پیام انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز در محکومیت شلاق زدن کارگران دادخواه ایرانی:

پس از آن که در سال ۹۳ شرکت پویا زرکان از تمدید قرارداد ۳۵۰ نفر از کارگران سر باز زد، شاهد تجمع اعتراضی کارگران بودیم و در آن مقطع سه نفر از کارگران اخراجی معدن طلای آق درّه اقدام به خودکشی نافرجام کردند.

اما متاسفانه هر بار که این اتفاقات رخ می دهد شاهد برخوردهای غیر قانونی و غیر اخلاقی با اعتراضات و اعتصابات صنفی هستیم؛ نمونه دیگر از این دست برخوردها صدور حکم زندان و شلاق برای 4 نفر از کارگران پتروشیمی رازی در سال 93 می باشد. برخورد قضایی با کارگران و متهم‌ کردن آنها به ارتکاب اعمالی چون «ممانعت از کسب و کار» به رویه‌ای تازه تبدیل شده است و این در حالیست که چنین اتهام های جزایی به هیچ وجه در حیطه روابط کار جایگاهی ندارند و قانون گذار تنها به صرف برخورد با اراذل و اوباش چنین عناوینی را در قوانین مجازات پیش بینی کرده است.

علاوه بر این ورود دستگاه قضایی به حیطه روابط کار و صدور حکم بر اساس شکایت کارفرما غیر قانونی است، چرا که بر اساس قانون کار، مرجع رسیدگی به اختلافات کارگر و کارفرما، هیات های حل اختلاف هستند و کارفرما حق شکایت به مقامات قضایی را ندارد. کشاندن این مساله به دادگاه های عمومی در تعارض با حقوق صنفی کارگران است.

جالب اینجاست مقامات بارها تاکید نموده‌اند که خواستار پیوستن به مقاوله نامه های ۹۸ و ۸۷ سازمان جهانی کار هستند، مقاوله نامه هایی که حق اجتماعات و اعتصابات صنفی را به رسمیت می شناسند. چنانچه ایران بخواهد به این اسناد بین المللی پایبند باشد، ابتدا بایستی رویه‌ی پیشین برخوردهای قضایی و امنیتی با کارگران را اصلاح نماید و از سوی دیگر مجریان و متولیان قانون هم باید به حقوق صنفی کارگران احترام بگذارند. متاسفانه در حال حاضر در کشورمان با کارگرانی روبرو هستیم که نه تنها از بیمه، امنیت شغلی، امنیت اجتماعی و … محروم هستند، بلکه در کنار قوانین کار ناعادلانه، اختلاف طبقاتی را با شنیدن خبر فسادهای نجومی و دریافت حقوق ناچیزشان به خوبی لمس می‌کنند و اگر صدای اعتراضی هم از آن‌ها برآید باید اندک حقوق ۷۰۰ هزار تومانی‌ را در ازای جریمه‌ی نقدی پرداخت نمایند و با تحمل بوسه‌های شلاق بر گرده‌ی‌‌ خویش جایگاهشان را در این اختلاف طبقاتی به یاد آورند.

حتی پس از بروز واکنش های اعتراضی بسیار نسبت به مورد معدن آق دره، حال به جای مشاهده حرکت مثبتی ار قوه قضاییه، شاهد تکرار این مورد در خصوص ۹ تن از کارگران معدن سنگ آهن بافق یزد هستیم. گویی هر از چند گاهی باید این گونه موارد را در خصوص کارگران معدن چادملو، نمایندگان کارگران نانوایی های سنندج، کارگران پتروشیمی رازی، فعالین کارگری سنندج و کارگان معدن آق دره شاهد باشیم تا مبادا کس دیگری هوس دادخواهی در این نظام را بکند. نظامی که انتظار داریم جهانیان با مشاهده اجرای عدل علی در آن فوج فوج به اسلام بگرایند.

انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز وظیفه انسانی و اخلاقی خود می‌داند تا در قبال چنین رفتارهای غیرقانونی و بر خلاف کرامت انسانی در خصوص کارگران، معلمان، اصناف، وکلا، روزنامه‌نگاران و خبرنگاران موضع رسمی خود را در حمایت از تمامی فعالین مدنی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی که در چارچوب قانون اساسی فعالیت می‌نمایند اعلام نماید. همچنین این انجمن از مجلس شورای اسلامی انتظار دارد تا نقش خود را به عنوان نهاد قانون گذار و ناظر بر اجرای قوانین در جهت بهبود وضعیت موجود ایفا کند و تلاش در جهت تحقق ارزش های والای انسانی را به عنوان ماهیت خود بشناسد. به امید روزی که نهادهای قضایی، اجرایی و نظارت کشور با عمل بی شائبه به قانون جایگاه مقبولی را نزد مردم و جامعه کسب نمایند.

انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز
18 خرداد 1395