیگر در اروپا را هم تحت تأثیر قرار بدهد. به‌خصوص به دلیل وجود بحران در سطح اتحادیه اروپا.

به طور مثال در یونان، روند سرمایه داری و در پیش گرفتن سیاست های ریاضتی، که توسط راستگرایان برای مقابله با بحران اقتصادی پیشنهاد شده، روندی نیست که بتوانه اقتصاد را جلو برد؛ بلکه برعکس، اقتصاد را به عقب می برد.

الان، جریان چپ در فرانسه نیرو گرفته و می خواهد سرمایه داری جهانی شده را عوض کند. الآن، زمانی است که باید به جبهه چپ رای بدهیم.

فرهاد فقیه حبیبی، ۵۳ ساله، شغل آزاد، مقیم مونس- آن- بارول

در حقیقت ۴ کاندیدا هستند که افکارشان از جهتی به افکار من نزدیک است: اوا ژولی کاندیدای سبزها، ناتالی آرتو کاندیدای "نبرد کارگری"، فیلیپ پوتو کاندیدای "حزب جدید ضد سرمایه داری"، و ژان-لوک ملانشون کاندیدای "جبهه چپ".

اوا ژولی کاندیدای سبزها، فرد خوب وصادقی است. ناتالی آرتو هم ایده های خوبی دارد، ولی حزبش سازمان دهی فرقه ای دارد و مثل حزب سیاسی عمل نمی کند.

به طور کلی، من دو کاندیدای دیگر را بیشتر ترجیح می دهم. یکی فیلیپ پوتو است، که از سن نوجوانی که به سیاست علاقه مند شدم، خواسته ها و افکارم به این فرد خیلی نزدیک بود. ولی وقتی به کاندیدای چهارم یعنی ملانشون فکر می کنم، می بینم فیلیپ پوتو در مقابل این کاندیدا شانس بسیار کمی برای انتخاب شدن دارد.

پس احتمالش بیشتر است که به ملانشون رای بدهم. اگر او به قدرت برسد امکان اینکه از فیلیپ پوتو و افکارش استفاده کند خیلی زیاد است.

نظر شخصی من این است که در دور اول آدم باید به خواست و دلخواه خودش رای بدهد، و در دور دوم باید از میان دو کاندیدای باقی مانده کسی را انتخاب کند که از دیگری بهتر باشد.

شعیب سلطانی، ۵۱ ساله، کارمند انفورماتیک دانشگاه، ساکن لکن

من، هم در دور اول و هم در دور دوم به فرانسوا اولاند رای می دهم.

مهمترین دلیل انتخاب من این است که نمی خواهم دوباره سارکوزی رئیس جمهور شود. چون به نظر من خیلی از کارهای سارکوزی اشتباه بوده است. از جمله، قسمتی از مالیات را برای افراد خیلی ثروتمند حذف کرد. یا اقداماتی که هر هفته خیلی سریع انجام می دهد، بدون اینکه رویش فکر شده باشد.

مشکل سارکوزی این است که سریع تصمیم می گیرد، بدون اینکه با دیگران مشورت کند و مثل یک دیکتاتور عمل می کند.

من فرانسوا اولاند را از نظر انسانی بیشتر از سارکوزی قبول دارم. به نظر من، اولاند بیشتر از سارکوزی به شعارهای بنیادین فرانسه - آزادی و برابری و برادری - اهمیت می دهد.

مصاحبه شونده بدون نام، ۵۷ ساله، مرد، شغل آزاد، مقیم لیل

من در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به مارین لوپن نامزد "جبهه ملی" رای می دهم.

اولویت برنامه های مارین لوپن تامین امنیت فرانسه است. بنا به آمارهای موجود، از ۶۰ هزار نفر زندانیانی که در زندان های فرانسه هستند، بین ۷۰ تا ۷۵ درصد آنها خارجی و به‌خصوص افرادی هستند که از کشورهای شمال آفریقا می آیند.

علت اصلی رای دادن من به این کاندیدا آن است که ورود خارجی ها به فرانسه کم شود؛ خارجی هایی که به فرانسه می آیند و از تمام تأمین های اجتماعی استفاده می کنند، ولی در بعضی مواقع دست به قانون شکنی می زنند.

سالیانه حدود ۲۰۰ هزار نفر وارد فرانسه می شوند که مارین لوپن می خواهد این مهاجرت را به سالی ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر کاهش دهد. تا آنجا که من می دانم بیشتر ایرانیانی هایی که در فرانسه هستند از قشر تحصیل کرده اجتماع هستند. اما همه خارجی ها این‌طور نیستند.

البته من همه خارجی ها را متهم نمی کنم. ولی تعدادی از همین خارجی ها امنیت را از فرانسه گرفته اند.

مهناز اکبری، ۴۵ ساله، مقیم پاریس

من به عنوان کسی که اینجا زندگی می کنم و این کشور را کشور خودم می دانم، دوست دارم در تصمیم گیری های آن شرکت کنم. سه تا از کاندیداها قابل بحث و قابل تأمل برای من هستند، فرانسوا اولاند و نیکولا سارکوزی و ژان-لوک ملانشون.

فرانسوا اولاند می گوید که هر مشکلی که در کشور وجود دارد، من مسئولش نیستم و در کشور وجود داشته است و در این ۳۰ سال اخیر هر رییس جمهوری که سرکار آمده مشکلات روی هم جمع شده و وضع بدتر شده است.

از طرفی در رابطه با سارکوزی، می توانم بگویم که او کارهایی را شروع کرده و در میانه راه است و احتمال دارد که خیلی بهتر بتواند ادامه بدهد، نسبت به کسی که جدید است و می خواهد از صفر دوباره شروع کند. در مورد مسائل اقتصادی بسیار خوب کار کرده، ولی کارهایی که درمورد خارج از کشور انجام داده هیچ‌کدام قابل قبول نبوده است.

در داخل هم، سارکوزی درمورد خارجی ها بسیار غیرمنصفانه عمل کرد. او بر خلاف وعده هایی که داده بود حتی شرایط فعالیت آسان تر متخصصین را در فرانسه فراهم نکرد.

در رابطه با ملانشون، کاندیدای جبهه چپ، باید بگویم با اینکه روحیه ای خیلی تهاجمی دارد و ثروتمند است، ولی بسیار فعالانه می توانه در جامعه کار کند.

لاله نهانی، ۴۹ ساله، هنرمند، مقیم دیژون

من هیچ کدام این کاندیدها را قبول ندارم و هیچ کدام من را جذب نکرده اند.

به دست راستی ها و چپ افراطی که اصلا رای نمی دهم، ولی حتی در مورد سوسیالیست ها و فرانسوا اولاند هم تصمیم قطعی نگرفته ام.

خودم خیلی طرفدار ملاحظات اکولوژیک (زیست محیطی) هستم، ولی متاسفانه اکولوژیست ها همه جوانب را نگاه نمی کنند. می توانم بگویم که هیچ‌کدام از گروه ها، همه جوانب را نگاه نمی کنند.

برای همین است که من واقعا هنوز انتخاب نهایی نکرده ام. اما بین کاندیدای جریان میانه (فرانسوا بیرو) و اکولوژیست ها (اوا ژولی) انتخاب خواهم کرد.

مرجان عزیزی، ۴۸ ساله، حسابدار، ساکن دیژون

من به فرانسوا اولاند رای می دهم . چون فکر می کنم برنامه هایش متعادل تر است.

البته یک سری انتقاداتی به این آقا وارد است، ولی ما آن قدر نمی خواهیم مو شکافی کنیم.

به هر حال به نسبت دیگر کاندیداها بهتر است.

برنامه های اولاند برای ما معقول تر و متعادل تر است و در حقیقت، بیشتر انجام شدنی است.

مصاحبه شونده بدون ذکر نام، ٣٦ ساله، زن، کارمند دانشگاه ساکن پاریس

من به سارکوزى رأى مى دهم.

او را دوست دارم چون خوب توانسته است از عهده مسئولیت های خود بر بیاید. بحران اقتصادى را خوب در فرانسه مدیریت کرده است.

بخشی از دلایل من هم شخصى هستند. او مردی جذاب است و خیلى اعتماد به نفس دارد. ازدواجش با کارلا برونی را هم خیلى تحسین می‌کنم؛ به عنوان زنى خواننده که اصلا در سیاست نیست. به نظرم این کار شجاعت می‌خواهد که یک رئیس جمهور با یک هنرمند ازدواج کند.

من، هم سارکوزى را دوست دارم و هم کارلا برونی را.

شخصا یک روز کارلا را در یک مغازه سیگارفروشی دیدم که می خواست مثل یک زن عادی خرید کند.

شهلا نیری، ۵۷ ساله، خانه دار، ساکن امی‌ین

من به سارکوزی حتما رای نمی دهم. من به اولاند رای می دهم و کسانی که از آنها سوال کرده ام هم به اولاند رای می دهند. به خاطر اینکه در پنج سال ریاست جمهوری سارکوزی سال خیلی فشار به خارجی ها آمده است.

به خاطر اینکه سارکوزی کلا مخالف خارجی هاست.

من شناخت خاصی از اولاند ندارم، ولی این را می دانم که نسبت به سارکوزی بهتر است.

فقط امیدوارم که او در صورت انتخاب شدن، در عمل هم بهتر از سارکوزی باشد.

آرمان گنجی، شغل آزاد، ساکن بزانسون

من می خواهم به اولاند رای بدهم. من همیشه به چپ رای دادم و الان هم به کاندیدای چپ می خواهم رای بدهم.

به نظر من در طول مدت رئیس جمهوری سارکوزی، ما تمام مزایایی که داشتیم را از دست داده ایم.

تمام برنامه های سارکوزی برای رئیس ها و مدیران و افراد ثروتمند بود، به طوری که می شود گفت سارکوزی رئیس جمهور مردمان ثروتمند است.

سارکوزی مزایای کسانی که در طبقه متوسط جامعه هستند یا کسانی که در سطح پایین جامعه زندگی می کنند را گرفت.

ولی تمام صاحبان کارخانه ها، سهامداران و آنهایی را که در زمینه بورس فعال هستند، ثروتمند کرد.

مورین آذر، ۳۷ ساله، مربی دبستان، مقیم لیون

من به ملانشون رای می دهم.

طبق مطالبی که خوانده ام، بیشتر نظریه های ملانشون را قبول دارم. من فکرمی کنم با رای دادن به ملانشون وضع خارجی های مقیم فرانسه بدتر از این نمی شود.

در طی این پنج سالی که سارکوزی سر کار بوده، تمام امتیازاتی که فرانسوی ها برایش جنگیده و به دست آورده بودند، کم کم از بین رفته است.

به خاطر همین من فکر می کنم به خاطر دیدگاه های ملانشون، بد نیست به او رای بدهیم و ببینیم به گفته هایش عمل می کند یا نه.

سارا محمودی، ۲۵ ساله، کارمند بیمه، ساکن لیل

من به فرانسوا اولاند رای می دهم .

من همیشه به سوسیالیست ها رای می دهم؛ برای اینکه برای ما آدم های معمولی که در سطح میانی جامعه هستیم، سوسیالیست ها بهترند.

البته نمی دانم برای خارجی هایی که اینجا زندگی می کنند وضعیت آینده چگونه خواهد بود.

ولی می دانم که بهترین انتخاب همین اولاند از سوسیالیست هاست.

مصاحبه شونده بدون نام، مرد، استاد دانشگاه، ساکن استراسبورگ

من در دور اول به ملانشون کاندیدای "جبهه چپ" رای می دهم. به این علت که فکر می‌کنم از بقیه کاندیداها روشن تر صحبت می کند.

در واقع، پیشنهادهایی که می دهد برای من جذاب‌تر است.

البته انتخاب او هیچ تأثیری در روابط خارجی فرانسه و به‌خصوص روابط با ایران ندارد. برای اینکه سیاست خارجی در جاهای دیگری تعیین می شود.

از آنجا که فرانسه کشوری عضو اتحادیه اروپاست است، بنابراین زیاد امکان مانور ندارد. به همین علت کسانی که روی کار بیایند، سیاست هایشان در زمینه روابط خارجی با هم زیاد تفاوت نخواهد داشت.

به هر ترتیب، من فکر می کنم انتخاب ملانشون برای خارجی هایی که در فرانسه زندگی می کنند مناسب‌تر از سارکوزی باشد.