سلام كيانوش گرامي،

با اينكه كسي نظر مرا در موضوع زير جويا نشده است، حيف دانستم حداقل حالا كه يك راه حل محتمل بفكرم رسيده است، جملات زير را برايت ننويسم.

 

در اوايل مشروطيت وقتي قانون بسيار مدرن "يك رأي دهنده مرد، يك رأي" را با تقليد از كشورهاي پيشرفته فرنگ، وضع كردند، اتفاق بدي افتاد بدينمنوال كه روستاٸيان و فقراي بيسواد بسياري در شهرها بدون وقوف به اهميت اين "حق" از طريق دادن شناسنامه خود به ملاكين و افراد صاحب نفوذي كه انقلاب مشروطه قصد محدود كردن قدرتشان را داشت، به بازسازي قدرت سابق آنها (اينبار از كانال شناسنامه هايي كه با گاري حمل ميشدند و صندوق رأي) خدمت كرد.

 

 

ظاهرا سرنوشت بسياري چيزهاي مدرن در جامعه همينگونه وارونه از آب در مي آيد. از جمله جمع آوردن پوبليك مخالف نظرات هم و دادن حق نظر آزاد بدانها در سايت ايران گلوبال، از روز اول بسوي اين سرنوشت بد جهت گيري كرده است. يك ستون درج نفرت نامه!

خوشبختانه در متن مقالات اين پديده ناچيز است و همه رفتارهاي زشت محدود به "صفحه شما" و بيشتر آنها از سوي مجهولين است.

پيشنهاد: براي يك مدت حق كامنت نويسي را محدود به پابليشرها بكنيد. در انصورت ممكن است صفحه شما تا حد بسته شدن كساد شود. اينهم فاجعه اي نخواهد بود. امروز اين صفحه ميداني براي ديوارنويسي بي مسٸوليت ترين عناصر تبديل شده است كه عملا جامعه اهل اينترنت را جماعتي بي مسٸوليت و بدور از حداقلهاي لازم به ديالوگ نشان ميدهد.