گردهمایی ایرانیان در آرامگاه کورش در آبانماه امسال نشاندهندۀ عدم کارائی افکار گوناگون در میان اپوزیسیون در راستای همکاری و همیاری ما ایرانیان بود. مسئله ای که مهم ترین موضوع برای رژیم بوده و هست. حاکمان کاملا به قدرتِ این تفکر واقفند که پیروزی اپوزیسیون در گرو همبستگی و حرکت و عمل بر اساس مشترکات است و لذا به هر نوع خرابکاری در این زمینه دست میزنند، بویژه جایی که موضوع هویت ایرانیان مطرح است. در همین حرکت پاسارگاد رژیم با تمام تدارکاتی که دیده بود چنان درمانده شد که نتوانست هیچ واکنش موثر بازدارنده ای نشان دهد. در عوض توسط عوامل خود و یا تحریک تعدادی کم اطلاع شروع به طرح موضوعات مختلف از جمله زدن برچسب هایی مانند نژادپرستی، فاشیسم و یا عامل بیگانه به این حرکت پرداخت. عده ای اعلام میکردند که عامل حرکت ما میباشیم و بدینسان زمینه اختلافات را آماده میکردند. با تمام دروغ پراکنیهای حکومتیان حرکت با عظمت شروع و به پیروزی ختم شد. رژیم از جمله کوشش میکرد که هر گروهی خود را صاحب این حرکت بداند و همین آغازی برای عقیم ماندن و ناتوان شدن این گردهمائی و بی اثری آن شود ولی تلاشهای رژیم حاکم با بی اعتنائی مردم روبرو شد. شعار های مردم نشان داد که دست حکومتگران برای مردم خوانده شده است. حرکت بر اساس مشترکات ما ایرانیان پی ریزی شده بود، بدین صورت که:

۱)همگی در مکانی هستیم بنام ایران! بنا بر این همه ایرانی هستیم.

۲)خواستار آزادی مذهب میباشیم.

۳)حکومت غیر متمرکز میخواهیم.

۴)برابری حقوقی زن و مرد را خواستاریم.

۵)خواستار سرنگونی رژیم اسلامی هستیم.

این اصول نام برده همانطور که میبینیم هیچ ربطی با هیچیک از ایدئولوژی های مرسوم ندارد، لذا دلیلی هم برای اختلافات حزبی و ایدئولوژیکی وجود ندارد و اگر اختلاف سلیقه (نه اختلاف عقیده) پیش بیاید، باید ما خود بکوشیم این اختلافات حل شود، نه این که با کوچکترین اختلاف سلیقه انشعاب کنیم. چیزی که در گذشته همواره منجر به عقب افتادگی و عدم اتحاد ما گردیده است. یک چنین پروسه ای حکایت از درک عمیق دمکراسی و دمکرات منشی میکند. این جوهر دمکراسی ست و لازم است تحمل رقیب را دارا باشیم. اگر توانستیم بر پایه چنین فکری حرکت کنیم، شیشه عمر رژیم را به دست آورده ایم.

من دو سال قبل در گردهمائی سکولار دموکراتها در بوخوم آلمان موضوع حرکت بر اساس مشترکات و فدا نکردن عقیده برای سلیقه را بیان داشتم و خواستار آن شدم که اصل و جوهر این تفکر را جوهر حرکت و هم بستگی خود قرار دهیم. این تفکر در بوخوم مطرح و اکثر حاضران در کنفرانس آن را پذیرفتند. آقای شهریار آهی این بینش را طی یک مصاحبه تلویزیونی مطرح کرد. بر اساس این بینش جلوگیری از طرح نظرات مجاز نیست و امکان بیان نقطه نظرات مختلف باید رعایت شود، ولی انشعاب و پراکندگی نباید بوجود آید، چیزی که بیش از ۳۰ سال است که گریبان ما را رها نمیکند. اصل برای ما عقیده است که بدان اعتقاد داریم ولی اختلاف سلیقه باید در میان ما و بوسیله خود ما حل شود. به قول هلموت اشمیت دموکراسی یعنی کومپرومیس!! اگر به این مهم برسیم لرزه بر اندام رژیم انداخته ایم. در پاسارگاد همه گونه تفکر حضور داشت. ما نیز همواره در سایت کوشندگان مطرح کرده ایم که در عین بیان تفکر خود چشم به بینش و تفکرات دیگر مبارزان و آزادگان داریم. این اصل و اساس بینش ما در گروه کوشندگان میباشد. نوشته خود را با این شعر به پایان میرسانم…

« بر خیز شتر بانا بر بَند کژاوه کز چرخ عیان گشت هی رایَتِ کاوه »

عبو کریمی

11.12.2016
http://www.kooshandegan.org/