ایران نوین، ایرانی در چارچوب اصول زیر خواهد بود: نظامی سکولار و دمکراتیک، کشوری مقتدر و صلح طلب، سرزمینی پاک و آباد، فرهنگی غنی و شکوفا، حکومتی (و دولتی) قانونمند و منظبط، وعضوی برابر و رفیع در جامعه جهانی. ارزش‌های جدائی ناپذیر یک ایران نوین عبارتند از آزادی خواهی فردی و اجتماعی، استقلال طلبی و جهان گرایی، عدالت و اخلاق پروری، تبعیض ستیزی، خشونت گریزی، و انتقام پرهیزی. این ارزش‌ها با آن اصول، خمیر مایه قانون اساسی یک ایران نوین هستند که در راستای اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیونهای مربوطه تنظیم خواهد شد.

وضعیت بسیار بحرانی و عقب ماندگی کشور در زمینه‌های حکومتی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، و روابط بین المللی، ناتوانی حاکمین مذهبی در رفع این مشکلات، عدم تمکین انها به خواست ملی برای مشارکت همه ایرانیان در سرنوشت کشور، تحقیر ملی ناشی از پناه جوئی در خارج و توهین به هویت و پاسپورت ایرانی، و تفرقه میان نیروهای مردمی و گروهای سیاسی، از اساسی ترین دلایل آبان هستند. اعتقاد داریم که ادامه وضع موجود، کشور را بسوی پرتگاه نیستی سوق می‌دهد و برای جلوگیری از این سقوط حتمی، باید حاکمان مذهبی از قدرت اخراج و با ایرانیان ملتگرا جانشین گردند.

کشورها را ایده‌های نو تغییر داده‌ند و برای پدید آوردن یک "ایران نوین" هم باید "ایده نوینی" را بکار گرفت. در ایران معاصر، پنج ایده نقش آفرین بوده‌اند. مشروطه خواهی، ایران گرائی، سوسیالیسم، ملی گرائی و اسلام گرائی. متاسفانه هیچ یک از این ایده‌ها بتنهائی نتوانسته‌اند یک ایران نوین بسازند و کوشش هائی هم که در این راه شده است تداوم نداشته‌اند. این ایده‌ها، که بعضاً در زمان خود نو هم بودند، بجای همبستگی و همکاری، با همدیگر تقابل ایدئولوژیک و عملی کرده‌اند. تعصب این ایده‌ها، عمدتاً بدلیل نگاه تک بعدی آنها به ایران، اصلی ترین دلیل شکست آنها بوده است. ملت گرائی پیشنهادی ما چند بعدی است و توانائی ایجاد همبستگی و همکاری بین نیروهای مجذوب به این ایده‌های تک بعدی را دارد.

اکثریتی از ایرانیان دیگر نمی‌خواهند با حکومتی زندگی کنند که علاقه بیشتری به ترویج خرافات دارد تا به بهتر کردن وضعیت مادی و معیشتی انها. ایرانیان امروز نگران فردای خود و فرزندان جوان خود هستند. در همین حال هم جمهوری اسلامی، علیرغم میل رهبران مذهبی آن، قادر به ادامه حیات خود نخواهد بود. سوای بحران‌های فزاینده، اکثریتی از نیروهای رهبری و مدیریتی نظام فرسوده فکری شده‌اند، نظام مذهبی انسجام و کارائی خود را از دست داده است، و دولت‌های موثر منطقه و دنیا هم یا نمی‌خواهند با نظام مذهبی همراهی کنند و یا با رغبت کمی با آن مماشات می‌کنند. ایران امروز در شرایط گذار از نظام مذهبی بسر میبرد.

با این وجود، مردم ایران دیگر نمی‌خواهند مثل چهل سال پیش فقط "سرنگون" کنند. آنها به سازندگی بعد از سرنگونی بیشتر می‌اندیشند. مشخصا، برای ایرانیان، گذار از این نظام باید از طریق یک گزینه واقع بینانه، امن، سریع، و کم هزینه اتفاق بیافتد و این گذار باید حتما به نظامی منتهی شود که توسعه گرا باشد و بتواند یک ایران نوین بسازد. اینها شروط تشکل آبان هم هستند. اما متاسفانه گزینه هائی که از سوی نیروهای سیاسی مخالف نظام ارائه شده‌اند، بدون توجه به واقعیت‌های چالشی کشور، بدنبال راه حل هایی هستند که یا بحران را برطرف نمی‌کند، امکان عملی ندارد، و یا بر ابعاد بحران و هزینه‌های ملی گذار می‌افزاید.

با توجه به وضعیت داخلی کشور، فشارهای خارجی، و اصرار حاکمیت به ادامه وضع موجود، گزینه‌های انقلاب، کودتا، و قیام نظامی شانس خودجوشی یا تحمیلی بالائی دارند. اما ترجیح تشکل آبان، بترتیب الویت، عبارتند از گفتگو و ایجاد فشار مردمی برای تغییرات ساختاری، قیام نظامی بهمراه نخبگان مردمی، و خیزش بدور از خشونت طبقات فرودست. تشکل آبان دو گزینه قیام نظامی و خیزش انقلابی را، در صورت عدم تمکین حاکمین مذهبی به گزینه تغییرات ساختاری، خواهد پذیرفت و در هدایت سازنده آنها با جدیت وارد صحنه خواهد شد. در همین حال هم، تشکل آبان از هر روشی برای گذار که شروط زیر را شامل باشد حمایت می‌کند: گذار را امن پیش ببرد، امکان توفیق داشته باشد، با کمترین هزینه انسانی و مالی اعمال گردد، سریع به نتیجه برسد، و بعد از گذار سازنده باشد.

بسته تغییرات ساختاری آبان شامل این موارد است: اجرای آرمان‌های اصلی انقلاب ۱۳۵۷، شامل آزادی، عدالت و استقلال؛ آزادی زندانیان سیاسی وعقیدتی؛ جدائی دین از حکومت؛ حذف شورای نگهبان و سایر نهادهای تحت کنترل حاکمان؛ انتخابات آزاد برای قوای مجریه و مقننه؛ پاکسازی قوه قضائیه و گماردن یک قاضی غیر معمم مورد وثوق مردم در راس آن نهاد؛ بازبینی در قانون اساسی و حذف حاکمیت "علما" به نفع حاکمیت مردم؛ تضمین بی قید و شرط آزادی‌های فردی و اجتماعی، شامل آزادی بیان، مطبوعات، پوشش، اجتماعات، و احزاب؛ رفع هر نوع تبعیض علیه شهروندان، اقوام ایرانی، و اقلیت‌های کشور؛ تاکید بر روابط صلح امیز بین المللی؛ و منع انتقام سیاسی در قانون اساسی.

برنامه عمل آبان برای دو وضعیت، فوری و توسعه، تهیه و در دو مرحله، بعد از گذار از حاکمین مذهبی، اجرا خواهد شد. در مرحله اول، هدف برطرف کردن سریع بحران‌های اقتصادی، سیاسی، سرزمینی، فرهنگی، حکومتی و بین المللی کشور است. در مرحله دوم، توسعه همه جانبه کشور مد نظر خواهد بود. محورهای اصلی این برنامه میان و دراز مدت عبارتند از: توسعه حکومت و جامعه مدنی؛ توسعه اقتصادی؛ توسعه سیاسی؛ توسعه اجتماعی؛ توسعه فرهنگی؛ توسعه سرزمینی و توسعه روابط بین المللی. هدف برنامه توسعه در این مرحله ساختن یک ایران نوین است که در آن مردم شاد، سرزمین آباد، جامعه پویا، فرهنگ شکوفا، دولت مشروع، کشور مقتدر و روابط با دنیا غرورآمیز خواهند بود.

ساختن یک ایران نوین با توسعه همه جانبه مردم آن شروع می‌شود و هدف نهایی این توسعه هم باید، شاد و دمکراتیک کردن ایرانیان باشد. مردم ایران از سه طبقه اجتماعی کم درآمد و کارگری، متوسط و روشنفکری، و سرمایه دار و حرفه‌ای تشکیل شده است. کم درآمد‌ها و کارگران نیازهای اساسی، منجمله کار، مسکن، آموزش، بهداشت و تفریح، دارند و خواهان عدالت در توزیع امکانات کشور هستند. طبقات متوسط و روشنفکری نیاز آزادی دارند و خواهان توسعه سیاسی هستند، و طبقات بالا و صاحبان حرفه‌ها هم نیاز انباشت سرمایه و خدمات دارند وخواهان ثبات اقتصادی و سیاسی هستند. برنامه ریزی برای توسعه دمکراتیک کشور و شادی مردم، به معنی جوابگو بودن به این نیازها و خواست‌های متفاوت است.

در همین حال هم نیروهای اجتماعی مهم دیگری وجود دارند که دارای نیازهای ویژه‌ای هستند. از جمله آنها، زنان، نوجوانان، معلمین، کارمندان دولت، مال باختگان، مهاجرین، اقلیت‌های مذهبی، اقوام ایرانی، معلولین، روحانیون، و نظامیان را باید نام برد. این نیروها، سوای نیازها و خواستهائی که بدلیل عضویت در طبقات اجتماعی دارند، نیازها و خواست‌های ویژه‌ای هم دارند که باید برآورده شوند. مثلا مشکل تبعیض برای زنان و اقلیت‌ها، و مشکل دسترسی به امکانات و تفریح برای معلولین و نوجوانان. برنامه عمل تشکل آبان پاسخگوی نیازهای این ویژگان جامعه نیز خواهد بود.

ساختن یک ایران نوین بدون ساختن ایرانیان نوین غیر ممکن است. ما امیدواریم که اصل "پندار نیک، گفتار نیک، و کردار نیک" خمیر مایه فرهنگ سیاسی و شخصیت همه ایرانیان گردد. برای ساختن چنین ایرانیانی، ما آبانیان با جان و دل در راه توسعه همه جانبه مردم، سرزمین، دولت، فرهنگ و روابط بین الملل ایران کهنسالمان مبارزه و فداکاری خواهیم کرد. شما هم میخواهیم که به ما بپیوندید و چنین کنید. در این حرکت بسوی یک ایران نوین، راهنمای ما اصل شهروندی، برابری همه شهروندان، و عدم تبعیض بین انها بهر دلیل است. ما آبانیان روی این اصل سازش نخواهیم کرد.

شاد مردم ایران. جاوید سرزمین ایران