نزدیک به ده سال است که با ابتکار شکوه میرزادگی در حفظ و حراست از آثار باستانی تنگه بلاغی دربرابر آبگرفتگی سد سیوند در پاسارگاد، 7 آبان به عنوان روز کوروش، بهانه ای شد برای پاسداشت جایگاه این بزرگترین پادشاه ایرانی.

این حرکت که در سال های نخست 86 و 87 با فراخوان تلویزیون کانال یک، شاهد حضور دویست الی سیصد نفری دوستداران کوروش بود، رفته رفته تبدیل به حرکت هزاران نفری در سال 95 برگزار شد. شاید گزاف نباشد اگر مدعی شد، تجمع 7 آبان در پاسارگاد، تنها تجمع خودجوشی بود که از یک فراخوان بیرونی، تبدیل به یک فرهنگ در داخل کشور شد. فرهنگی که علاوه بر بزرگداشت کوروش کبیر، حرکت اعتراضی به بی لیاقتی نظامی بود که مویی از پادشاهان ایرانی به ارث نبرده است.

پیش بینی از حضور هزاران نفری علاقمندان کوروش در 7 آبان برسر مقبره کوروش خود عاملی شد، تا از هفته ها بلکه ماه ها قبل از این روز، اکثر گروه های اپوزیسیون، بدون توجه به اختلافات خود، طرفداران خود را به حضور حداکثری در روز کوروش، دعوت کنند. موضوعی که خود عامل وحدت همه جریانات اپوزیسیون، چه مجاهدین خلق، چه سلطنت طلبان و چه جمهوری خواهان و ... شده بود. مردم نیز علیرغم موانع انتظامی نیروهای رژیم، تلاش می کردند تا از هر مسیری (حتی مسیر صعب العبور کوه ها) خود را به مقبره کوروش برسانند.

اما متاسفانه امسال ظهور اپوزیسیون نوپای فرشگرد، حرکت خودجوش و عظیم مردمی را به حاشیه برد. این گروه که در بدو تاسیس با پروپاگاندای رسانه ای BBC فارسی، منوتو و تلویزیون ایران اینترنشنال در پی کسب مشروعیت میان گروه های سیاسی و رسانه ای بود، از چند روز مانده به 7 آبان، با فراخوان «کارزار میدان میلیونی» اذهان عمومی را به سمتی جز 7 آبان منحرف کرد. انحرافی که حتی جمهوری اسلامی نتوانسته بود با صرف میلیاردها تومان هزینه برای جلوگیری از برگزاری تجمع 7 آبان، مانع از برگزاری آن شود. فراخوانی که بنا داشت اولین حرکت خود به نام «کارزار میدان میلیونی» را همزمان با 7 آبان در پاسارگاد برگزار کند و تجمع خودجوش مردم را به نام خود ثبت کند، اما نه تنها ابرو درست نشد، بلکه چشم تجمع روز کوروش را کور کردند.

همچنین باید در نظر داشت، این موضوع زمانی پررنگ شد که شخص شاهزاده رضا پهلوی نیز، با تایید حرکت این گروه، هشتک «کارزار میدان میلیونی» را به جای هشتک های مناسبتی «7 آبان» و «روز کوروش» در شبکه های اجتماعی و رسانه های همسو با ایشان ترند کردند.

این اولین بار نیست که در یک بازه زمانی، گروه یا جریانی اپوزیسیونی، با پروپاگاندای رسانه ای در فضای مجازی گرد و خاک به پا می کند و عمرش به اندازه همان گرد و خاک معلق در هوا، دوام نمی آورد. گروه های اپوزیسیون نوپا، پیش از انکه نیاز به تیم جوان و نخبه داشته باشد، باید بدنبال عقبه تئوریک و ریشه دار باشد.

حال سوالی که از فرشگرد می توان کرد این است:
- چه کسی جز جمهوری اسلامی از به حاشیه رفتن 7 آبان سود می برد؟
- چه تضمینی وجود دارد تا فراخوان کذایی شما بتواند مانند 7 آبان مردم را به میدان بکشاند؟
- آیا جز این است که فرشگرد می خواهد خود به بهره برداری از قیام دیماه 96 بپردازد و به همین دلیل است که رویکرد سلبی در برخورد با دیگر گروه ها دارد؟ کدام یک از 40 نفر موسس فرشگرد در قیام دیماه 96، ایفای نفش نمود؟
- آیا این گروه با تمامیت خواهی خود، صرفا بدنبال سواستفاده از فضای موجود برای کسب قدرت و حذف منتقدان است؟