پروفسور جاستين مك كارتى در International house با آرامش و متانت تاريخ را ورق زد و از جنايات ارمنى ها سخن گفت. به اعتقاد او اگر نسل كشى هم صورت گرفته باشد از طرف ارمنى هاست. براى من اما آن قسمت از سخنان مك كارتى لذت بخش بود كه در جواب يكى از بزرگواران به جنايت هاى ارامنه در آزربايجان جنوبى اشاره كرد. او با تاكيد، كلمه ى Sout Azerbaijan ( آزربايجان جنوبى ) را به كار برد و اظهار تمايل كرد كه در اين خصوص بيشتر كار شود. كتاب Turks and armenians وى حاوى اسناد و تحليل هاى قوى و زيبايى است. روى سخن من اما با پان فارسيسم و كسانى است كه مدام به طرفدارى از ارامنه سعى دارند نسل كشى مورد ادعاى ارامنه را در بوق و كرنا كنند و حقايق تاريخى را كتمان نمايند. دارند از كسانى حمايت مى كنند كه هنوز قره باغ را در اشغال دارد و نسل كشى خوجالى را دامن زده است. دارند از كسانى حمايت مى كنند كه در آزربايجان جنوبى آنهمه جنايات را در حق ترك ها مرتكب شدند. اما دنيا دنياى مبارزه از طريق مستندات و گفتمان است. اكنون ما انديشه اى از اين نداريم كه صدايمان تنهاست و دنيا ما را نمى شنود. در قلب شيكاگو و در بطن دموكراسى، و در خانه ى بين المللى انديشه و گفتمان، و از زبان تاريخدانى از جنس ديگربودگى، سخن از جنايات ارامنه در تركيه و جمهورى آزربايجان و آزربايجان جنوبى مى رود. من به تاريخ نگارى مك كارتى احترام مى گذارم چون مرعوب هياهوى ساختگى ارامنه در غرب نمى شود و حقيقت تاريخ را مى نگارد. ما در شناساندن ظلمى كه بر ما مى رود هرگز از پاى نخواهيم نشست. فرزندان آزربايجان وظيفه ى تاريخى بزرگى بر دوش دارند. تاريخ ما در معرض ژنوسايد از جنسى ديگر قرار دارد. دارند زبان و فرهنگ و انديشه مان را قتل عام مى كنند. دارند مليت و هويت و جغرافياى يك ملت را قتل عام مى كنند. ما نمى توانيم سكوت كنيم و دست روى دست بگذاريم. اين وظيفه اى است بر گردن ما كه صداى آزربايجان در همه ى نقاط دنيا باشيم. اين وظيفه ى ماست كه تنها اشغالگران و اشغالگرى را مخاطب خويش نسازيم بلكه مخاطبان جهانى خويش را افزايش دهيم. به قول مولوى، خوشتر آن باشد كه سر دلبران/ گفته آيد در حديث ديگران. اين ديگرى لازم نيست كه حتماً ارمنى و آخوند عم يتساءلون و طرفداران كوروش قاتل و دوگين هاى روسيه باشد. اين ديگرى مى تواند جاستين مك كارتى باشد، مى تواند هرى لپينسكى باشد. اين ديگرى مى تواند خيلى هاى ديگر باشند كه هنوز حقيقت تاريخى ما بر گوششان نرسيده است. فرق اين ديگرى با آن ديگرى سركوبگر در خيلى چيزهاست. اين ديگرى در روند احقاق حقوق من كتاب چاپ مى كند و آن ديگرى نمى گذارد كه كتابهايمان چاپ شود.  و حكايت اين ديگرى و آن ديگرى تمام ناشدنى است انگار ...

I