در تاریخ ۱۶ ماه نوامبر ۲۰۰۹ ، سرگئی مانیتزکی وکیل امور مالیاتی در زندان ماتروسکایا تیشینا (مسکو ) فوت می کند . بلافاصله رسانه های ایالات متحده اعلام می کنند که به خاطر اطلاعاتی که ازاو از رسوایی های درون دولتی داشت ، به وسیله ی ٬٬ رژیم ٬٬ شکنجه شد .

حکم مانیتزکی

مرگ مانیتزکی تمامی پی گیری های قانونی علیه او را توسط وزیر امور قضایی ،متوقف کرد . ویلیام (٬٬ بیل ٬٬ ) بروودر میلیاردری در واشنگتن اعلام کرد که امور مالیاتی می تواند ثابت کند که قدرت حاکمه ی روسیه حدود ۳ میلیارد دلار پول ربوده . با وجود لابی گری بانک گولدمن ساکس ، کنگره ی ایالات متحده که معتقد است این موضوع را روشن کرده ، در سال ۲۰۱۲ قانونی به جهت تحریم شخصیت های روسی که در کشتن این وکیل نقش داشتند ، وضع نمود . از آنجاییکه بانک گلدمن ساکس ، به اطلاعات پارلمانی اعتقادی ندارد ، از موسسه ی دوبراشتاین که دارای لابی نفوذی می باشد در خواست نمود تا در مخالفت با این قانون اقدام کند [1] .

بر پایه ی این مدل ، کنگره در سال ۲۰۱۵ حکم مانیتزکی را به اطلاع عموم مردم می رساند ، و از رئیس جمهور می خواهد تا تحریماتی علیه هر شخصی و کشوری که به دارایی های شخصی کسی تجاوز کند صادر نماید . پرزیدنت اوباما و ترامپ ، به این موضوع تن می دهند و نام بیست تن را در این لیست می آورند که از میان آنها ، نام پرزیدنت جمهوری چچن رمضان کادیروو قرار دارد .

هدف از وضع این دو قانون ، آن است که ایالات متحده باردیگر نقش خود را به هنگام جنگ سرد- که در آن از حقوق شخصی افراد حمایت می کرده- ، به دست آورد ، این در حالی است که دیگر رقیب کمونیست وجود ندارد.

دو روایت از ٬٬ موضوع مانیتزکی ٬٬

مجلس دومای روسیه نیز به هم تای ایالات متحده ی خود پاسخ می دهد و نمی گذارد تا خانواده های ایالات متحده کودکان روسی را به فرزند خواندگی بپذیرند . همچنین مسئولیت شخصیت های آمریکایی را که در قانونی کردن شکنجه نقش داشتند اعلام می کند ( قانون دیما یاکوولیوو ، به نام کودک روسی که در ایالات متحده فرزند خوانده شد و به خاطر بی توجهی والدینش فوت کرد ) . پرزیدنت پوتین ، این ماده ی قانونی را در سال ۲۰۱۳ به اجرا می گذارد ، وبه طور مثال ، از ورود معاون سابق رئیس جمهور ایالات متحده ، دیک چنی ، به کشور روسیه جلوگیری به عمل می آورد .

٬٬ موضوع مانیتزکی ٬٬ می توانست در همین نقطه پایان یابد . و به نظر می رسد که از ٬٬ موضوع خودوکووسکی ٬٬ که توسط سازمان ناتو مورد سوء استفاده قرار گرفت و روسیه را به دخالت در سازمان های دموکراتیک غربی به وسیله استفاده از ٬٬ اخبار جعلی ٬٬ متهم نمود فاصله داشته باشد [2] . در عین حال ، دادستان روسیه ، روایت ویلیام بروودر به کنگره ی ایالات متحده را مورد انتقاد قرار داد .

به گفته ی ویلیام بروودر ، سازمان او که- هرمیتاژ کاپیتال- نام دارد ، در کشور روسیه سرمایه گذاری کرده بود ، به خصوص در گاز پروم . او متوجه شد که سوء استفاده های مالی در آن صورت گرفته و کوشید تاکرملین را از این موضوع مطلع سازد . با این حال ویزای اقامت او را لغو کردند . سپس این سازمان های روسی توسط یک مامور بریگاد مالی وزارت امور داخلی روسیه که فرمانده کلنل آرتم کوزنتسوو نام دارد ،مورد دستبرد قرار گرفت . او به هنگام بازجویی از محل اقامتش ، مدارک مربوط به مالکیت خود را پنهان نمود ، و سپس آنها را به نام شخص دیگری ثبت نمود . سرگئی مانیتزکی که مقام وکالت داشت ، و توانسته بود این موضوع را بر ملا سازد ، دستگیر و سپس مورد شکنجه قرار گرفت و عاقبت نیز در زندان فوت نمود . در واقع فرمانده کلنل آرتم کوزنتسوو ، ٬٬ پدر خوانده ی ٬٬ دیمیتری کلییوو می باشد ، و توانسته بود مبلغ ۳ میلیارد دلار ربوده شده را در بانکی در قبرس بسپرد. این موضوع که یک کلاه برداری کلاسیک می باشد ، به وسیله یمافیای روسی و کمک کرملین ترتیب داده شده بود [3] .

این روایت برای فصل هفتم سریال تلویزیونی شوو تایم ، هوملند بسیار مناسب است .

اما به گفته ی یوری شایکا ، دادستان کل روسیه ، ویلیام بروودر به طور غیر قانونی ۱۳۳ میلیون از سهام گازپروم را به نفع برادران زیف ، توسط افراد مجهولی ، به دست آورده بود . نه تنها بروودر ۱۵۰ میلیون دلار مالیات پرداخته بود ، اما بدست آوردن بخش مهمی از منافع اقتصادی روسیه ، امری غیر قانونی بوده . از سوی دیگر ، معاون مالی او سرگئی مانیتزکی ، که کلاه برداری دیگری با نام بروودر انجام داده بود ، دستگیر شد و به علت حمله ی قلبی در زندان فوت نمود [4]

بدیهی است که تشخیص آن چه که در این دو روایت به حقیقت نزدیک باشد ، کار ناممکنی است . با این وجود ، برای همه مشخص شده که سرگئی مانیتزکی ، وکیل لیبرالی نبوده ، بلکه او از سوی سازمان ویلیام بروودر ،یک کارمند بخش حقوقی بوده . او در ارتباط با سوء استفاده های مالی تحقیق نمی کرده ، بلکه از سوی بروودر مامور ایجاد ساختار های مالی بوده که به واسطه ی آنها مالیاتی به کشور روسیه پرداخت نکند . به طور مثال این دو تن برای معافیت مالیاتی ، از نام افرادمجنون استفاده می کردند . بروودر عادت به فرار از پرداخت مالیات داشت ؛ و به همین خاطر ده سال در روسیه با ویزای عادی توریستی بسر برد ، و شهروندی ایالات متحده را ترک کرد و شهروند بریتانیا شد . ،

این دو موضوع ویلیام بروودر را محکوم می کند ، و با اتهامات دادستان شایکا تناسب دارد . در چنین شرایطی ، به نظر می رسد که برای کنگره ، پذیرفتن حکم مانیتزکی ، عملی دور از احتیاط نیست ، مگر آنکه این عمل در دفاع از دارایی های شخصی نباشد ، و علیه کشور روسیه هدایت شود [5]

یکی از لیدرهای اوپوزیسیون روسیه تحت امر بروودر

در کنار ناشونال اینودمنت فور دموکراسی ( ان ای دی ) ، بروددر به طور وسیعی برای وکیل جوانی پول خرج می کند که نام او آلکسی ناوالنی می باشد . به کمک سفیر ایالات متحده مایکل مک فول ، مرد جوان تحصیلات خود را در ایالات متحده در دانشگاه یل ، در سال ۲۰۱۰دنبال می کند ، او مرکز- ضد فساد مالی- را به وجود می آورد تا در آن روایت بروودر مطرح شود و دولت پوتین محکوم شود .

ناوالنی که لیدر اوپوزیسیون شده است ، با بنیاد خود مستندی تهیه می کند تا خانواده ی دادستان شایکا محکوم به فساد مالی شود . اگر چه این ویدیو در وحله ی اول به نظر متقاعد کننده می آید ، اما در واقع هیچ سندی از وقایع ارائه نمی دهد .

https://www.youtube.com/watch?v=3eO8ZHfV4fk 

هم زمان ناوالنی ، مستندی دومی را توسط یک مستند ساز روسی اوپوزیسیون تهیه می کند که ٬٬ موضوع مانیتزکی ٬٬ نام دارد . اما این روزنامه نگار علیه کارفرمای خود قیام می کند ، که این موضوع در گذارش آمده و توسط تلویزیون روسیه برای عموم مردم پخش می شود .

مامور مخفی و سفیری در دستان بروودر

در ادامه ی این ماجرا ، ویلیام بروودر مامور سابق ام آی ۶ را در مسکو (۱۹۹۰-۹۳ ) با نام کریستوفر استیل ، و سفیر سابق ایالات متحده در مسکو با نام مایکل مک فول (۲۰۱۲-۱۴ ) را به استخدام خود در می آورد .

کریستوفر استیل که در سال ۲۰۰۶ -از طرف ام آی ۶ – پرزیدنت ولادیمیر پوتین را متهم به دست داشتن در کشتن الکساند لیتویننکو با سم پلوتونیوم می کند . در سال ۲۰۱۶ ، او – به طور خصوصی – برای حزب دموکرات ایالات متحده فعالیت می کند . او با پرونده سازی ، برای دونالد ترامپ او را متهم می کند که با موضوع حق سکوت ، تحت اختیار سرویس های مخفی روسی باشد [6] ؛ پس از ملاقات دو جانبه در هلسینکی ، این اتهام بی پایه ، بار دیگر رو می شود . در این هنگام ما بار دیگر با کریستوفر استیل در سال ۲۰۱۸ مواجه می شویم ، زمانی که سرگئی اسکریپال با سم نوویشوک مسموم شده ، و استیل به صورت مشاور ام آی ۶ ، بار دیگر ولادیمیر پوتین را در این رابطه متهم می سازد.

پاسخ روسیه

به هنگام انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ ، یوری شایکا ، دادستان کل روسیه ، می کوشد تا یکی از اعضای کنگره با نام دانا روراباکر ( از اعضای حزب جمهوری خواه کالیفرنیا ) ، را که در مورد مسائل روسیه اطلاعت دارد ، متقاعد سازد .

شایکا ، سندی در ارتباط با موضوع بروودر – مانیتزکی به او ارائه می دهد . سپس وکیل روسی با نام ناتالیا وسلنیتزکایا ، پسر و داماد دونالد ترامپ کاندیدا را در برج ترامپ ملاقات می کند ، تا به آنها نشان دهد که پول های کثیف بروودر صرف کارزار انتخاباتی هیلاری کلینتون شده است . [7]

سپس ، ویلیام بروودر ، مامور ویژه ی بررسی امکان مداخله ی روسیه ٬٬ در کشور دموکراتیک ایالات متحده ٬٬ میشود ، و دادستان ویژه ای با نام رابرت مولر ، در این مورد به او کمک می کند . پیش از آنکه مولر رئیس سازمان اف بی آی باشد – که به طور رسمی هیچ رابطه ای با سازمان سیا ندارد – او مسئول بررسی سوء قصد لاکربی بوده که . آن را به معمر قزافی نسبت داده است . به یاد بیاوریم که کشور لیبی هرگز دخالت در این سوء قصد را نپذیرفته ، حتا آن زمان که حاضر به پرداخت غرامت به بازماندگان قربانیان شده بود . به خصوص که وزارت دادگستری اسکاتلند توانست بخش هایی از بمبی که در محل منفجر شده بود بیابد و گذارش داد که از سوی سازمان سیا در آنجا گذاشته شده تا کشور لیبی را محکوم سازد . مولر از ملاقات اکیپ ترامپ با ناتالیا وسلنیتسکایا را به صورت ٬٬ دلیل ٬٬همکاری دونالد ترامپ با سرویس های اطلاعاتی روسیه عنوان کرد .

ناتالیا وسلنیتسکایا در ایالات متحده ، مدافع منافعی قربانیان بروودر در روسیه می باشد . او در سال ۲۰۱۴ به دفاع از موسسه ای که بروودر آن را متهم به داشتن رابطه با پدر خوانده دیمیتری کلیوو کرده بود اقدام می کند . در آن هنگام ، او این موضوع را به این نحو مطرح نمود که یک مامور حزب اطلاعات ( هوم لند سکوریتی ) با نام تود هیمن ، پرونده ای را به دادگاه ارائه داده ، بدون آنکه به طور رسمی مورد مطالعه ی قبلی قرار گیرد.

زمان کشف حقیقت هرگز پیش نخواهد آمد

زمان نشست هلیسینکی ، پرزیدنت ولادیمیر پوتین به هم تای ایالات متحده ی خود پیشنهاد می کند تا گذارشگران ایالات متحده از ماموران روسی که در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری این کشور متهم به دخالت شده بودند ،پرس و جو کنند ، به این شرط که گذارشگران روسی نیز بتوانند متقابلاََ از متهمین ایالات متحده سوال کنند . دونالد ترامپ هنوز به این مورد پاسخ نداده است .

با این وجود دفتر دادستان یوری شایکا ، لیست شهودی که باید مورد پرس و جو قرار بگیرند را آماده ساخته ، برای واشنگتن این موضوع تکان دهنده بوده است . شایکا نه تنها خواستار پرس و جو از ویلیام بروودر و کریستوفر استیل اهل انگلیس بود ، که پیوسته به ایالات متحده رفت و آمد می کردند ، همچنین از مایکل مک فول سفیر سابق ، جاناتان وینر وکیل ، دیوید جی . کرامر پژوهشگر و در آخر تود هیمن مامور اطلاعاتی . را نیز برای پرس و جو احضار کرد .

جاناتان وینر مامور بررسی پرونده ی لاکبری ،در دپارتمان دولتی طی سال های ۹۰ بوده است . او دوست نزدیک کریستوفر استیل می باشد ، و حدود یک دهه گذارش های نئو- محافظه کاران را به او تحویل می داده است [8].

به هنگام دوران اولیه ریاست جمهوری جورج بوش پسر ، دیوید جی کرامر نقش مهمی در اداره ی مالی سیستم تبلیغاتی بخش دولتی و همچنین نزد مامورین پشت پرده ی اروپای شرقی و روسیه ،داشت . پس از آنکه نقش های متفاوتی در اتاق های فکری ایفا نمود ، او رئیس بخش ( فریدام هاووس ) گردید و کارزار ( مانیتزکی ) را دنبال کرد . او اکنون محقق انستیتوی جان مک کین می باشد .

با وجود آن که نمی توان روایات بروودر و شایکا را از یکدیگر جدا کرد ، حقیقت به زودی نمایان خواهد شد . این امکان وجود دارد که مداخله ی روسیه ، به صورت یک مسمومیت تبلیغاتی عمل کند ، اما مداخله ی ایالات متحده ( به خصوص مداخله در بخش مهم اقتصاد روسیه توسط الکسی ناوالنی ) ، خود یک واقعیت باشد .

در موضوع اتفاق نظر علیه روسیه ، پرزیدنت ترامپ پیشنهاد ولادیمیر پوتین را رد کرده است .

تی یری میسان

ترجمه توسط

Sylvia Bejanian

[1] “Bank of Putin. Goldman Sachs lobbying against human rights legislation”, Adam Kredo, Free Beacon,July 19, 2012.

[2] « La campagne de l’Otan contre la liberté d’expression», par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 5 décembre 2016.

[3] “Foreigner’s Investment in Russia Is Derailed by Kremlin’s Might”, Clifford J. Levy, The New York Times, July 24, 2008.

[4] Note from Yury Chaika Office to Dana Rohrabacher, June 2016.

[5] « Intouchable, Mr. Browder ?», par Israël Shamir, Traduction Maria Poumier, Entre la plume et l’enclume(France), The Unz Review(USA), Réseau Voltaire, 22 juin 2016.

[6] “The Steele Report”.

[7] “Natalia Veselnitskaya Memo on the William Browder & Sergei MagnitskyCase”, by Natalia Veselnitskaya, Voltaire Network, 1 June 2016.

[8] “Devin Nunes is investigating me. Here’s the truth”, Jonathan Winer, The Washington Post, February 8, 2018.