اول ماه مه 2012 مصادف با 12 اردیبهشت 91، روز جهانی کارگر و روز اتحاد و همبستگی بین¬المللی کارگران، برای بیان خواست¬ها و مطالبات این طبقه، جهت بهبود وضعیت زندگی آنان، رهایی از مشقات و نابرابری¬های نظام سرمایه¬داری و برپایی دنیایی عاری از ستم و استثمار طبقاتی است.

پیام روز جهانی کارگر، در اول ماه مه، این است که کارگران در سرتاسر جهان، فارغ از نژاد، ملیت، زبان و مذهب، یک طبقه¬ی واحد جهانی هستند زیرا همگی در یک چیز مشترکند؛ آنان با فروش نیروی کار خود به صاحبان سرمایه در قبال دریافت مزد امرار معاش می¬کنند و نقش اصلی در تولید همه¬ی ثروت¬های مادی معنوی جامعه را دارند.

کارگران به عنوان اکثریت افراد جامعه¬، اگر متحد باشند و به تشکل¬های مستقل و متکی به نیرو و اراده¬ی خویش اتکا کنند، و آن را با دانش و آگاهی طبقاتی همراه سازند، این قابلیت و توانایی را دارند که علاوه بر بهبود شرایط کار و معیشت خویش، برای محو نظام طبقاتی تلاش و مبارزه کرده و ایجاد جامعه¬ای آزاد، برابر و انسانی را مد نظر قرار دهند.

امسال، کارگران مراسم اول ماه مه را در سرتاسر جهان، در شرایطی برگزار می¬کنند که نظام سرمایه آشکارا در بحرانی عمیق و همه جانبه دست و پا می زند و برای خلاصی خود از این بحران به هر دستاویزی چنگ می¬اندازد.

در سطح جهان، هم اکنون شاهد و ناظر تحرکات و اعتراضات گسترده¬ای در آمریکا و کشورهای اروپایی با نام¬های " اشغال وال استریت "، " جنبش اشغال " و "جنبش 99% " و ... هستیم که مستقیماً از جانب کارگران این کشورها علیه نظام سرمایه¬داری سازمان داده می¬شوند. کارگران این کشورها به درستی اعلام می¬کنند که آنها اکثریت افراد جامعه را تشکیل می-دهند که تمامی ثروت¬های مادی و معنوی آن را تولید می¬کنند. لذا باید از حقوق و مزایای آن نیز به طور کامل برخوردار شوند. این اقدامات پرشور و نوید بخش اگر با ایجاد و تقویت تشکل¬های مستقل و طبقاتی کارگران همراه گردند و از حالت اعتراضات و تحرکات بی¬¬برنامه و پراکنده خارج شوند می¬توانند نوید بخش آینده¬ای شکوفا و زندگی درخور انسان برای اکثریت قریب به اتفاق آحاد جامعه باشند. کارگران این کشورها که از فساد و سازش¬¬کاری بسیاری از اتحادیه¬ها و نهادهای به اصطلاح کارگری به ستوه آمده¬اند همراه با کارگران کشورهای عربی و شمال آفریقا که در کشورهای¬شان قیام¬هائی علیه دیکتاتوری¬های هار و مستبد حاکم صورت گرفته است باید با اتکا به اراده و توان طبقاتی خویش دست به کار ایجاد تشکل¬ها و سازمان¬های مستقل و طبقاتی خود شوند. این کارگران باید بتوانند با برنامه و هدفی مشخص و اتحادی سازمان یافته، با اتکا به قدرت و آگاهی طبقاتی خویش علیه نظام¬های سرمایه¬داری مبارزه کرده و بیش از پیش در جهت تامین منافع طبقاتی خود در عرصه¬های مختلف از جمله در عرصه¬ی اقتصادی و سیاسی و به طور مشخص کسب آزادی¬های دموکراتیک کوشا باشند.

ما کارگران در مقابل این وضعیت بغایت ضد انسانی و گسترش عمق و دامنه آن سکوت نخواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد بیش از این حق حیات و هستی ما را به تباهی بکشانند. ما تولید¬کنندگان اصلی ثروت و نعمت در جامعه هستیم. داشتن یک زندگی انسانی و مطابق با بالاترین استانداردهای حیات بشر امروز حق مسلم ماست. ما برای تحقق آن تمامی موانع پیش¬ روی را با بر پایی تشکل¬های مستقل از دولت و کارفرما و با اتکا به قدرت همبستگی و اتحاد طبقاتی از سر راه بر خواهیم داشت.

در این راستا ما کمیته¬ی برگزار کننده¬ی مراسم روز جهانی کارگر 2012 سنندج ، ضمن محکوم کردن هر گونه تهاجم به مراسم¬های اول ماه مه و تایید بر لزوم تشکل یابی و اتکا به دانش طبقاتی و نیروی سازمان یافته¬ی کارگران به طور یکپارچه و متحد مواضع و مطالبات زیر را به عنوان حداقل خواست¬های خود در سال 91 اعلام می¬کنیم و برای تحقق فوری آن به صورت هر چه متشکل¬تر مبارزه خواهیم کرد :

1- حداقل دستمزد اعلام شده از سوی شورای عالی کار (389754 تومان) کمتر از یک¬سوم خط فقر اعلام شده توسط نهادهای دولتی و سرمایه¬داری و در واقع تحمیل مرگ تدریجی بر میلیون¬ها خانواده¬ی کارگری است. ما ضمن رد روش سه-جانبه¬گرایی و تعیین حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار خواهان افزایش حداقل دستمزد بر اساس اعلام نظر نمایدگان واقعی و منتخب کارگران مطابق با نرخ واقعی تورم می¬باشیم.

2- ما ضمن محکوم نمودن موج اخراج و بیکار سازی کارگران و عدم امنیت شغلی که از نتایج اجتناب¬ناپذیر و ذاتی نظام سرمایه¬داری است، خواهان اقدامات دسته جمعی و متحد کارگران علیه این وضعیت هستیم.

3- ما خواهان لغو قراردادهای موقت و سفید امضا و کارهای بدون قرارداد و همچنین حذف شرکت¬های پیمانکاری از محیط-ها و شرایط کار کارگران هستیم که نتیجه¬ی مستقیم و بلافاصله¬ی آن عدم امنیت شغلی کارگران و تمکین در قبال انواع ستمگری و بی¬حقوقی است.

4- حذف یارانه¬ها که باعث ایجاد تورم و گرانی شده است بیشترین ضرر و زیان را به کارگران وارد نموده و چیزی جز فقر و فلاکت بیشتر برای کارگران و توده¬ی محروم مردم به ارمغان نیاورده است. ما ضمن محکوم کردن این اقدامات خواهان اقدامات سازمان یافته¬ی کارگران علیه این¬گونه اقدامات هستیم.

5- ما اقدامات اخیر سرمایه¬داران و عوامل آنان را برای تغییر قانون کار که اهدافی جز تامین هرچه بیشتر منافع سرمایه-داران ندارند محکوم نموده و کارگران را به اتحاد و همبستگی علیه این¬گونه سیاست¬ها و این قبیل اقدامات فرا می¬خوانیم.

6- ما ضمن اعلام پشتیبانی و حمایت از اعتراضات و اعتصابات کارگران و توده¬های مردمِ به جان آمده در کلیه کشورها خود را متحد آنان دانسته و خواستار سازمان¬دهی و تعمیق مبارزات حق¬طلبانه¬ی آنان می¬باشیم.

7- ایجاد و برپایی تشکل¬های مستقل کارگری و حق اعتراض و اعتصاب، حق تجمع، تحصن و راهپیمایی، حق آزادی بیان و نشر، جزء حقوق مسلم ما کراگران است.

8- ما ضمن محکوم نمودن جنگ افروزی و تحریم¬های اقتصادی از جانب تمامی دولت¬های جنگ¬طلب و فریبکار، که نتایج سوء و ویرانگر آن مستقیماً متوجه کارگران و مردم تحت ستم و استثمار خواهد بود، از همه¬ی هم¬طبقه¬ای¬های خود می¬خواهیم که با هُشیاری، اتحاد و همبستگی طبقاتی خویش، تمامی توطئه¬ها و فریبکاری¬های دولت¬های جنگ طلب را در هر شکل و لباسی برملا نموده و نقشه¬های ضد کارگری و ضد مردمی آنان را یکی بعد از دیگری افشا و خنثی نمایند.

9- ما خواهان آزادی کلیه کارگران و فعالین کارگری زندانی و لغو احکام صادره و توقف پیگردهای قضایی و امنیتی علیه کارگران و فعالین کارگری از جمله رضا شهابی، علی نجاتی، بهنام ابراهیم¬زاده، پدرام نصراللهی، فرزاد احمدی، رسول بداقی، عبدالرضا قنبری، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، علی اخوان، مهدی شاندیز، شریف ساعدپناه و مظفر صالح¬نیا و ... هستیم. کارگران برای آزادی هم¬طبقه¬ای¬های دربند خود از هر طریق ممکن دست به تلاش و مبارزه خواهند زد.

10- کارگران اخراجی، کارگران و جوانان آماده به کار، زنان خانه دار، کارگران از کار افتاده و ... همه و همه بخشی از اردوی کار و طبقه¬ی اجتماعی کارگر هستند. ما کارگران خواستار ایجاد شغل برای تمامی کارگران بیکار و آماده به کار بوده و خواهان آنیم که به تمامی اقشار و بخش¬های مختلف کارگران تا زمان اشتغال به کاری مناسب، بیمه¬ی بیکاری مکفی تعلق گیرد.

11- دستمزدهای معوقه کارگران و خسارت¬های ناشی از آن باید فوراً و بی هیچ عذر و بهانه¬ای پرداخت شوند و عدم پرداخت آن¬ها می¬بایست به مثابه جرم قابل تعقیب تلقی گردیده و مورد پیگرد قضائی قرار گیرد.

12- ما خواهان برابری کامل حقوق زنان و مردان در تمامی مراحل و مراحل و شئونات زندگی اجتماعی و اقتصادی و محو کلیه قوانین تبعیض¬آمیز علیه آنان می¬باشیم و از همه کارگران می¬خواهیم که برای به کرسی نشاندن خواست¬ها و مطالبات زنان به صورت متشکل دست به فعالیت و مبارزه یزنند.

13- ما خواهان برخورداری تمام بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغه¬ی اقتصادی هستیم و هر گونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان را قویاً محکوم می¬کنیم.

14- ما ضمن اعلام حمایت قاطعانه از مطالبات معلمان، پرستاران و سایر اقشار و بخش¬های طبقه¬ی کارگر و مبارزات آن¬ها برای به کرسی نشاندن آن خواست¬ها خواهان تحقق فوری مطالبات آنان بوده و به صورت متحد و متشکل مبارزه خواهیم کرد.

15- از آنجا که اکثریت کارگران فصلی و ساختمانی از همین قوانین نیم¬بند تامین اجتماعی و به طور مشخص بیمه¬ی این سازمان نیز محروم هستند ما از اعتراضات این بخش از طبقه¬ی کارگر برای رسیدن به حقوق انسانی خویش دفاع نموده و از آنان می¬خواهیم که برای ایجاد تشکل¬های مستقل خود دست به تلاش و مبارزه بزنند.

16- کارگران باید در محل کار خود از استانداردهای مربوط به ایمنی و بهداشت کار برخوردار باشند. به علاوه تمامی قوانین و استانداردهای جهانی مربوط به مشاغل سخت و زیان¬آور باید بدون قید و شرط و هر گونه بهانه¬ای به مرحله¬ی اجرا گذاشته شود.

17- ما خواهان تامین موارد حداقلی رفاه اجتماعی از جمله خدمات بیمه¬های اجتماعی برای عموم، آموزش رایگان در تمامی سطوح، بهداشت و درمان رایگان و خدمات عمومی رایگان از جمله حمل و نقل عمومی می¬باشیم.

18- تمامی کودکان باید جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی والدین، نوع جنسیت و وابستگی¬های ملی و نژادی و مذهبی از امکانات آموزشی، رفاهی و بهداشتی یکسان و یک زندگی شاد برخوردار شوند.

19- ما بدین وسیله پشتیبانی خود را از تمامی جنبش¬های آزادی¬خواهانه و برابری¬طلب همچون جنبش دانشجویی و جنبش زنان و حق تشکل¬یابی آنان اعلام می¬داریم و دستگیری، محاکمه و به زندان افکندن فعالین این جنبش¬ها را قویاً محکوم می-کنیم.

20- ما خواهان لغو حکم اعدام بوده و هر گونه ابراز عقیده و اعتراض، حق آزادی بیان، حق ایجاد احزاب، نهادها و تشکل-های سیاسی و اجتماعی را حق مسلم و خدشه ناپذیر مردم به حساب آورده و خواستار آزادی کلیه¬ی زندانیان سیاسی و توقف پیگردهای قضائی علیه آنان هستیم.

21- ما بخشی از طبقه¬ی جهانی کارگر هستیم و اخراج و تحمیل بی¬حقوقی مضاعف بر کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیت¬ها را به هر بهانه¬ای محکوم می¬کنیم و ضمن قدردانی از تمامی حمایت¬های بین¬المللی از مبارزات کارگران در ایران و حمایت قاطعانه از اعتراضات و خواسته¬های کارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان می¬دانیم و بیش از هر زمان دیگری بر همبستگی بین¬المللی طبقه¬ی کارگر برای رهایی از مشقات نظام سرمایه¬داری تاکید می¬کنیم.

22- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام و در تقویم رسمی کشور گنجانده شود و هرگونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی باید گردد.

اول ماه مه سال 2012 دوازده اردیبهشت سال 1391 – روز جهانی کارگر

زنده باد همبستگی و اتحاد بین¬المللی طبقه¬ ی کارگر – زنده باد اول ماه مه

کمیته ی برگزار کنند ی روز جهانی کارگر 2012 سنندج

عدم صدور مجوز برای مراسم اول ماه مه سنندج!
در تاریخ30 فروردين‌ماه 1391 چهار نفر از فعالان كارگري شهر سنندج براي درخواست مجوز مراسم اول ماه مه به فرمانداري اين شهر رفتند و درخواست‌شان را به معاون سياسي فرماندار تحویل دادند.

اما روز 4 ارديبهشت که براي گرفتن پاسخ به فرمانداري برگشتند، معاون سياسي فرماندار به آن‌ها گفت كه هيچ يك از تشكل‌هايي كه زير درخواست را امضا كردند داراي مجوز فعاليت نيستند و به همين دليل حق ندارند هیچ مراسمي را به مناسبت اول ماه مه در سنندج برگزار كنند .

اين در حالي است كه حتا اگر بخواهیم از دریچه‌ی قانون هم به این ماجرا نگاه کنیم، اگر 15 روز از درخواست ثبت هر تشكل يا جمعيتي و . . . سپري شده باشد، اين تشكل خودبه‌خود قانوني است. همچنين قانون، حق آزادی بیان و قلم، تجمع، تشكیلات و . . . را برای عموم شهروندان پذیرفته است و چارچوب‌های آن‌را نیز تعیین نموده و تنها دو شرط را برای فعالیت گروه‌ها اعلام كرده است كه عبارتند از: 1- فعالیت‌ها مخل مبانی اسلام و حقوق عمومی نباشد 2- فعالیت‌ها مسلحانه نباشد .

البته ما کارگران به خوبی می‌دانیم که این قانون‌ها در اکثر اوقات روی کاغذ باقی می‌مانند و هنگامی که امنیت سرمایه‌داران به خطر بی‌افتد و کارگران بخواهند از این مواد قانونی استفاده کنند، هیچ‌کدام‌شان رعایت نمی‌شود و تازه اگر رعایت شوند هم آش دهن‌سوزی نیستند. اما تنها برای آگاهی لازم به ذكر است كه طبق دستورالعمل تفویض اختیار صدور مجوز برگزاری تجمعات كه در 15 ماده و 6 تبصره به استانداران ابلاغ گرديده، آمده است:

ماده‌ی 6: تقاضای برگزاری اجتماعات باید یك هفته قبل از انجام مراسم كتباً و حضوراً توسط نماینده‌ی رسمی و معرفی‌شده‌ی گروه به فرمانداریِ مربوطه تسلیم شود.

ماده 7: گروه موظف است برای تشكیل اجتماعات، تعهدی مبنی بر عدم حمل سلاح و عدم اخلال نسبت به مبانی اسلام و امنیت به فرمانداری محل تسلیم نماید .

ماده 8: گروه موظف است قبل از تشكیل اجتماعات در موقع تسلیم درخواست خود، موارد زیر را دقیقاً مشخص نماید و مدارك لازم را ارائه دهد :

• الف – موضوع تجمع و هدف از برگزاری آن

• ب – تاریخ برگزاری و ساعات آغاز و پایان آن

• ج – محل برگزاری تجمع

• د – مشخصات كامل مسئولان اجرایی و انتظامی با معرفی‌نامه‌ی كتبی از گروه مربوطه

ماده 9: فرمانداری‌ها مكلف‌اند تقاضاهای واصله را ظرف مدت 24 ساعت، همراه با كلیه‌ی ضمائم مذكور در مواد 7 و 8 این دستورالعمل برای صدور مجوز به استانداری مربوطه ارسال نمایند .

ماده 12: استانداری‌ها برای صدور مجوز باید تنها برابر مفاد مندرج در ماده 6 قانون احزاب و تبصره 2 ذیل آن و مواد مندرج در این دستورالعمل اقدام كنند و با توجه به آزادی‌های مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از هرگونه اقدام انسدادی به‌طور جدی پرهیز نمایند و بستر آرامی را برای طرح نظرات اقشار مختلف مردم و گروه‌ها فراهم آورند.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

6 اردیبهشت 1391

تهدید فعالان کارگری سنندج به دستگیری!

امروز صبح اداره‌ی اطلاعات شهرستان سنندج، تعدادی از فعالان کارگری را حضوری و یا از طریق تلفن تهدید به دستگیری کرد و به آن‌ها گفت که در صورت برگزاری مراسم اول ماه مه در سنندج و شرکت فعالان در این مراسم، تمامی آن‌ها دستگیر خواهند شد.

همچنین اعضای گروه کوهنوردی چهل‌چشمه به اداره‌ی اطلاعات احضار شدند و به آن‌ها گفته شده است که باید تعهد دهند که در مراسم اول ماه مه شرکت نکنند.

کمیته‌ی هماهنگی برگزاری آزادانه‌ی مراسم اول ماه مه را حق تمامی کارگران و فعالان کارگری می‌داند و اینگونه اقدامات و تهدیدات نیروهای امنیتی را به شدت محکوم می‌کند.

کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

9 اردیبهشت 1391

نرخ بيكاري امسال در 30 سال گذشته بي‌سابقه خواهد بود
افزايش تعداد بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي بيانگر آن است كه دولت 300 هزار فرصت شغلي هم طي يك سال گذشته ايجاد نكرده است.

ایلنا: يك كارشناس اقتصادي گفت: افزايش تعداد بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي بيانگر آن است كه دولت 300 هزار فرصت شغلي هم طي يك سال گذشته ايجاد نكرده است.

حسين راغفر در گفتگو با خبرنگار ايلنا ضمن پيش‌بيني افزايش بي‌سابقه نرخ بيكاري در سال جاري نسبت به 30 سال گذشته، ياد آور شد: به علت عدم ارائه آمارهاي صحيح با شاخص‌هاي كنترلي فاصله زيادي داريم.

او ادامه داد: در صورت تصويب بودجه فاز دوم هدفمندي و افزايش پرداخت يارانه‌ها، غالب واحدهاي توليدي ورشكست خواهند شد.

اين كارشناس اقتصادي آمار اشتغالزايي دولت را تكذيب كرد و گفت: افزايش تعداد بيمه شدگان سازمان تامين اجتماعي بيانگر آن است كه دولت 300 هزار فرصت شغلي هم طي يك سال گذشته ايجاد نكرده است.

راغفر از اخراج و بيكاري صدها هزار كارگر طي يك سال گذشته خبر داد و گفت: واردات بي وريه كالا و ورشكستگي واحدهاي توليدي كشور آمارهاي دولت را در خصوص ايجاد اشتغال رد مي‌كند.

او با اشاره به رشد روز افزون تورم در کشور تصريح كرد: پیش از این دولت وعده داده بود که با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها تنها یک جهش تورمی کوتاه خواهيم داشت و پس از آن تورم مهار خواهد شد اما شاهد هستیم که پس از اجرای ناصحیح این قانون تورم به سرعت و در شیب تند صعودی قرار گرفته است.

راغفر با بيان اين كه افزایش قیمت کالا نیز منجر به کاهش قدرت خرید مردم می‌شود،تصريح كرد: راهکار دولت در این مواقع افزایش دستمزد‌ها است،اما افزایش دستمزد‌ها هم منجر به افزایش نقدینگی در جامعه می‌شود و مهم‌ترین پیامد افزایش نقدینگی تورم است. بر این اساس باید گفت که جامعه دچار یک مارپیچ تورمی است.