رفتن به محتوای اصلی

پرنده را مَکُش!
10.05.2012 - 09:31

پرنده را مَکُش!

پرنده را

که دانه دانه واژگان

در دهانِ شعر می نهَد

و روشنِ دریچه ها وُ آینه ست

به خشم وُ زخم وُ خیره می کُشی، مَکُش

به آتش آشیانه اش ز هم مپاش

پرنده را مَکُش، به خون مَکِش

پرنده را

که ساده رنگِ کودکانه است

که پرنیانِ خوبِ خانه است

که حُرمتِ قشنگِ زندگی ست

بال وُ پَر مَچین، مَبَند

در قفس مدار

پرنده را

که برترین نشانِ هوشِ عاشقی ست

صدا بزن

پرنده شو؛ به سانِ برگ های هر بهار

به روز وُ شب برین مدار

که جانِ جاودانگی ست

پرنده را به آسمان سپار

چو مِهر وُ مَه چو اختران

برقص بر چکادِ این فَلَک

برقص وُ چامه ای بخوان

به خنده شورِ تازه کُن به پا

که تیره وُ تَبَه کُنَد

قهر وُ دشنه روزگار

نهالِ اهرمن

همیشه دشمنی ست

نهالِ اهرمن

درونِ خود مَکار

میانِ لحظه ها

رها رها رها

پرنده باش...

2012 /5 /9

http://rezabishetab.blogfa.com‍

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.