باید اشاره کرد که کشورهای غربی مدت‌هاست که غنی‌سازی اورانیوم با غلظت ۵ درصد برای اهداف صلح‌آمیز اتمی را برای ایران به‌رسمیت شناخته‌اند. نگرانی کشورهای غربی اما از غنی‌سازی با غلظت ۲۰ درصد به بالاست.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، مهانپرست افزود: «اگر كشورهای غربی بگویند غنی‌سازی ۲۰ درصدی صلح‌آمیز است اما انجام ندهید، جمهوری اسلامی ایران درباره این خواسته آنها تصمیم‌گیری خواهد كرد.»

به گفته‌ی مهانپرست، ایران اصراری بر غنی‌سازی ۲۰ درصدی نداشته، اما باتوجه به شرایط و تامین سوخت منابع نیروگاهی مجبور به این اقدام شده است

وی با اشاره به صلح‌آمیز بودن رآکتور تحقیقاتی تهران گفت: «اگر این كار تحقیقاتی لازم نبود چرا ۴۰ سال پیش آمریكایی‌ها این رآكتور را در تهران راه‌اندازی كردند و سوختش را نیز خودشان تامین می‌كردند؛ و طبق ان پی تی آنها موظف بودند هر گاه كه ما نیاز به سوخت داشتیم بدون شرط سوخت را به ما بفروشند، اما این كار را انجام ندادند.»

باید اشاره کرد که پس از انقلاب ۵۷ در ایران رهبران جمهوری اسلامی سیاست دشمنی با آمریکا و صدور انقلاب اسلامی به کشورهای منطقه را در پیش گرفتند، به‌طوری که بیش از ۳۰ سال است مناسبات دیپلماتیک میان ایران و آمریکا قطع شد.

"در مورد محل تهیه اورانیوم می‌‌توانیم بحث کنیم"

در حالی که به نظر می‌آید مقا‌م‌های جمهوری اسلامی تحت شرایطی آماده توقف غنی‌سازی با غلظت ۲۰ درصد هستند، سخنگوی وزارت امور‌خارجه ایران گفت: «تولید اورانیوم ۲۰ درصد برای ما چرخه اقتصادی نداشته است؛ و اینکه ما علاوه بر نیاز خود تولید کنیم هیچ صرفه‌ای ندارد.»

سخنگوی وزارت امورخارجه ایران راه مذاکره در باره توقف غنی‌سازی ۲۰ درصدی را اما باز گذاشته و تصریح کرد: «ما اکنون به دانش غنی‌سازی ۲۰ درصدی به صورت کاملا بومی دست پیدا کرده‌ایم و اجازه نمی‌دهیم هیچ کشوری حق ما را پایمال کند. در صورتی که این حق پذیرفته شود در مورد اینکه اورانیوم را از کجا تهیه کنیم بحث خواهیم کرد.»

به گفته‌‌ی کارشناسان اقتصاد و نیز طبق تحلیل‌های کشورهای غربی، تحریم‌های گسترده غرب علیه صنعت نفت و بانک مرکزی ایران، اقتصاد این کشور را با دشوارهای اساسی روبه‌رو کرده است.

هیچ بانک بین‌المللی آماده همکاری با ایران نیست، و بسیاری کشورها واردات نفت از ایران را یا قطع کرده یا به‌طور چشمگیری کاهش داده‌اند. ایران با شرکت‌های نفت‌کش بین‌المللی و بیمه‌های آن‌ها نیز مشکل پیدا کرده، زیرا اکثر قریب‌به اتفاق این شرکت‌ها حاضر به حمل یا بیمه‌ کردن نفت ایران نیستند.

از آنجایی که تحریم‌های بین‌المللی اقتصاد ایران را با بحران و آشفتگی بی‌سابقه‌ای روبرو ساخته است، مهم‌ترین دغدغه ‌مقام‌های جمهوری اسلامی، به‌ویژه پیش از اجلاس بغداد، لغو تدریجی تحریم‌ها بوده است.

بی‌جهت نیست که سخنگوی وزارت امورخارجه به لغو تحریم‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «اعمال تحریم‌ها از سوی كشورهای غربی در طول مذاكرات نتیجه‌بخش نخواهد بود.»

به‌عبارت دیگر، جمهوری اسلامی ایران خواستار آن است که تحریم‌های شکننده برای ایران در طول مذاکراتی که هنوز به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است، به‌تدریج لغو شوند. ولی کشورهای غربی تأکید کرده‌اند، تا زمانی که در مناقشه اتمی با ایران به راهکاری برای رفع اختلافات دست یافته نشود، تحریم‌ها نیز بر قوت خود باقی خواهند ماند.

سعید جلیلی و کاترین اشتون، نمایندگان ایران و گروه ۱+۵ در نشست بغداد

با طرح این خواست از سوی جمهوری اسلامی که هم حق غنی‌سازی ۲۰ درصدی برای ایران به‌رسمیت شناخته شود و هم تحریم‌ها به‌تدریج لغو شوند، این تصور و برداشت را برای کارشناسان سیاسی و برخی سیاستمداران ایجاد کرده که جمهوری اسلامی به دنبال سیاست قدیمی خود، یعنی "وقت‌کشی" است.

سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران نیز پس از اجلاس بغداد در پاسخ به پرسش خبرنگار خبرگزاری فارس در مورد نگرانی آمریکا از اورانیوم ۲۰ درصد غنی‌شده‌ی ایران، سخنی از اصرار جمهوری اسلامی بر غنی‌سازی ۲۰ درصدی بر زبان نیاورد. وی فقط در صدد مقایسه برآمد و گفت: «آیا آمریکا نباید نگران ناپدید شدن ۱۲۰ کیلوگرم مواد هسته‌ای با غنای بالا در داخل خاک کشورش باشد؟» این میزان از ناپدیدشدن اورانیوم حدود ۴۰ سال پیش رخ داده بود.

معضل دیگری که جمهوری اسلامی با آن روبه‌رو است بازید از مرکز نظامی پارچین است. این خبر در آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز آمده است. ولی از قرار معلوم مقام‌های جمهوری اسلامی مخالف بازرسی از این تأسیسات توسط کارشناسان آژانس بین‌المللی هستند و همین امر بر ابهام در سیاست‌های اتمی ایران افزوده است.