چند روز پیش آقای سام قندچی یادداشتی تحت عنوان "پیشگیری از حمله نظامی را از مبارزه حسن اعتمادی و اسماعیل نوری علا با چلبی سازی یاد بگیریم ..." انتشار داده است که لینک آن به این قرار است:

http://www.ghandchi.com/2153-hassan-etemadi-esmail-noorialai.htm

در پاسخ به این دعوت چند نکته را به قرار زیر یادآور میشوم.

آقای حسن اعتمادی، مرید اولِ فرقۀ سکولار دموکراسی و آقای اسماعیل نوری علا، قطبِ فرقۀ سکولار دموکراسی برای مطرح کردن فرقۀ خود نه تنها در هر میدانی وارد بحث میشوند، که البته حق آنان است، بلکه مدعی رهبری آن بحث نیز می شوند و علاوه بر آن به قضاوتِ صلاحیت و عدم صلاحیتِ دیگران برایِ شرکت در آن بحث نیز می نشینند. 

از یاد نبرده ایم که اهالیِ فرقۀ سکولار دموکراسی پس از گردهمایی "جنبش سکولار دموکراسی" در شهر بوخوم آلمان با چه التهابی پرچم فدرالیسم را از کف دیگران ربوده و به اهتزاز در آوردند. سپس کوشیدند با بدست آوردنِ رهبری مجمع سازمانهای سکولار دموکرات، که فدرالیست هایِ قومی بخشِ عمدۀ آن را تشکیل می دادند، چلبی مناسبی در برابر چشمانِ قدرت های خارجی بنمایش بگذارند.

سالهاست که ایادیِ رژیمِ اسلامی و آمریکاستیزانِ غیر حکومتی برایِ از حرکت انداختنِ ملت ایران به لولوی حملۀ خارجی متوسل می شوند. همچنین سالهاست که ناباوران به قیام ملی و برخی آمریکا پرستان طالبِ حملۀ نظامی خارجی می شوند. وجود این دو رویکرد، بویژه در واپسین نفس های حکومتِ اسلامی، در میانِ نیروهای ایراندوست، استقلال طلب و ملی ایجادِ تشویشِ خاطر می کند و گاهی موجب برخوردهای احساسی و محاسبه نشده میشود. در چنین فضایی فرصت طلبان فرقۀ سکولار دموکراسی، حسن اعتمادی و اسماعیل نوری علا، فرصت را مغتنم شمرده و در پی آنند که خود را در صف اول جبهۀ نیروهای ملی، مردمی و ایراندوست قرار داده و اینبار پرچمدار مبارزه با تجزیه طلبی بشوند.

مخالفت و موافقت فرقۀ سکولار دموکراسی نه آن زمان برای فدرالیسم بود و نه اینک برای مبارزه با تجزیه طلبی، بلکه صرفا برای طرحِ دوبارۀ فرقۀ نیمه جان خود، به انحراف بردنِ جنبشِ ملیِ عبور از نظامِ اسلامی و شوخی با مسائلِ مهم و مبرمِ کشورمان می باشد.

ایران اکنون نیازمندِ وفاقِ ملی ست، بهمین دلیل لازم است مبارزان راستین از ورود به بیراه هایِ فرقه ای پرهیز کنند.   

بهزاد صمیمی 

09.07.2018