در جریان برگزاری مراسمی با حضور وزیر آموزش و پرورش رژیم جمهوری اسلامی در شهر بجنورد، یکی از فرهنگیان این شهر رودرروی وزیر به رفتارحکومت نسبت به فرهنگیان اعتراض کرد.

محمد رمضان زاده، عضو شورای صنفی فرهنگیان خراسان شمالی، در جریان دیدار علی اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش، از یک هنرستان در روز 23 مهر 1394 خطاب به او از سرکوب کنشگران فرهنگی به دست رژیم و وضعیت سخت معیشتی فرهنگیان انتقاد کرد.

محمد رمضان زاده در سخنان خود خطاب به وزیر رژیم، که در "حقوق معلم و کارگر" منتشر شده، از جمله گفت:

من به نمایندگی از خیل عظیمی از فرهنگیان کل کشور از شما گلایه هایی دارم.درد ما امروزتنها فضا ومکان نیست هرچند که فضای مناسب اموزشی وفرهنگی نیز نیازی بسیار مهم است اما قبل از هرچیز ما امنیت فکری وجانی و منزلتی میخواهیم.ما احترام و عزت معلمی میخواهیم.برایمان ازینها بگویید که امروزه خیلی کمیاب شده.برایمان بگویید برای معلمان زندانی صنفی چه کرده اید؟ برای آن عزیزانیکه هرروز از طرف محاکم قضایی فراخوانده میشوند و بازداشت وتهدید میشوند چه اقداماتی شده است؟مگر جواب اعتراض وپیگیری خواسته های صنفی ومعیشتی معلمان جرم است؟
برایمان بگویید برای محکوم کردن حادثه تلخ و برخورد ناشایست و حرمت شکنانه بافرهنگیان در مقابل مجلس در 31 تیر ماه چه بیانیه ای صادر کردید؟حدود 200 معلم را درآنروز بازداشت کردند, این برخوردهای ناشایست را چگونه تعبیر میکنید؟
درد ما اینهاست.درد ما فرق است وتبعیض!!!مقام معظم رهبری,ورییس جمهور محترم تاکید بر رسیدگی جدی مسایل در حوزه آموزش وپرورش بویژه خواسته های صنفی معلمان کرده اند,درین راستا چه قدمهایی برداشته اید,نتایجش چه شد؟
طرح رتبه بندی اجرا شد,چطوری اجرا شد؟مگر معلمهای جوان ابتدای خدمت وزیر شش سال مشکل زندگی ندارند؟مگر بازنشسته های بزرگوار ما دیگر نیازی به خرج ومخارج ندارند آنهم با دنیایی از معضلات ومشکلات؟چقدر درین طرح بر حقوق فرهنگیان افزوده شد که مدتهاست رسانه ها بر سر ما آوار شده اند و از افزایش حقوق دست نیافته ما سخن میگویند؟
جناب آقای فانی درد ما اینهاست,ابتدا عزت مارا برگردانید.مانیازمند آسودگی خاطریم تابتوانیم به فرزندان این سرزمین درجهت اعتلای اهداف آموزش وپرورش خدمت کنیم.
برایمان ازین دردها سخن بگویید.

ما خیلی رایزنی کردیم که در یک جلسه رسمی صدای دردهایمان را به گوش جنابعالی برسانیم ولی باوجود نشان دادن حسن نیتمان درگذشته, دوستانمان در استان کم لطفی کردند و بر خلاف وعده ای که داده بودند بر قول خویش نماندند و ازینکه ناچار شدم در چنین شرایط زمانی و مکانی بر خلاف اصول وقواعد گفتگو صدایم رابه گوش شما برسانم...