انتخابات خبرگان و مجلس شورای اسلامی در اسفند ۹۴ نزدیک میشود. آنچه که در جمهوری اسلامی انتخابات نامیده میشود طبعا ربطی به رای و انتخاب آزادانه مردم ندارد. زیر سایه اختناق اسلامی، لیستی از وفادارترین عناصر به جمهوری اسلامی و ولی فقیه که از انواع فیلترها گذشته اند را جلوی مردم میگذارند تا به این ارگان های جنایت به اصطلاح رای دهند. حتی در این حالت نیز، و علیرغم همه رای سازی ها و تقلب ها، اینکه چه کسی از صندوق درآید نتیجه برآیند معادلات درونی قدرت، ملاحظات مربوط به حفظ نظام، و نهایتا تصمیم شخص خامنه ای است. در واقع انتخابات در جمهوری اسلامی مکانیسمی برای تقسیم جوانبی از قدرت بین جناح های رژیم، و مهمتر، نمایشی برای کسب درجه ای مشروعیت برای دیکتاتوری اسلامی سرمایه در ایران است. همین خواص، انتخابات جمهوری اسلامی را به عرصه جدال های گاه تند جناح های حاکم بر سر قدرت و رقابت برای کسب رای بخشی از مردم تبدیل میکند. اما مردم ایران که خواهان رهایی از شر رژیم اسلامی اند بسیار فراتر از آمارهای جمهوری اسلامی انتخابات ها را تحریم میکنند؛ و هرگاه در انتخابات شرکت کرده اند کوشیده اند تناقضات درونی جمهوری اسلامی را تشدید و انتخابات را به عرصه اعتراض و  مبارزه علیه جمهوری اسلامی تبدیل کنند.

شواهد حاکی از آن است که در این انتخابات هم تناقضات و جدال های درونی جمهوری اسلامی و هم تقابل و مواجهه مردم با کل رژیم بصورت حادتر از موارد قبل میتواند بروز کند. جمهوری اسلامی در یک مقطع سرنوشت ساز قرار گرفته است. تلاش برای نزدیکی با غرب و تناقضاتی که این روند ایجاد میکند، مساله کهولت خامنه ای و معضل جایگزینی او، شکست فرهنگ اسلامی و حکومتی در مقابل فرهنگ مدرن و مترقی مردم، بحران مزمن و ساختاری اقتصاد ناشی از حاکمیت جمهوری اسلامی از یکسو و  گسترش روز افزون مبارزه طبقه کارگر و نارضایتی عمومی علیه این اوضاع از سوی دیگر عرصه را بر همه جناح های جمهوری اسلامی تنگ کرده است. در این شرایط انتخابات و تشدید اختلافات درونی رژیم و کلا فضای سیاسی که حول آن ایجاد میشود از نقطه نظر مردم باید بعنوان فرصتی برای بسط مبارزه برای مطالبات خود، متشکل و متحد شدن علیه کلیت جمهوری اسلامی در نظر گرفته شود.

مضحکه انتخاباتی را میتوان و باید به صحنه افشاگری و اعلام کیفرخواست علیه جمهوری اسلامی و کلیه دار و دسته های آن تبدیل کرد. میتوانیم و باید در هر فرصتی در خیابان و محل کار و محل درس و اجتماع انتخاب های واقعی خود را با صراحت و شفافیت هرچه بیشتر اعلام کنیم: نه به اعدام، آزادی زندانیان سیاسی، نه به تبعیض جنسیتی، افزایش فوری دستمزدها، بیمه بیکاری و بازنشستگی مکفی، آزادی های سیاسی و مدنی و فرهنگی، پوشش اختیاری و لغو حجاب، و در یک کلام پایان دادن به کابوس سی و چند ساله جمهوری اسلامی. مساله فقط اعلام خواست ها نیست، مساله مهمتر متشکل شدن حول جنبشی علیه معرکه انتخاباتی رژیم و ایجاد شبکه ها و روابطی برای بسط مبارزه علیه جمهوری اسلامی و تحقق خواست ها و مطالبات مردم است. با تمام قوا بمیدان بیائیم و به جنبش نه به جمهوری اسلامی دامن بزنیم.

انتخابات های جمهوری اسلامی چیزی فراتر از  تجدید تقسیم پستها و کرسی ها بین دارو دسته های حکومتی نیست، اما برای ما مردم انتخابات همیشه فرصتی بوده است برای تعرض بیشتر و بچالش کشیدن کل حکومت. در انتخابات این دوره نیز با صدای بلند به رفتن جمهوری اسلامی رای خواهیم داد.

حزب کمونیست کارگری ایران

۸ بهمن ۱۳۹۴، ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶