رفتن به محتوای اصلی

من و تنهایی ها (تقدیم به بازماندگان قربانیان سياسی کشتارهای دهه شصت)
24.09.2016 - 23:34

من و تنهایی ها

(تقدیم به بازماندگان قربانیان سياسی کشتارهای دهه شصت)

 

نشسته ام  تنها در تنهایی خویش

با شعر که زیبایی زندگی است، عشق می ورزم.

واژه ها

معشوق تنهایی من

و کاغذها ی سفید

 بستر عشق ما.

عشق زیبایی است

و شعر ترانه های تنهایی.

 

اما

هنگام  که

واژه ها همه تنهایند،

حلقۀ سیاه دار

گلوی زندگی را گره ای تلخ می زند.....

عشق تکه تکه می شود،

شعر می گرید،

معشوق اعدام می شود

و هستی در سکوت، مچاله میشود.

 

نه......

من زندگی را عاشقم

و از اعدام  بیزار.

 می خواهم آفتاب را در سایه ها بگسترانم

تا

درخت عشق ریشه دهد

و واژه ها در تنهایی

حکم مرگ نگیرند.

 

آری

تنهایم، نشسته در تنهایی پنهان خویش......

 

ی. صفایی

19 سپتامبر 2016

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

شهلا و ی. صفایی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.