تا زمانی که انسان برای بیان مکنونات قلبی خود آزاد نباشد، نمیتوان او را انسان آزاد نامید. تا زمانی که نتوانی همه آن احساساتی را که درون خود شناسائی میکنی، درست به همانگونه و با همان کلماتی بیان کنی که در قلبت شکل میگیرد، آزاد نیستی. ما، انسانهایی که موجودیت امروزین جامعه بشری را شکل می دهیم، در مهمترین وجه حیات و هستی خود، یعنی وجدان انسانی آزاد نیستیم. من، آزاد نیستم تا همه آن احساسی ر...ا که در این لحظه درون من غوغائی براه انداخته است، بیان کنم. احساساتی که گاه به مرزهای تابوها تنه میزند؛ گاه پرنسیب‌های متعارف را به چالش میکشد و ... گاه، با مرزهای تصورات فردی دیگر از آزادی روبرو میشود. من حتی آزاد نیستم، آزادی را درون خود فریاد زنم و آنچه که در دلم انباشته شده، برای خودم بازگو کنم و یا روی کاغذی و صفحه سفیدی در برابرم منعکس کنم؛ بدون اینکه آنرا در برابر دیدگانی قرار داده باشم.