حکم کشتن شاهین نجفی خواننده و مشکل نبودن تشکل های گروهی و حرفه ای کامبیر باسطوت 12/16/05 روحانیت شیعه برای اینکه شعر ترانه "رپ" جناب شاهین نجفی را توهین به اسلام شیعه تشخیص داده است حکم کشتن او را صادر و همراه با جایزه نقدی اعلان کرده است. پرسشی که در اینجا بیش ار همه مطرح میشود این است که چگونه است که یک بخش حرفه ای در اجتماع ایران که خود را شایسته پاسداری و نگهبانی از دین شیعه میداند دارای چنین گستاخی هست که به خود اجازه میدهد حکم قتل یکنفر را بدهد. چند ویژگی معین به یک شخص و یا یک گروه حرفه ای اجازه و امکان میدهد که از چنان امکاناتی برخوردار باشد تا بتواند قاضی، قانون و مجری بشود. این گروه حرفه ای که در این مورد رهبری اسلام شیعه هست باید احساس کنند که از چنان جانبداری از مردم مذهبی برخوردارد که میتواند بدون احساس کوچکترین خطری قانونی و یاغیر قانونی چنین فرمان کشتنی را بدهد. باید گروه های حرفه ای دیگر در کشور از آنچنان ناتوانی و پراگندگی برخوردار باشند که نتوانند محدودیتی قانونی و یا غیر قانونی برای رهبری شیعه ایجاد کنند. باید پرسید چه ویژگی در کشور والاترین ارزش را دارد که سزاوار جنگیدن برای آن وجود دارد؟ در رژیم جمهوری اسلام والاترین انگیزه حکومت دین شیعه و هر آنچه به آن مربوط است هست پس شگفت آور نیست که کشتن برای خاموش کردن هر نوع انتقادی در آن وجود دارد. رهبری شیعه پیش از اینکه قدرت سیاسی را در ایران بدست بگیرد هم اقدام به کشتن نویسندگان, هنرمندان، و سیاست مدارن و غیره نیز کرده است. تا وقتیکه مردم ایران رهبرای اسلام شیعه و پیروان آنهارا شامل قانون مجازات جنایتکاران نکنند چنین جنایت هائی در کشور اتفاق خواهد افتاد. تا وقتیکه مردم ایران آزادی بیان، سیاسی، اجتماعی،دینی، و اقتصادی و... را والاترین ارزشها اعلان نکنند و برای آن همواره و هوشیانه مبارزه و کوشش نکنند این گروه دینی خاص شیعه برای خود حق صادر کردن حکم کشتن و اجرای آن را در میان پیروان خود قائل خواهد بود. در ایران مانند هر اجتماع و کشور دیگری گروهای متفاوت حرفه ای و تقسیم بندی های دیگر وجود دارد. آنچه آشکار است رهبری شیعه سیاسی از انسجام و تشکیلات درخشانی در میان پیروان و مریدان خود برخوردار است. مردم ایران برای دفاع از حقوق و آزادی های خود در برابر این نیروی منسجم و متجاوز اسلام شیعه احتیاج به ایجاد تشکیلات حرفه ای و تقسیم بندی های دیگر را دارند. جناب شاهین نجفی یک موسیقید دان و خواننده است و به این گروه معین تعلق دارد که در میان مردم ایران از محبوبیت قابل توجه ای برخوردار است مگر مریدان اسلام شیعه که معتقد هستند موسیقی حرام است. آنچه این گروه در میان خود در ایران وخارج کم دارد تشکیلات موسیقی دانان و تمام کسانی که در این صنعت هستند است که ارزش پولی زیادی هم دارد. چنانچه چنین تشکیلات حرفه ای منسجمی وجود داشته باشد و بیانیه هائی در جهت منافع حرفه ای خود بدهد و از هموندان خود در شرایط نامساعد دفاع کند مردمان زیادی از آن پشتیبانی خواهند کرد. آزادی بیان در موسیقی مانند هر آزادی دیگر است و کسانیکه در این حرفه زندگی خود را سرمایه گذاری کرده اند برای دفاع از خود احتیاج به تشکیلات منسجم دارند در غیر اینصورت بصورت انفرادی مرعوب میشوند و کار کردن برای آنها خطرناک ویا محدود میشود. در آمریکا ایرانیان خواننده، ترانه سرا، نوازندگان ابزار های موسیقی و تمام کسان دیگری که در این حرفه هستند از گسترش قابل ملاحظه ای بر خوردارند و در نوروز و ژانویه ما شاهد کنسرت های باشکوه و بزرگ آنها در لوس انجلس و لاس وگاس هستیم. این گروه و دیگر حرفه ای های موسیقی باید تکلیف خود را با رژیم اسلامی روشن کنند و یا اینکه به دو دوزه بازی خود ادامه دهند؛ آنها باید بین مردم طرفدار خود و روحانیت شیعه که حکم کشتن همکاران آنها را میدهد و آزادی بیان آنها را محدود میکند یکی را انتخاب کنند و بصورت گروهی و تشکیلاتی با روحانیت شیعه برخورد کنند و روحیه متجاوز آنها را ویران کنند. ما میدانیم که روحانیت شیعه و یا دینکاران شیعه رسماً موسیقی و دیگر هنرهای زیبا را حرام و نفس آنرا از دیدگاه اسلامی غیره قانونی میدانند حال به چه علت کار ورزان حرفه موسیقی در تمام بخش های آن این اعلان جنگ آشکار را به خود و حرفه اشان جدی نمیگیرند و در تشکیلات انجمنی خود جمع نمیشوند و با دیگر مخالفان جمهوری اسلامی برای نابودی رژیم جمهوری اسلامی مبارزه نمیکنند معمائی است که باید راز آن را کشف کرد. چنانچه ادعا شود تشکیل چنین انجمنی در ایران غیره ممکن است پرسشی که بیدرنگ مطرح میشود این است که چرا چنین کاری در خارج انجام نمیشود در خارج که هم حرفه ای های در کار موسیقی زیاداند و هم این گروه از توانائی مالی قابل ملاحظه ای برخوردار است و چرا آنها که در ایران اند مانند سایر گروه های سیاسی انجمن های زیر زمینی خود را تشکیل نمیدهند؟ براحتی میتوان ادعا کرد که یک خواننده و یا آهنگ ساز خوب اگر نه بیشتر دست کم همانقدر طرفدار دارد که یک آیت الله حکومت اسلامی بر فرض دارد. همینطور ما میدانیم که کیفیت مردم طرفداران موسیقی از نظر تحصیلات و شخصیت اجتماعی خیلی بیشتر از طرفداران دینکاران شیعه است. بنابراین کارورزان موسیقی و طرفدارانش چنانچه همانقدر اراده دفاع کردن از خود را داشته باشند که دینکاران اراده تجاوز به حقوق آزادی بیان و دیگر آزادی ها را دارند براحتی میتوانند دینکاران شیعه را سرجایشان بنشانند و وادارشان کنند که در جاده مدنیت اجتماغی و قانونی قدم بگذارند. نیروهای سیاسی مخالف حکومت اسلام سیاسی تنها بخشی از ایرلانیان مقیم خارج اند که بطور سازمان یافته آیت الله های حکومت اسلامی را برای گستاخی دادن حکم کشتن شاهین نجفی محکوم کردند. بخش های دیگر حرفه ای ساکن در خارج بطور گروهی اقدام به محکوم کردن حکومت اسلامی در این مورد نکردند. چنانچه ایرانیان مقیم خارج گریزان از تشکیل انجمن، تشکیلات انجمن های وکلا، صنعتگران، بانوان و غیره در خارج داشتند و شاخه های داخل ایران خود را نیز داشتند و به شکل سازمانی کردار جنایتکارانه دینکاران شیعه سیاسی را محکوم میکردند اثر آن خیلی بیشتر از مخالفت توده بدون شکل موجود میبود. واقعیت این است که کمیت عددی وکلا، پزشگان، کسب ورزان، صنعتگران در خارج بسیار قابل توجه است و از منابع مالی زیادی برخورداراند و تمام این ایرانیان بخاطر شیفتگی خود برای آزادی و بهره بردن از آن به خارج آمده اند. تشکیل انجمن های حرفه ای سود بردن از همین آزادی است که میشود برای آزاد کردن ایران از چنگ حکومت اسلامی از آن استفاده کرد. تعداد بیشمار وکلا در خارج که برای جذب کسب ورزی در میان ایرانیان اینگونه فعال هستند و با اجرای قانون زندگی خود را میگذرانند شایسته نیست که در مورد دادن حکم کشتن بوسیله یک دینکار شیعه با استدلال قانونی اقدام به محکوم کردن آن نکنند. شاید وکیلی در این گوشه یا آن گوشه چنین کاری را بکند اما این هرگز وزن انجمن وکلای ایرانی مقیم خارج را نخواهد داشت که حتی در حال حاظر وجود خارجی هم ندارد. در حالیکه حکومت اسلامی با اتکا به قوانین عهد عتیق بزرگترین جنایت ها را هر روز مرتک میشود ایا این وظیفه کانون وکلا با تشکیلات منسجم نیست که آنرا محکوم و با آن مبارزه کند. آنچه آشکار است گروه های اجتماعی ایران در داخل و خارج دینکاران شیعه را یک گروه اجتماعی نمیبینند که نمیتواند حقوق بیشتری از سایر گروه های اجتماعی داشته باشد. گروه دینکاران شیعه با بهره گیری از مریدان گرفتار خلسه مذهبی که کار کرد معقول مغز انسان را پریشان میکند سال هاست که گروه های اجتماغی مولد دیگر را مرعوب میکنند و انتقاد از خود را انتقاد از خدا القا میکنند. گروه های اجتماعی دیگر برای دفاع از منافع گروهی خود و همینطور کل مردم ایران راهی جز سازمان یافتن در تشکیلات منسجم خود را ندارند تا بتوانند با همکاری سایر گروه های حرفه ای خود را از سروری عقب افتاده ترین بخش جامعه ایران آزاد کنند. امروز ما شاهد اعلان حکم کشتن یک خواننده هستیم و در گذشته بارها چنین قتل های مذهبی بدون مجازات باقی مانده است. همچنین ما شاهد مجازات های غیره قانونی وکلا در ایران بوده ایم که از پشتیبانی وکلای مقیم خارج بشکل تشکیلاتی محروم بوده اند. این چرخ هرزه زورگوئی گروه دینکاران شیعه ادامه پیدا خواهد کرد تا وقتیکه هموندان گروه های حرفه ای احساس مسئولیت فردی در برابر این بی عدالتی ها بکنند و اقدام به تشکل گروهی بکنند. راه نجات جناب شاهین نجفی مخفی شدن به کمک پلیس نیست بلکه او و همکارانش باید گروه حرفه ای خود را با گستردگی تشکیل دهند وبصورت یک تشکیلات منسجم مبارزه ای یکنواخت و همیشگی برای آزادی بیان که تا نابودی حکومت اسلامی امکان پذیر نیست را دنبال کنند. این میتواند فرصتی باشد برای کسانیکه در حرفه موسیقی هستند تا متشکل شوند و بطور گروهی با حکم های کشتن دینکاران مبارزه کنند. و شاید این باعث شود که دیگر گروه های حرفه ای هم به ضرورت تشکیلات منسجم حرفه ای خود پی ببرند که به همکاران خود در هنگام نیاز از جهت های گوناگون کمک کنند. همانطور که دشمنان آزادی در ایران به رهبری دینکاران شیعه میجنگند آزادیخواهان هم باید برای پیروزی کمی باشدت بیشتر برای آزادی بجنگند تا ایرانی آزاد را بسازند و از آن پاسداری کنند.