ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــآ به مناسبت روز ارزشمند کارگران ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
++++++++++++ کارگران، در دام ریای شیخان +++++++++++++
امروزه کمتر کسی هست که نداند نیروی کار و یا سهم زندگی کارگران تولیدی و خدماتی در" ایران اسلامی " جز فقر و بی حقوق و بی پناه نبوده و نیست. همینک و روزانه در سراسر کشور فریادهای دادخواهی کارگران برای نان و کار پیوسته سرکوب خونین شده و می شود؛ دستمزدشان بسیار ناچیز است و کفاف حداقل های نیازمندی زندگی متورم آنها و خانواده های شان را پاسخگو نیست. و قوانین کار این ساختار ضدبشری هم جز بسود کارفرما و خود حکومتگران غارتگرنبوده و نیست. به کوتاه ترین سخن باید پرسید: پس طبقه کارگران، زحمتکشان و اصولا نیروهای میلیونی دستمزدبگیران در برابر این خیل کارگرستیزان و خود نظام ولائی چه کاری می باید بکنند، تا بتوانند دستمزد متناسب با تورم روزافزون را دریافت کنند؟ و یا اگر با اخلال و تهدید کارفرما روبرو شدند! برای احقاق حقوق خویش، که اغلب ماه ها به تاخیر می افتد، چرا نباید حق تشکل مستقل خود را در برابر کارفرمایان نداشته باشند؟ آنهم در کشوری که هیچگونه ابزار قانونی، و یا امکان و فرصت های تشکل طبقاتی و سازمانیابی آزاد و قانومدار برای اراده مستقل کارگری ـ توده ای قائل قائل نشده و تاکنون تشکل یابی سراسری میسر نبوده و نسیت؟! و همچنین هرگز راهکارهای مرسوم قانونگرائی که در ساختارهای بورژوائی برای کارگران معمول و مرسوم جهان بوده و هست! چرا در این رژیم بورژوائی تابو بوده، و در نتیجه، جز چند اتحادیه کارگری که بخون پیشروانش آلوده است، تاکنون کارگران ایران پایگاه گسترده ای برای همبستگی طبقاتی خود نداشته اند؟! بیائید با هم به سازمانیابی اراده ی مستقل و طبقاتی کارگران یاری رسانیم.