۵۳ شاعر و نویسنده ایرانی با انتشار بیانیه‌ای ضمن حمایت از همکاران خود در ایران، نسبت به توهین و تخریب نویسندگان و شاعران در رسانه‌های اصولگرا انتقاد کرده و همچنین در مورد صدور احکام سنگین قوه قضائیه علیه آنان اعتراض کرده‌اند.

در این بیانیه همچنین آمده‌است: «اینک باز هم اتاق فکرِ قدرت‌مداران حاکم به تکرار تاریخ برخاسته‌اند؛ به تاراجِ آزادی و بینایی و خیال. آن‌ها تلاش می‌کنند به ابزار گفت‌وگوها و دادگاه‌ها از ابراهیم گلستان چهرهٔ دیگری بسازند؛ رضا براهنی را به رنگ خویش درآورند؛ فاطمه اختصاری، مهدی موسوی، مصطفی عزیزی را به زندان و تازیانه بیازارند؛ و اینک ما نویسندگان ایرانی با همهٔ گوناگونی‌ها، به حمایت از یاران‌مان، در کنار یک‌دیگر ایستاده‌ایم؛ که همه ساکنان سرزمین بی‌مرز آزادی و بینایی و خیال‌ایم؛ که تاراج ساکنان جهان آفرینش را برنمی‌تابیم؛ که هجوم قدرت سکوت‌ساز را برنمی‌تابیم».

این بیانیه را ۵۳ تن از نویسندگان و شاعران ایرانی امضا کرده‌اند از جمله: مهرانگیز کار، اسماعیل خویی، قاضی ربیحاوی، رضا اغنمی، محمد تنگستانی، شیدا محمدی، آذر محلوجیان و پرتو نوری علا.

در گفت‌وگو با مهرانگیز کار حقوقدان و فعال حقوق بشر در آمریکا، و از امضاءکنندگان این بیانیه ابتدا می‌پرسیم که «ترور شخصیت» نویسندگان و شاعران در رسانه‌ها به چه صورتی انجام می‌گیرد؟