رفتن به محتوای اصلی

آقای رضا پهلوی شما رهبر من نیستید
26.09.2018 - 00:37

 

آقای رضا پهلوی به رغم مخالفت با سلطنت و دوپهلوگویی های شما درباره جمهوری (1)، سه ماه پیش وقتی از جمهوریت دفاع کردید، از رهبری شما حمایت کردم (2)، اما خیزش مرداد ماه که عظیم تر از خیزش دی ماه 96 بود نشان داد که به رغم همه این حمایتها، شما توان رهبری مردم ایران را ندارید.  واقعیت این است که دلیل اصلی اشتباه مردم ایران که رژیم اسلامی را در سال 1357 به قدرت رساندند، در درجه اول خود رژیم محمد رضا شاه بود که بعد از 28 مرداد 1332 با سوء استفاده از حمایت آمریکا، رژیمی استبدادی را بر جان و مال مردم ایران مستولی کرد. بعد هم کمونیستها در شوروی و چین و ویتنام نشان دادند که واقعاً نه طلیعه آینده بشریت، بلکه سازندگان دیکتاتوریهایی نظیر فاشیسم هیتلری برای مردم جهان هستند. دکتر مصدق هم نتوانست با غرب و آمریکا همکاری درستی را سازمان دهد، و از 28 مرداد تا به امروز، جبهه ملی تا توانسته آمریکا ستیزی را هر سال در سالگرد 28 مرداد تکرار کرده، یا که بعضی از اعضایشان هم بخاطر مخالفت با آمریکا ستیزی از جبهه جدا شده، و پهلوی پرست شده اند، بجای آنکه جبهه ملی از آن اشتباه درس بگیرد و راه تعامل با قدرتهای جهان را بیاموزد، آنگونه که قوام السطنه به درستی توانست از طریق تعامل با قدرتهای جهانی، از فاجعه تجزیه ایران جلوگیری به عمل آورد. متأسفانه مواضع خصمانه جبهه ملی نسبت به آمریکا باعث شده اگر کسی نداند ممکن است فکر کند که جبهه ای ها کمونیستند. به هر حال نتیجه کار آن شد که مردم در 1357 که دیگر از جنایات رژیم شاه به ستوه آمده بودند دنبال اسلامگرایان راه افتادند، اسلامگرایانی که دکتر شریعتی و حسینیه ارشادش بیش از یک دهه توسط خود رژیم شاه برای ضربه زدن به نیروهای سکولار مخالف رژیم شاه، تقویت شده بود وقتی هرگونه تشکیلات سیاسی و مدنی در ایران محمد رضا شاه ممنوع بود. اما راه آینده ایران، جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار است که سالهاست در زیر همه مقالاتم نوشته ام و امروز هم از بیانیه آقای هاشم خواستار برای تأسیس مجلس مؤسسان که حاوی چنین برنامه ای برای آینده است، حمایت می کنم (3). ما نه بازگشت به پادشاهی می خواهیم، نه کمونیسم، نه اصلاح طلبی اسلامی، و اگر جبهه ملی هم می خواهد نقشی در آینده ایران داشته باشد باید همه خصومتهای ضدآمریکایی خود را جمع کند و با آمریکا و جهان غرب تعامل و همکاری کند. شما هم اگر می خواهید در آینده ایران نقشی داشته باشید لازم است با سکولار دموکراتهای جمهوریخواه همکاری کنید و همه این بساط سلطنت را جمع کنید. البته شما نه تنها امروز بلکه در جمهوری سکولار و دموکراتیک آینده هم می توانید برای پادشاهی و سلطنت تبلیغ کنید، کمونیستها هم آزادند که برای حکومت شورایی خود تبلیغ کنند، اسلامگرایان و اصلاح طلبان هم برای رژیم اسلامی خود تبلیغ کنند. اما مردم ایران سالهاست که دیگر پاسخ خود را در جمهوری سکولار دموکرات پیدا کرده اند یعنی در این 40 سال هیچگاه اعتراض مردم به جمهوریت نبوده که پادشاهی خواسته باشند، بلکه اعتراضها به اسلامی بودن رژیم و عدم پاسخگو بودن مقامات جمهوری اسلامی بوده و مشخصاً به ولایت فقیه که نوعی پادشاهی است هم معترض بوده اند، اما همیشه خواسته اند که رییس جمهوری مسؤل باشد و نه تدارکاتچی و همچنین پاسخگو باشد و نه آنکه به جای پاسخگویی به مردم، مخالفان را به کهریزک و اوین بفرستد. مسأله مردم، برچیدن جمهوریت نیست بلکه برچیدن مقامات غیرانتخابی نظیر شاه، ولی فقیه، رییس قوه قضاییه و امثالم و انتخابی کردن همه مقامات عالی کشور است و به همین دلیل شخصاً با طرح رهبر نمادین در ساختار قدرت در آینده ایران به شدت مخالفم یعنی رییس جمهور نمادین و پادشاه نمادین را قبول ندارم چون می دانم در ایران این مقامات نمادین با زد و بند، سر همه مقامات انتخابی را زیر آب خواهند کرد، و معتقدم همه مقامات عالی کشور باید انتخابی و پاسخگو باشند، و نه رهبر نمادین (4). به هر حال هدف مردم کلاً برچیدن رژیم اسلامی است همانگونه که رژیم سلطنتی را برچیدند. اگر در این راه شما هم متحد مردم هستید، عالی، اگر هم نه، می توانید همانطور که تا حال عمل کرده اید منتظر چراغ سبز و هلیکوپتری برای رساندن شما به تهران، تا صد سال دیگر بمانید. شخصاً یک میلیونیم شما هم امکانات نداشته ام و مضحک است که گماشته های شما مرا رقیب شما می دانند و هرجا با محافل آمریکایی حرف زده اند تا توانسته اند از من هیولای وحشتناکی ساخته اند. این نشان می دهد که شما با اینهمه ثروت و امکانات واقعاً حتی از آدمی نظیر اینجانب که فقط قلمی در دست دارم، هراس دارید. لابد اگر شما در ایران در قدرت بودید و این گماشتگان نیز نظیر ساواک محمد رضا شاه برایتان کار می کردند، مرا به خاطر قلمم خائن و مزدور بیگانه خوانده و در سیاه چالهای اوین مدفون کرده بودند، همانطور که اینجا مرا مأمور جمهوری اسلامی معرفی می کنند. به جای آنکه حقیقت را بگویند که همین مأموران بی شرف شما در صدای آمریکا هشت سال نگذاشتند رسمی شوم و امروز بازنشستگی از آن دوران کارم ندارم و همسرم هم به دلیل نداشتن بیمه در آن زمان یک دستش را از دست داد. همه حرفهایم نیز حقیقت است و در هر دادگاهی حاضرم در همین آمریکا برویم و ثابت کنم که دارودسته سرباز کوچک شما چه بلایی بر سر من و خانواده ام در صدای آمریکا در آوردند و هنوز هم بس نمی کنند. یک خط از آنچه در این باره نوشتم هم غیر واقعیت نیست و نظیر اطرافیان شما آدم دروغگو نیستم و دوست و دشمن روی حرفم حساب می کنند و می دانند که فقط راست می گویم، بروید سؤال کنید. به مأمورانتان هم بگویید بازهم همه جا تبلیغ کنند که من مأمور جمهوری اسلامی هستم.  چرا نمیروید راستش را بگویید که این قلم و شما هردو  خواهان رفتن جمهوری اسلامی بوده و هستیم، اما دعوای من و شما همه این سالها بر سر پادشاهی و جمهوری سکولار دموکرات بوده است. آخر مرد حسابی بهترین مأمور جمهوری اسلامی شما هستید که در 40 سال گذشته با همه امکانات مالی و روابط بین المللی و داخلی که داشته اید هرشانس موفقیتی را برای آنهایی که از شما حمایت کردند، هدر دادید. چرا؟ خیلی ساده. شما در عمرتان یک تظاهرات در برابر دولتی مخالف خود، راه اندازی نکرده اید. با همسر و دخترانتان در واشنگتن زمان جنبش سبز 100 نفر هم نبودید و با حمایت امنیتی راه می رفتید. به این نمی گویند تظاهرات اعتراضی. وقتی زمان کنفدراسیون فعالان ضد رژیم شاه در غرب تظاهرات می گذاشتند همه دستگاه های امنیتی غرب به همراه ساواک در خارج کشور، علیه آنها متحد بودند. در نتیجه حتی فعالان سیاسی خارج کشور هم تظاهرات اعتراضی شان در برابر دولتی بود که ضدشان بود، نه آنکه تظاهرات با حمایت دولتی باشد، آنطور که ساندیس خورهای امروز در ایران تظاهرات برگزار می کنند، یعنی کنفدراسیون تظاهراتهای واقعاً اعتراضی که توسط دولتهای آن روز غربی سرکوب می شد برگزار می کرد و با اینهمه تظاهراتهای چندین هزار نفره بود. شما یک تظاهرات 100 نفره در عمرتان سازمان نداده اید و ادعای رهبری انقلاب مردم را در زمان انتخابات دوره دوم روحانی کردید و در گفتگو با جان گمبرل خبرنگار اسوشیتدپرس در دوبی گفتید می خواهید انقلاب کنید و سلطنت را به ایران برگردانید و بعد هم که شکست خوردید انگار نه انگار حتی یک خط نیامدید درباره سؤالاتی که اینجانب بارها از شما در مورد آن مصاحبه تان کردم، پاسخ دهید یعنی که همه حرفهایتان باد هوا بود. به هر حال شما می توانید هر ادعایی که دوست دارید بکنید و هوادارانتان هم می توانند هرچه دوست دارند، برای شما بروند و هر ناراستی بی شرمانه ای را به مقامات آمریکایی به امثال این قلم نسبت دهند وقتی خودتان خوب می دانید دروغ می گویید و این مزخرفات حتی بر زندگی شغلی اعضا خانواده ام در واشنگتن اثر گذاشته است. شما انقدر جنبه نداشتید وقتی بارها این موضوع را اشاره کردم تصحیح نکردید. من اگر در زمان جمهوری اسلامی جرئت داشتم به رغم مخالفِ رژیم بودن، به ایران سفر کنم، در زمان شاه هم همین کار را کردم و پیه بازجویی های ساواک محمد رضا شاه را هم به تنم مالیدم و سه سال قبل از انقلاب به ایران بازگشتم با اینکه عضو کنفدراسیون بودم، اتفاقاً آن زمان هم برخی نظیر همین حسودانی که گماشته شما هستند، برایم حرف درآوردند ولی بعداً تا به امروز لازم دارند که این قلم آنها را تأیید کند و نه برعکس، چون در عمرم دروغ نگفته ام. برای حسن نزیه هم کلی حرف در آوردند. این بخشی از فعال سیاسی بودن در رژیمهای استبدادی نظیر رژیم اسلامی و رژیم شاه است. شخصاً دیگر روی شما حساب نمی کنم و فقط از آلترناتیو جمهوری سکولار دموکرات حمایت می کنم نه جمهوریتی که شما یک روز حرفش را میزنید و فردا دوباره فیلتان یاد هندوستان می کند و دنبال سلطنت هستید. طرح مجلس مؤسسان را که آقای هاشم خواستار مطرح کرده مورد حمایت این قلم نیز هست و آنچه ایشان در مورد شما در نوشتاری که در پانویس لینک آن آمده، مطرح کرده، نظر بسیاری از اپوزیسیون در داخل کشور است که توصیه می کنم مطالعه کنید و پاسخ دهید. به گماشتگان و ساواکی های سابق که برایتان کار می کنند مثل آقای پرویز ثابتی بگویید که هرچه دلشان می خواهد بروند ضد نگارنده این سطور پیش همه مقامات آمریکایی زهرپاشی کنند. ساواکِ محمد رضا شاه بهترین سالهای زندگی مرا تلف کرد، و بازجویی کردند و فحش دادند، فکر کردید این پس مانده های ساواک می توانند دیگر در این سنین پیری برایم اهمیتی داشته باشند که در آمریکا می خواهند زندگی من و خانواده ام را نابود کنند، دیگر مردن یا زنده بودن برایم مهم نیست، برایم مهم بود که آلترناتیو کشوری نظیر ایران روشن شود و به سهم خود در این راه مثمر ثمر بودم و برایم کافی است. عمر نسلی را رژیم محمد رضا شاه با این ضدیت خود با روشنفکرانی نظیر این قلم نابود کرد، کاری که بازماندگانش که برای شما کار می کنند ادامه می دهند. شخصاً از سلطنت، کمونیسم، و اسلامگرایی بیزارم و آرزو دارم روزی یک جمهوری سکولار و دموکراتیک نظیر آمریکا در ایران برقرار شود که نگاهش به آینده باشد و نه اسلام 1400 سال پیش و سلطنت 2500 سال پیش. خیلی از مردم ایران هم به همین جمعبندی رسیده اند. درست است عده ای نوستالژی سلطنت پهلوی را دارند چون عکسهای خانمهای بی چادر آن زمان را می بینند اما از بازجویی های ساواک و شکنجه گاه های اوین آن دوران خبر ندارند. عده ای هم هنوز دنبال کمونیسم هستند و نفهمیده اند چه دماری از روزگار چند نسل از روشنفکران ایران در همان روسیه در آوردند. بله نه استبداد تاج، نه استبداد سرخ و نه استبداد سیاه. اسلامگرایی در هر شکلش دیگر آخر خط است. تا آنجا هم که به نوستالژی مربوط است، در زمان محمد رضا شاه هم عده ای نوستالژی دوران قاجار را داشتند و عده ای هم امروز در روسیه نوستالژی دوران استالین را دارند. نوستالژی می آید و میرود اما واقعیتها می ماند. همان رضا شاه که امروز عده ای از روی نوستالژی، سکولاریسم در دوران او را با فریاد "رضا شاه روحت شاد" یادآوری می کنند، تنها حکومتی در ایران بود که آنقدر فاشیستی بود که هیچ نیروی داخلی نتوانست در مقابلش بلند شود و عاقبت از طریق حمله نیروهای خارجی سقوط کرد، و آنقدر مورد تنفر مردم بود که یک نفر هم در دفاع از آن رژیم حاضر نشد در برابر ورود متفقین به ایران، ایستادگی کند. به هر حال اینها واقعیات تلخ استبداد در تاریخ ایران است. متأسفانه نیروهای سکولار و دموکراتیک ایران نتوانستند قدرت را به دست گیرند و به بیراهه های کمونیسم و اسلامگرایی سقوط کردند و یا که نظیر دکتر محمد مصدق نتوانستند با قدرتهای جهانی درست تعامل کنند و به آمریکا ستیزی افتادند که هم به خودشان، و هم به مردم ایران لطمه زدند. راهکار اما بازگشت به سلطنت یا کمونیسم یا اصلاح طلبی اسلامی نیست بلکه ایجاد جمهوری سکولار و دموکراتیک است که اکنون بیشترین کشورهای دنیا نظیر کره جنوبی سالهاست که با موفقیت ساخته اند. با اینهمه جدا از آنکه هر راهی را شما انتخاب کنید، برای شما و خانواده تان آرزوی زندگی شاد و سلامتی دارم و به رغم آنکه گماشته های بی شرف شما با زندگی خود و خانواده ام در آمریکا خیلی بازی کردند، از شما نفرتی در دل ندارم. حتی با آنکه پسر عمویم در 16 آذر 1332 به دست سربازان رژیم محمد رضا شاه کشته شد، خانواده ما هیچگاه نفرتی در دل نگرفتیم و آن را فقط اتفاقی ناگوار محسوب کردیم، یعنی برعکس آنچه ساواکی های رژیم شاه جلوه داده اند، و در آمریکا نیز در مورد این قلم همین حرفهای بیهوده را به مقامات آمریکایی گفته اند، چون خودشان از مردم ایران عقده نگه داشته اند، آنچه به امثال این قلم نسبت می دهند، در واقع مسأله خود آنهاست. نظرم را در مورد کشته شدن پسر عمویم احمد قندچی در شانزدهم آذر 1332 بسیار ابژکتیف نوشته ام، درباره یک اتفاق تلخ و ناگوار، و می توانید اگر فرصت کردید بخوانید و دست کم قدری از آنچه بر مخالفان رژیم محمد رضا شاه گذشته و اندازه بخشش ما نیز مطلع شوید (5). اما اینکه سلطنت به درد ایران نمی خورد ربطی به این موضوعات ندارد و همان زمان احمد شاه مشخص شد، چون دیگر از احمد شاه بهتر نمی شد پادشاه مشروطه برای ایران پیدا کرد، که دخالت در هیچ امر اجرایی نمیکرد. اگر ضد او رضا خان کودتا کرد، یعنی سلطنت چه به صورت مطلقه و چه به صورت مشروطه در ایران کار نمی کند، و رضا شاه به همین دلیل با برنامه جمهوری به پیش آمد که بعداً برای راضی کردن ملایان به سلطنت تغییر داد که شما می خواهید ادامه اش دهید. در نوشته هایم بارها به شما این فرصت را دادم که بتوانیم رابطه ای دوستانه برای تبادل نظر ایجاد کنیم اما عوامل شما درست به عکس عمل کردند و بازهم فتنه گری کردند. به هرحال دیگر تلاشی نمی کنم، عیسی به دین خود، موسی به دین خود. با آرزوی شادی و خوشی برای شما و خانواده تان.

 

به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران

سام قندچی

 

IRANSCOPE.COM
http://www.ghandchi.com

سوم مهرماه 1397
September 25, 2018

 

 

پانویس:

 

1. درباره شاهزاده رضا پهلوی

https://goo.gl/hCyQ89  

About Reza Pahlavi

https://goo.gl/xeSfmb

 

2. اعلام حمایت از شاهزاده رضا پهلوی
http://www.ghandchi.com/2118-reza-pahlavi.htm

 

3. هاشم خواستار: راهی جز انقلاب نیست!
http://www.iranglobal.info/node/68295

 

4. درباره بحثهای غلط رهبر نمادین

https://goo.gl/Lp6hN3 

 

5. درباره احمد قندچی و شانزدهم آذر
http://www.ghandchi.com/1675-ahmad-ghandchi.htm

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

امیرعلی متولی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.