که مردم دارند برخی که آنها لیست کرده اند را دنبال می کنند و دست آخر هم روز گذشته خسته شدند و حرف نهایی خود را بالاخره گفتند و تازه نه تنها بعنوان صاحب نظری سکولار بلکه همچنین بعنوان نظر اقلیتی مذهبی و تحت ستم برای رژیم آینده ایران فتوا دادند وقتی از جانب آن اقلیت مذهبی هیچگونه نمایندگی ندارند و اعضا آن اقلیت مذهبی در همه نحله های فکری حضور دارند. واقعیت این است که رهبران سیاسی ایرانیان در خارج کشور حتی قادر نیستند تظاهراتی 100 نفره در شهرهای آزاد آمریکا و اروپا علیه رژیم اسلامی برگزار کنند تا چه رسد به آنکه بتوانند قیام عظیمی نظیر خیزش دی ماه 96 را راه انداخته باشند یا که رهبری کرده باشند. بعنوان ژورنالیستی که از دور به اوضاع ایران در داخل و خارج نگاه می کنم فقط می توانم بگویم که این تخیلات هر بار که حرکتی جدی در ایران نظیر جنبش سبز آغاز شده، توسط کسانیکه به آنها امر مشتبه شده، در مطبوعات اپوزیسیون خارج انعکاس می یابد و  اهمیتی ندارند و به قول معروف این نیز بگذرد، و این نوشته این قلم هم تکرار مکررات در مورد این توهمات است (2). بهترین کاری که فعالان خارج کشور می توانند بکنند این است که کشورهای خارجی را قانع کنند به جای تحریم ایران که مواد دارویی را در ایران برای بیماران سرطانی به 5 برابر بهای چند ماه پیش رسانده، به اپوزیسیون کمک کنند و منظور از کمک به اپوزیسیون نیز دادن پول به جریان سیاسی خاصی نیست که سالهاست ادامه داشته و دردی از اپوزیسیون ایران دوا نکرده؛ راه کار نیز صدبار گفته شده و آنها که با این دولتها تماس دارند می توانند به دولتهای خارجی این راه را توصیه کنند و اگر بتوانند آنها را قانع کنند که به این راه عمل کنند که در مقاله لینک شده در پانویس بطور دقیق توضیح داده شده است (3). تا آنجا هم که به خیزش 96 مربوط است توسط آنارشیستها (4) در داخل ایران راه اندازی و رهبری شد و آن کسانی که در داخل کشور 40 سال است بعنوان رهبری جنبش شناخته شده اند نقشی در این خیزش نداشته و ندارند، هرچند برخی فعالان مدنی به آنهایی که به زندان افتادند یاری رسانده و میرسانند که شایسته تقدیر است. جنبش آنارشیستی ایران از یکسو بزرگترین حرکت سیاسی در ایران در 40 سال گذشته است و از سوی دیگر همانطور که پیشتر بحث شد نظیر آنارشیسم در نقاط دیگر جهان، با معضلات عمیقی برای پیروزی مواجه است (5) و راه حل نیز طرح های رهبرسازی کارچاق کن ها در خارج نیست. کوششهای دوستانی نظیر فعالان مهستان جنبش سکولار دموکراسیِ دکتر اسماعیل نوری علا یکی از معدود تلاشهای صادقانه در شش ماه گذشته در خارج کشور برای یاری رسانی به این خیزش 96 بوده است (6) و این دوستان نخواسته اند از این نمط برای خود کلاهی درست کنند و مانند کسانی نیستند که تا دیروز در مصاحبه هایشان می گفتند خود را بخشی از اپوزیسیون ایران نمی شناسند اما به یکباره کارچاق کن هایشان دو روز بعد از دی ماه 96 آنها را بعنوان رهبر جنبش برای دعوت به شوراهای کذایی رهبری که یک عده آدمی که همه این 40 سال کاری برای جنبش مردم نکرده اند هر روز تشکیل می دهند، پیشنهاد می کنند.

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی

IRANSCOPE.COM

http://www.ghandchi.com

نوزدهم خرداد ماه 1397

June 8, 2018

پانویس:

1. خیزش 96

https://goo.gl/QmJPYV

2. توهماتی دربارهء اپوزیسیون خارج از کشور (ويرايش دوم)

http://www.ghandchi.com/534-OppositionAbroad.htm

3. به جای تحریم علیه ایران، چگونه به اپوزیسیون کمک کنیم

http://www.ghandchi.com/1880-instead-of-sanctions.htm  

Instead of Sanctions against Iran; How to Help Opposition

http://www.ghandchi.com/1880-instead-of-sanctions-english.htm

4. آنارشیسم

https://goo.gl/hGT9V6

Anarchism

https://goo.gl/MbrCRk

5. چرا در فرانسه یک قرن پس از انقلاب 1789 آنارشیستها نیروی غالب در کمون پاریس شدند

http://www.ghandchi.com/2076-france-anarchists.htm

6. مهستان: اتحاد جمهوریت خواهانِ سکولار، دموکرات و آینده نگر

http://isdmovement.com/2018/0518/051818/051818-Sam-Ghandchi-Re-Mehestan.htm

http://www.ghandchi.com/2048-mehestan-e-jomhouritkhahan.htm