رفتن به محتوای اصلی

Göy qurşağı رنگین کمان
06.02.2018 - 07:49

 



 


کیچیک قیز و گؤی قورشاغی


یواش-یواش گؤیریردی سما،

ائشیقدا آغاریردی توپا-توپا بولودلار.
گونش تزه چئخمیشدی بولود آلتیندان.
یاغیش نارین -نارین چیسله ییردی،
افقده هله شومشک چاخیردی...
کیچیک قیز، اودون ییغیردی،
آناسی ایله مئشه‌ده...

یاشیندا ایلک دفعه اولا‌راق،
اوشاغین گؤزونو ساتاشدی گؤگ قورشاغینا.

-آنا آنا! باخ! گؤر نئجه هاوا گؤزللشیب‌دیر! -  هیجانلا آناسینا دئدی.

آناسی گؤی قورشاغینا باخارکن:

-بیلیرسن اونون آدی نه دیر؟- دئییب سوروشدو.

-یوخ!

-اونا  “نه-نه ایشی” ، “نان-نا ایشی”، دئیرلر.

بالاجا قیز :

-نان-نا ایشی!- دیب سؤزو تیکرار ائتدی.
و گوله-گوله:

-نان-نا ایشی یو...خ، نه-نه ایشی دئیرلر. – جاواب وردی.

-نه بیلیم قیزیم، بعضی آداملار‌ "نه-نه" یه، "نان-نا" دئییرلر.
- " نه-نه ایشی" هارادان گلیر؟ - گیچیک قیز دئییب شوروشدو.
Missing media item.

-قیزیم! اونداکی گونشین ائشیغی، یاغیشین دنه ‌لریدن گئچیب گلیر، بیزیم گؤزوموزه چاتیر،
یئتدی رنگه بؤلونور. بیز او رنگ لری “نه-نه ایشی” شکلینده گؤروروک.
“نه-نه ایشی” دئدیین،  آنانین ایشی نی گؤستریر. اونون دا اؤزونه گؤره بیر ناغی‌لی وار.
- ده منه، ده منه! اونون ناغیلین ده منه!- کیچیک قیر دئیب ایسته دی.
- دئییرلر،"گؤیون آناسی" الوان اینجه ایپلر ایله بیر شئی توخویور. خالچا، ججیم کیمی شئی لر. یاغیشین نارین دنه‌لری، گونشین ائشیغیندا، گؤیده مایاللاق قالارکن، بیز، آنانین الوان رنگ‌لی، ساللاق ایپک ایپلرینی، و توخودوغو خالچا، خالینی گؤره بیلریک.

-بس "گؤیون آتاسی"؟ او، هارادا اولار؟- بالاجا قیز سوروشدو.

- او دوستاقدا‌ اولار!- آنا جاواب وردی.

-کیم آپاردی اونو دوستاغا‌؟

-حاکیمین آداملاری.

-حاکیم؟

- او کی همیشه فرمان وره ر، و هئچ کیمین ده سؤزونه باخماز.

- بیلدیم، امما نیه آپاردیلار، آتانی نیه آپاردیلار؟

-حاکیمین سؤزونون ئوستونه سؤز دئمیشدی.

-نه دئمیشدی؟

-" حاکیم دئمیشدی "من یئرین- گؤیون آغاسییام."  آتا دا دئمیشدی "سن گؤیده گوشلارین، یئرده ده اینسانلارین صیادی سان! آتدیر گئت ایشیین دالیسیجا! گئت اؤز پئشه ین باخ!"

-حاکیمین پئشه سی نییدی؟

-او نون پئشه سی "دعا اوخویوب حالوا یئغماق" ایدی.

- من آتانین سؤزونو بینیره م. حاکیم گرک هئچ نه یی، هئچ کیمی، اینجیتمه‌سین. گئت سین اؤز پئشه سینه باخسین. یازیق نه-نه! اوندا کی نارین-نارین یاغیش گلیر، ائله بیل " نه-نه"  آغلاییر، یوخ آنا؟

 -هیه بالا، هیه. دامجی‌لار ، آنانین گؤز یاشلاریدیر. او آنانین کی، آدمی، اؤوینین آتاسی، دانیشدیغی سؤز ئوستونده دوستاقدا‌دیر.

- منیم آتام کیمی!- کیچیک قیز بیر توتگون سس ایله دئدی.

آنانین گؤزلری دولوخلاندی!
اییلیب یئردن اودون یئغاندا...

 

Missing media item.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A.Elyar

 

KİÇİK QIZ VƏ GÖY QURŞAĞI

 

Yavaş-yavaş göyərdi səma;

işıqda ağardı topa-topa buludlar.

Günsə təzə çıxmışdı bulud altından.

Yağış narın -narın çisələyirdi.

Üfüqdə hələ şimşək çaxırdı...

Kiçik qız, odun yığırdı,

anası ilə meşədə...

Yaşında ilk dəfə olaraq, uşağın gözünü sataşdı göy qurşağına.

-Ana! Ana! Bax! Gör necə hava gözəlləşibdi! -həyəcanla anasına dedi.

Anası göy qursağına baxarkən:

-Bilirsən onun adı nədir?- deyib soruşdu.

-Yox!

-Ona “nə-nə işi”, “nan-na işi”, deyirlər.

Balaca qız :

-Nan-na işi!- deyib sözü tikrar etdi.

Və gülə-gülə:

-Nan-na işi yo...x, nə-nə işi deyirlər. – cavab verdi.

-Nə bilim qızım, bəzi adamlar "nə-nə" yə, "nan-na" deyirlər.

-"Nə-nə işi" haradan gəlir? - kiçik qız deyib soruşdu.

-Qızım! Onda ki günəşin işığı, yağışın dənələrindən geçib gəlir, bizim gözümüzə çatır, yetdi rəngə bölünür. Biz o rəngləri “nə-nə işi” şəkilində görürük.

“Nə-nə işi” dediyin,  ananın işini göstərir. Onun da özünə görə bir nağılı var.

-Də mənə, də mənə! Onun nağılını də mənə!- kiçik qız deyib istədi.

-Deyirlər,“ göyün anası" əlvan incə iplər ilə bir şey toxuyur. Xalça, xalı, cecim kimi şey lər. Yağışın narın dənələri, günəşin işığında, göydə mayallaq qalarkən, biz, ananın əlvan rəngli, sallaq ipək iplərini, və toxuduğu xalça, xalını görə bilərik.

-Bəs "göyün atası"? O, harada olar?- balaca qız soruşdu.

-O, dustaqda olar!- ana cavab verdi.

-Kim salıb onu dustağa?

-Hakimin adamları.

-Hakim?

-O ki, həmişə fərman verər və heç kimin də sözünə baxmaz.

-Bildim, amma niyə, niyə atanı dustağa saldılar?

-Hakimin sözünün üstünə söz demişdi.

-Nə demişdi?

-Hakim demişdi "mən yerin-göyün ağasıyam."  Ata da demişdi "sən göydə quşların, yerdə də insanların səyyadısan! Atdır get işiyin dalısıca! Get öz peşəyən bax!"

-Hakimin peşəsi nəyidi?

-Onun peşəsi "dua oxuyub halva yağmaq" idi.

-Mən atanın sözünü bəyənirəm. Hakim gərək heç nəyi, heç kimi, incitməsin. Getsin öz peşəsinə baxsın. Yazıq nə-nə! Onda ki, narın-narın yağış gəlir, elə bil " nə-nə"  ağlayır, yox ana?

 -Həyə bala, həyə. Damcılar, ananın göz yaşlarıdır. O ananın ki, admı, evinin atası, danışdığı söz üstündə dustaqdadır.

-Mənim atam kimi!-kiçik qız bir tutqun səs ilə dedi.

Ananın gözləri doluxsundu!
Əyilib yerdən odun yağanda...

 

 

 

 

Missing media item.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دخترک و رنگین کمان

 


آسمان آرام آرام آبی میشد
ابرها کومه کومه، در روشنایی به سپیدی میزدند.
آفتاب تازه از پشت ابر بیرون آمده بود.
نم نم باران میامد.
در افق هنوز آذرخش می غرید.
دخترک هیزم جمع میکرد
با مادرش در بیشه...

بچه برای اولین بار در عمرش چشم اش به رنگین کمان افتاد. با هیجان به مادرش گفت:
-مادر! مادر! نگاه کن! هوا چه زیبا شده است!
مادر درحالیکه به رنگین کمان می نگریست پرسید:
- می دانی اسم اش چیست؟
-نه!
- به آن " نه-نه ایشی" یا " نان-نا ایشی" میگویند.
دخترک تکرار کرد:
- نان-نا ایشی!
و در حالیکه می خندید گفت:
- نان-نا ایشی، ن...ه! نه-نه ایشی میگویند.
- چه میدانم دخترم، بعضی ها به " نه-نه ایشی، نان-نا ایشی، میگویند.
دخترک پرسید:
- " نه-نه ایشی" از کجا میاید؟
- دخترم! وقتی نور خورشید از دانه های باران عبور میکند، و به چشم ما میرسد به هفت رنگ قسمت میشود. ما این رنگها را به شکل نه-نه ایشی می بینیم. نه-نه ایشی یعنی کار مادر. آن هم برای خودش قصه ای داد.
دخترک گفت:
- بگو! بگو! قصه آنرا برایم بگو!
- میگویند" مادر آسمان" با نخهای رنگانگ اش چیزی می بافد. قالیچه ای، جاجیمی و مانند اینها. وقتی دانه های ریز باران در هوا معلق اند و نور خورشید از آنها عبور میکند، ما نخهای آویزان و رنگی و ابریشمین مادر، و قالی و قالیچه ای را که میبافد، می بینم.
دخترک پرسید:
- پس " پدر آسمان"؟ او کجاست؟
مادر جواب داد:
- او در زندان است!
-کی او را به زندان انداخته؟
-آدمهای حاکم!
-حاکم؟
- کسی ست که همیشه دستور میدهد، و به حرف دیگران هم گوش نمیکند.
- فهمیدم. اما چرا بردند؟ پدر را چرا بردند؟
- روی حرف حاکم، حرف زده بود.
-چه گفته بود؟
-حاکم گفته بود " من آقای زمین و آسمان هستم"، پدر هم گفته بود" تو صیاد پرندگان آسمان و انسانهای زمین هستی! گم شو برو پی کار خودت. برو کار خودت را پیشه کن !"
- شغل حاکم چه بود؟
- دعا میخواند و حلوا جمع میرد.
- من حرف پدر را می پسندم. حاکم باید کسی و چیزی را اذیت نکند. برود به کار خودش برسد. بیچاره نه-نه! وقتی نم نم باران میاید انگار نه-نه گریه میکند؛ نه مادر؟
- آره دخترم ، آره. باران اشک چشم مادر است. اشک چشم آن مادری ست که عزیزش، پدر خانواده اش، به خاطر حرفی که زده، در زندان است.
دخترک با صدای گرفته ای گفت:
-مثل پدر من!
و اشک در چشمهای مادر حلقه زد!
بدانگاه که خم شده بود و  از زمین هیزم برمیداشت...

 

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

آ. ائلیار

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.