جعفر ابراهیمی، کنشگر صنفی معلم، در گفتگو با "حقوق معلم و کارگر" پیرامون لغو میزگرد دیروز (22 اردیبهشت)  دانشکده ی روانشناسی دانشگاه تهران درباره ی خصوصی سازی آموزش و پیامدهای آن توضیحاتی داد.

وی گفت: این برنامه از سوی حراست دانشکده روانشناسی لغو شد. گویی دلیل آن فشار به دانشکده است و عنوان کرده اند که کانون صنفی غیرقانونی است و شرکت کنندگان در برنامه دارای حکم هستند.

وی افزود: البته روز قبل اعلام کرده بودند که آقای نیک نژاد و بهلولی حق سخنرانی و حتی حضور در جلسه را ندارند اول قصد من و آقای حبیبی این بود که ما هم در برنامه شرکت نکنیم ولی بعد تصمیم گرفتیم از این تریبون برای بیان دیدگاه خود و نقد خصوصی سازی سازی استفاده کنیم . دیروز حوالی ساعت 12 از طرف انجمن اسلامی دانشکده روانشناسی که برگزار کننده میزگرد بود تماس گرفتند و گفتند برنامه کلا لغو است.

ابراهیمی در ارتباط با موضوع و محورهای گفتگو در این برنامه گفت: موضوع اصلی خصوصی سازی آموزش و پرورش در ایران بود و محورهای آن تاریخچه و پیامدهای خصوصی سازی در آموزش عمومی بود یکی از محورها، تاثیرات سیاست های خصوصی سازی بر طرد کودکان از چرخه تحصیل بود.

وی در باره علت احتمالی لغو برنامه افزود: خصوصی سازی اولین برنامه دولت است و تنها سیاستی است که دولت در آموزش و پرورش موفق به اجرای آن شده است و قصد دارد که این سیاست را تا پایان دوره اول به یک نقطه مطلوب برساند. طبیعی است تمام حامیان خصوصی سازی آموزش و جاده صاف کن های این سیاست ضد آموزشی برای لغو برنامه های اینچنینی متحد شوند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر این روزها فضای جامعه متاثر از مسایل معلمان و دغدغه های صنفی آنهاست.  در یک چنین شرایطی مخالفان طرح این مطالبات می کوشند از دادن تریبون به فعالان صنفی که دیدگاه مستقل دارند پرهیز کنند.
و الا آقایان بهلولی و نیک نژاد از موثرترین معلمان در عرصه رسانه هستند و هنوز هم حکم قطعی علیه آنان صادر نشده است. کانون صنفی تهران هم یک تشکل قانونی است و تا جایی که من خبر دارم در حال تمدید مجوز و برگزاری مجمع عمومی است. پس استدلال هایی که به برگزار کننده ارایه شده است درست نیست. باید ریشه لغو این برنامه را در ذیل منافع جاده صافکن های سیاست های پولی سازی آموزش ارزیابی نمود.

ابراهیمی در پایان گفت: دولت روحانی باید در برخورد با مسئله صادق باشد نمی شود رییس جمهور از طرفی توئیت های عامه پسند بکند و از آزادی دم بزند و از طرف دیگر وزارتخانه های تحت امرش ، صداهای های منتقد را خاموش و سرکوب نماید.