رفتن به محتوای اصلی

« آلترناتیو دموکراتیک» وظیفه ای مبرم
04.05.2018 - 08:15

 حکومت ایران تحت «فشار جامعه و خارج» قرار دارد. و احتمال تغییر در پیش است. 

اما ماهیت این«تغییر احتمالی» چیست و جهت حرکت آن  می تواند چگونه باشد؟ با تشخص کلی این دو موضوع می توان استراتژی-تاکتیک درست را معین کرد ودانست کجا ایستاده ایم و میخواهیم به کجا برسیم. 

تضاد جناحی در حکومت

- حکومت علاوه از اینکه تحت فشار «تضاد جامعه و خارج» قرار دارد با فشار «تضاد داخلی» خود -تضاد جناحها برسر قدرت-نیز درگیر است. جناح خامنه ای-سپاه، سیاست حذف و  کودتای نظامی را دنبال می کند و جناح « مخالف آنها»- «سیاست  آشتی و همکاری دو جناح» را. با اینکه ماهیت هر دوی آنها در رابطه با «حل مشکلات اساسی جامعه» یکی ست، و هردو طرف عامل « استبداذ و تبعیض و استثمار»اند، اما در تصدی « قدرت» با هم «در گیری» دارند. رخداد احتمالی دراین رابطه « کودتا-حذف» یا «آشتی-همکاری» ست.  باید دید چه پیش خواهد آمد. احتمال وقوع هر دوحالت امکان پذیر است. اما ظاهراً « سیاست حذف» پیش خواهد رفت.

تضاد جامعه و حکومت

- « تشکل های اندک و کم رمق جامعه در کنار اعتراضات گوناگون قابل توجه، برای رهایی از مصیبت« استبداد و تبعیض و استثمار»- یا کاهش قابل توجه آنها- که « زندگی تحمل ناپذیر» را رقم زده با حکومت درگیراند. آین نیرو را در مجموع « نیروی داخلی» می نامیم.

ضعف این نیرو ها آن است که « پراکنده» اند.  و بخشاً به دنبال شعار های ارتجایی برگشت به گذشته اند- نمی توانند « از حرکات همدیگر حمایت کنند و یکپارچه گام بردارند». این «یکپارچگی» احتمال دارد در آینده ، طی ادامه اعتراضات، حاصل شود. گرچه روحاً متحداند ولی « عملاً» هنوز پراکنده اعتراض میکنند. حرکات پراکنده  قابل سرکوب است . و قادر به ایجاد تغییر نیست.

« آلترناتیو دموکراتیک» داخل و خارج

«نیروهای تغییر خواه-سرنگونی طلب داخلی» لازم است در سه عرصه« دموکراسی، عدم تبعیض، عدم استثمار» یا در گام اول « کاهش قابل توجه استثمار، وافزایش و  تأمین رفاه عمومی - عدالت اجتماعی» با هم « روحاً و عملاً» متحد شوند. باید « آلترناتیو دموکراتیک» داخلی را به وجود آورد. بدون « آلترناتیو داموکراتیک داخلی» که می تواند از «تشکل ها و شخصیت های سه عرصه مذکور» تشکیل شود، بازنده اند. در این آلتر ناتیو، هر سه عرصه باید به طریقی شرکت داشته باشند.  جهت حرکت آلتر ناتیو داخلی ضرورت دارد
« فدرال خواهی، جمهوری خواهی، سکولاریسم، برابری و آزادی ، عدالت اجتماعی طلبی(سوسیالیست) - در گام اول سوسیال دموکراتیسم رادیکال»- باشد.

آلترناتیو داخلی بدون شرکت نمایندگان ملیتها تحت تسلط ناسیونالیسم حاکم قرار میگیرد و « راستگرایی» پیشه میکند. با این عمل نیز مشروعیت دموکراتیک خود را از دست می دهد. بدون نمایندگان ملیتها و زحمتکشان، آلترناتیو راست پدید میاید و باید آنرا در ادعای دموکراسی خواهی شکست خورده به حساب آورد. این موضوع در مورد « آلترناتیو یی که در خارج» میخواهند تشکیل بدهند نیز صادق است. تشکیل آلترناتیو درخارج هم باید «شخصیت های ملیت ها و زحمتکشان» را در خود جای بدهد. بدون این کار « آلترناتیو راست» پدید میاید. شخصیت های ملیتها و زحمتکشان ضرورت دارد عمیقاً به این موضوع توجه کنند. جهت حرکت آن هم نیاز هست که مانند داخل باشد. مشخصات اش را برشمردم. اگر قصد بر این است که یک « آلترناتیو دموکراتیک» پدید آید و نه یک « تشکل راست».

ناسیونالیسم حاکم در داخل و خارج بیشتر و عمدتاً  به تشکیل آلترناتیو راست» گرایش دارد.  آلترناتیوی که حاکمیت ناسیونالیسی آن را تأمین کند. این برای جامعه بسیار مشکل آفرین است. گامهای نخستین حرکات لازم است درست برداشته شوند.

آمریکا و حکومت ایران

آمریکا مسئله برجام را مطرح کرده که از آن ناراضی ست. دو حالت وجود دارد:

1- خروج آمریکا از برجام

2- مذاکره برای برجام تکمیلی یا دوم. در عین حال، حفظ برجام اول

هر دو حالت ممکن است. اما احتمال اینکه آمریکا با طرح برجام دوم، برجام اول را نیز حفظ کند،  بیشتر است.

آمریکا می خواهد « دست و بال حکومت را در خاورمیانه ببندد و مسئله موشکها را تحت کنترول درآورد. رژیم زیر بار این مسئله نمی خواهد برود. احتمال اینکه مجبور شود جام زهر دوم را بخورد وجود دارد. از سوی دیگر طرح برجام مکمل و عدم قبول آن از سوی حکومت، شرایط را برای درگیری نظامی آماده میکند. در هر دو حالت احتمال درگیری نظامی وجود دارد. مگر اینکه حکومت برجام مکمل را پذیرا شود. باید دید چه پیش میاید.

هر شرایطی پیش آید لازم است جامعه آزادیخواه دو کار مهم را انجام دهد:

1- تشکیل آلترناتیو دموکراتیک در داخل و خارج

2- یک پارچه شدن اعتراضات جامعه

با این دو گام می توان زیانهای وارده را کم کرد و راه حل مشکل « حکومت و نیروی خارجی» را یافت. که آنهم تشکیل حکومت « فدرال دموکراتیک ایران» است. جهت رفاه و آزادی و برابری عمومی و صلح در منطقه و جهان.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

آ. ائلیار

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.