رفتن به محتوای اصلی

آقای ایرج مصداقی، دکتر شادی صدر و خانم شادی امین شایسته قدردانی اند
02.09.2018 - 01:18

دوست عزیز آقای ایرج مصداقی، دکتر شادی صدر و خانم شادی امین شایسته قدردانی هستند

دوست عزیز آقای ایرج مصداقی،
با اینکه به ندرت برنامه های تلویزیونی تماشا می کنم، دست برقضا روز گذشته برنامه تلویزیونی 29 ماه اوت 2018 شما را تماشا کردم و از سخنان شما درباره دکتر شادی صدر، خانم شادی امین و تشکیلات «عدالت برای ایران» بسیار متأسف شدم (1). سه ماه پیش که مناقشه ای مشابه راه افتاده بود مطلبی در مورد فعالیتهای این دوستان نوشتم و امید داشتم شما با درایت سیاسی خود در حل و فصل آن موضوع کمک کنید، و در واقع آنچه را در مورد تلاشهای این دو فعال حقوق بشر لازم بود، در آن نوشتار گفته ام و نیازی به تکرار نیست (2). اما اجازه دهید حقیقتی را با شما در میان گذارم. در سال 1983 یعنی 35 سال پیش تازه بعد از انقلاب، به آمریکا بازگشته بودم و با یکی دو نفر از دوستان که آنها هم همان زمان از ایران آمده بودند تلاش کردیم بنیادی فرهنگی برای ایرانیان در برکلی کالیفرنیا راه اندازیم. با جان کندن کتابخانه ای بنام کتابخانه دهخدا، کلاسهای فارسی بنام رشدیه برای کودکان و کلاسهای هنرستان موسیقی ایرانی، راه انداختیم. از ایرانیانی دعوت به همکاری کردیم. یکی از آنها از منسوبین اعدام شدگان ایران ومؤسسان نخستین کنگره کنفدراسیون در آمریکا بود (سازمان آمریکا). او یک سال بعد آمد و نگاهی به دفتر ما کرد و دید اصلاً کارمان چشمگیر نیست. گفت این یکسال فقط نتیجه اش همین بوده؟ واقعیت این بود که حق داشت اما از همه آنها که به همکاری دعوت کرده بودیم از جمله خود او در طی آن یکسال خبری نشده بود و ما هم که با بدبختی خودمان را به آمریکا رسانده بودیم بازهم قرض کردیم تا همین اندازه هم کاری کنیم. اجازه دهید نمونه دیگری بگویم که اصلاً به جریانات اپوزیسیون قدیم ایران ربطی نداشته باشد. آقای رضا قطبی پسر دایی شهبانو فرح پهلوی یکی از قادرترین مدیران تلویزیون در ایران بود. اما نتوانست همه این سالها، تلویزیونی قابل ملاحظه در لوس آنجلس راه اندازد. البته دیگرانی تلویزیونهایی راه انداختند که مدل مالی متفاوتی دارندو البته هیچکدام آنها، نظیر بنیادی که ما در برکلی راه انداختیم، چندان چشمگیر نیست. منظور اینکه راه انداختن تشکیلاتی از صفر، با عضو شدن و فعالیت در تشکیلاتی موجود، زمین تا آسمان فرق دارد. می توانید با کسانی نظیر مهدی خانبابا تهرانی که از اول در راه انداختن تشکیلات کنفدراسیون نقش داشتند صحبت کنید تا ببینید که عضو شدن در تشکیلات موجود، با راه انداختن تشکیلاتی از صفر، خیلی متفاوت است. یکنفر می تواند برود خانه دختر یا پسرش زندگی کند و حتی برنامه مفید تلویزیونی یا سایت خبری یک نفره درست کند، و واقعاً هم از زندگی خودش مایه بگذارد، اما راه انداختن تشکیلات وسیع، مدل مالی، تشکیلاتی، فرهنگی، دفاعی و بین المللی می خواهد، و مهمتر از همه به قول آمریکایی ها، کننده می خواهد و همکاری عده ای با یکدیگر، مثل شرکتهای استارتآپ سیلیکانولی در آمریکا که از هر چندین هزارتا یکی می شود اپل، فیسبوک یا گوگل. کاری که دکتر شادی صدر و خانم شادی امین در تأسیس تشکیلات «عدالت برای ایران» کرده اند بسیار چشمگیر است و شکی نیست خیلی اشتباه هم کرده اند، برای اشتباه نکردن بهترین راه این است که اصلاً کاری نکنیم که نمونه زیاد است، اما باید از این دوستان قدردانی کرد و به آنها کمک کرد و مسائل شخصی را نیز که پیش آید با آنها در میان گذاشت. متأسفانه حتی نیروهایی که سالهاست در خارج از نزدیک با هم فعالیت کرده اند، وقتی مسأله ی شخصی پیش آمده، حالتی شد که دیگر بعداً قابل ترمیم نبود هرچند این قلم خیلی برای آشتی دادن تلاش کردم؛ آقای کیانوش توکلی مدیر ایران گلوبال ممکن است در گذشته از سابقه چریکهای اکثریت بیاید اما امروز اصلاً به این حرفها اعتقادی ندارد و یک آینده نگر است و صادقانه کار ژورنالیستی می کند؛ سلیقه های افراد فرق دارد اما به دلیل هر اختلافی نباید به مردم انگ زد، آدمها را نیز بر مبنای برچسب های "سابق" قضاوت نکنیم و سعی کنیم آنچه را اکنون هستند، درک کنیم (3). امروز متأسفانه وضعیت خارج کشور همان است که سالها پیش در نوشتاری تحت عنوان "توهماتی دربارهء اپوزیسیون خارج از کشور " (4)، توضیح دادم. برخی هنوز در تخیلات 50 سال پیش هستند و به همین دلیل تظاهرات در خارج که می گذارند 20 نفر می آیند که همه نزدیک 80 سال سن دارند. بهتر است به فعالان سیاسی در داخل ایران هم تصویر غلط از خارج ندهیم که می دانیم چه نتایجی به بار می آورد (5). خارج کشور امروز نظیر دوران کنفدراسیون نیست و برخی دوستان هم که وضع مالی خودشان خوب است و هر از چند گاهی یاد گذشته می کنند، یکدفعه اعلامیه های مثل زمان کنفدراسیون صادر کرده و دوباره به این و آن میفرستند و در فیسبوک می گذارند، البته نیتی خیر دارند اما واقعاً به حرفهای آنها زیاد توجه نکنید چون دوباره تا جنبش فروکش کند، یادشان میرود تا موج بعدی. یکی از آنها به خود من می گفت بیا واشنگتن و از ایرانسکوپ حمایت می کنیم و همین حرفها، و الان 20 سال است از عمر ایرانسکوپ گذشته و 14 سال است که به واشنگتن آمده ام و هیچ خبری از کمک او نیست. نیتش هم بد نیست، اما واقعیت جنبش خارج و تعهدات فعالین سابق که بیشتر در خاطراتشان، خود را رهبر جنبش تلقی می کنند، این است، و در واقعیت حتی در حد یک سمپات که کمی کمک مالی به فعالیتهای مورد حمایتش بکند هم نیستند. نمی گویم دروغ می گفتند اما واقعیت این است که از حرف تا عمل خیلی راه است و آن دوستان هم در خاطرات خود زندگی می کنند. به آنچه کسانی نظیر دکتر شادی صدر و خانم شادی امین می کنند اگر نمی توانید کمک کنید، ضرر نزنید. امروز برخی هم بنام مسأله زنان در دانشکده های آمریکایی و اروپایی می نشینند و رساله در مورد ناف می نویسند که شاید برای برخی آدمهایی که کارهای دانشگاهی دارند خوب است و بودجه پژوهشی دریافت می کنند و بسیاری از مارکسیستهای اروپایی و آمریکایی دانشگاهی کارشان اینجا همین است؛ اما کارهای آنها با امثال شادی صدر و شادی امین در این وانفسای ایرانیان سیاسی و مدنی در خارج، قابل مقایسه نیست و ای کاش وقتی به قول معروف یار غار نیستند اقلاً بار خاطر نباشند. اینها هم بالاخره طاقتشان حدی دارد. شخصاً طاقت به اندازه این دو فعال مدنی ندارم و بسیار زودتر از کوره در میروم. آخر وقتی کسی در محیط جنگ قرار گرفت نمی شود بگویید چرا کسی را در دفاع از خود، کشته است، بسیاری هم در این دعواهای درون اپوزیسیون به آنجا میرسند وقتی صبح تا شب عده ای به آنها فحش بدهند بعد یکی هم اینها بالاخره جواب می دهند و نمی شود بگویید این آدم دارد همه را فحش کاری می کند. در صحنه جنگ دفاع از خود هم پیش می آید. دوستانی که تجربه بیشتر دارند نظیر خود شما باید در این دعواها بیشتر کمک به درک متقابل کنند. درست است در داخل ایران استبداد بیشتر است اما جنبش به مراتب قوی تر است و ابداً نظیر سالهای 1350 نیست که جنبش در خارج کشور بسیار قوی بود. امروز متأسفانه در خارج خبری نیست و فقط چون در خارج آزادی هست، بیشتر حرفهای خارج در اینترنت آزادانه منعکس می شود و دوستان در داخل فکر می کنند خارج خبری است، که نیست. ما همه آنچه دستمان برمی آید را انجام می دهیم تا حاصل کار چه شود. از تلاشهای دکتر شادی صدر و خانم شادی امین و دوستانشان در تشکیلات «عدالت برای ایران» حمایت کنیم (6). مؤسسه دیگری که شایسته قدردانی است بنیاد برومند است که دکتر لادن برومند و خواهرشان دکتر رؤیا برومند و همراهانشان تأسیس کردند و آنهم در همین وانفسای خارج در این سالها و هرچه توانستند در این راه زحمت کشیدند و از خود مایه گذشتند (7). اجازه ندهیم اختلاف سلیقه های ما، از سپاسگزاری از کوششهای بی دریغ این فعالان مدنی کم کند. سالها پیش دوست عزیزم دکتر محمد پروین فارغ التحصیل کالتک کلی زحمت کشید که اعدام های سال 67 را در سازمان ملل ثبت دهد و آخر هم بخاطر عدم حمایت کافی صدایش خاموش شد و سالهاست از او خبری ندارم ، انسانی نیک بود (8). داستان بلایی که رژیم اسلامی ایران سر ما آورده را شاید سالها بعد در تاریخ بنویسند که چگونه فاشیسم هیتلری و کمونیسم استالینی در برابرش هیچ است چون حتی هنوز نفهمیده ایم چه بلایی سر مان آمده است. و از حمله مغول بدتر است، مغولها نمی خواستند ایران را عقب ببرند، فقط خودشان عقب مانده بودند، اما ما امروز با کوکلاکس کلان اسلامی روبرو هستیم که 40 سال است تلاش می کند ایران را 1400 سال عقب ببرد (9)، و تازه از 15 خرداد 1342 یعنی 55 سال پیش، خمینی مشخصاٌ در پی ایجاد جنبش و تشکیلاتی برای عقب بردن ایران بود و ما اپوزیسیون آن زمان نفهمیدیم. ضمناً توصیه می کنم کتابهایتان را بصورت دیجیتال در اینترنت منتشر کنید. امروز کسی کتاب چاپی زیاد نمی خواند بویژه در خارج. دوست عزیز آقای ایرج مصداقی موفق باشید و خسته نباشید.


به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران


سام قندچی


IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com
نهم شهریور ماه 1397
August 31, 2018
پانویس:
1. برنامه تلویزیونی آقای ایرج مصدقی در تلویزیون میهن در تاریخ بیست و نهم ماه اوت 2018
https://youtu.be/I9HRgjDbWps?t=10053
2. در حاشیه کمپین عدالت برای ایرانِ شادی صدر و درسی که می توان از کشتار 67 آموخت
http://www.ghandchi.com/2085-koshtare67.htm
3. درباره سخنان اخیر ایرج مصداقی
http://www.ghandchi.com/1307-iraj-mesdaghi.htm
4. توهماتی دربارهء اپوزیسیون خارج از کشور (ويرايش دوم)
http://www.ghandchi.com/534-OppositionAbroad.htm
5. کیانوش سنجری ها و داستان خارج کشور
http://www.ghandchi.com/1475-kianoosh-sanjari-va-…
6. «عدالت برای ایران»
https://justice4iran.org
7. بنیاد عبدالرحمن برومند
Boroumand Foundation
https://www.iranrights.org
8. مهر دات اورگ دکتر محمد پروین
http://mehr.org
9. اصل تفاوت رژیم اسلامی 57 و دولت مغولها در ایران
http://www.ghandchi.com/2039-iri-kukluxklan.htm

Sam Ghandchiسام قندچي

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

امیرعلی متولی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.