در پی اعلام انتصاب خانم حمیرا ریگی ( یک زن شایسته  و مدبر بلوچ و اهل سنت و فرماندار فعلی شهرستان قصرقند در استان سیستان و بلوچستان) به عنوان سفیر ایران در کشور برونئی تبلیغات دو جانبه ای براه افتاد. از یکسو طرفدارن دولت ادعا کردند که با یگ گل بهار آمده است و از سوی دیگر نیروهای قشری و بغایت افراطی مذهبی از جمله کیهان شریعتمداری و برخی از کانالهای تکفیری بظاهر اهل سنت از اینکه یک زن سنی بلوچ نماینده و سفیر ایران شده است بر آشفته شده اند و  جمیعا فریاد "وای اسلامنا" بر آورده اند. تنها نکته مشترک همه این قشریون متعصب و بظاهر دشمن یکدیگر مولفه بنیادین "زن ستیزی" در ضمیر سیاه و ارتجاعی آنها است. از نظر کیهان (بنا به نوشته خودش) اگر یک مرد سیستانی شیعه منتصب می شد هیچگونه اشکال شرعی و یا سیاسی نداشت. از نظر قشریون بظاهر اهل سنت (می گویم بظاهر, چون اهل سنت حنفی هیچگونه مشکلی با مدیریت کلان زنان در عرصه اجتماعی, سیاسی, اقتصادی و فرهنگی ندارند و سایت مسجد مکی زاهدان به " رهبری مولانا عبدالحمید" آن را بسیار مثبت ارزیابی کرده است). این مشکل سلفی های ضد زن است که افکار ارتجاعی خود را تحت براند اهل سنت ارائه می دهند.  بسیاری از سایت ها و روزنامه های داخل کشور از "عصبانیت کیهان از انتصاب سفیر زن بلوچ" نوشته اند و از انتقاد زن ستیزانه کیهان شریعتمداری انتقاد کرده اند. کیهان می نویسد "سوالی که از وزارت خارجه و آقای جهانگیری باید کرد این است که آیا شرایط لازم برای سفیر بودن، تجربه و مهارت دیپلماتیک است یا مثلا جنسیت، مذهب و قومیت؟! چرا از یک سو شعار تخصص و فن‌سالاری می‌دهند و از طرف دیگر خلاف تخصص عمل می‌کنند؟"

 از نظر کیهان انتصاب یک زن  سنی  بلوچ نه تنها "انحرافی سه گانه" است, بلکه مغایر با منافع ملی می باشد (طبق متن جمله اول نوشته کیهان در تصویر بالا) البته در زبان عربی  بر اساس قاعده "الف مقصوره"  حروف یا کلمات نوشته شده چون عیسی را عیسا و موسی را موسا و اعلی را اعلا  و حتی "حتی"  را حتا می خوانند. در نتیجه در قاموس کیهان شریعتمداری "منافع ملی" را باید "منافع ملا" بخوانیم تا درک مطلب شود. و اینکه اصولا در حکومت امام زمان چگونه یک زن سنی می تواند نماینده اسلام ناب محمدی از نوع شیعه خالص ائمه اطهار باشد؟  دوم اینکه اصولا اهل سنت و اقوام بخصوص یک زن بلوچ سنی نمی تواند از منظر شایسته سالاری و فن سالاری دینی "شایسته" کسب مقام بالا مثل وزرارت؛ استانداری, یا سفیر بودن را داشته باشد. یعنی  این احتمال غیرممکن هرگز در هیچ حدیثی نیامده است. کیهان شریعتمداری با دروغگویی و وقاحت غیرقابل تصور می نویسد که اهل سنت و اقوام در مناطق محروم بهمراه جنسیت و قومیت‌ها و مذاهب مختلف در کشور دغدغه حضور در انتصابات کشوری و لشکری و مشارکت در مدیریت کلان کشور را ندارند؛ بلکه آنها فقط بدنبال لقمه ای نان هستند. برخی از تکفیریون سنی مذهب نیز مدعی هستند این انتصاب نابجا برای فریب اهل سنت و بلوچها است و پیامبر اسلام و یا خلفای راشدین هرگز یک زن را بعنوان والی یک ولایت یا فرستاده به بلاد دیگر منصوب نکردند.

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن

شنبه ١٥ دی ١٣٩٧