در چنین روزی چهل سال پیش طاعونی به نام خمینی با مشارکت چند به اصطلاح روشنفکر به ایران پا گذاشت که هیچ جای سالم بر تن زخمی این سرزمین و مردمان اش باقی نگذاشته است.
چنان بلایی آمد که مردمان این سرزمین تا قرن ها این فاجعه را از یاد نبرند،آنان دلخوش به رویای رسیدن به بهشت خیالی که خمینی دجال وعده آن را می داد با سرنوشت خویش و فرزندان شان چنان کردند که تاریخ هم یارای ثبت آن را در خود نمی بیند.بسیار افراد خواهند نوشت که بر این سرزمین آباد چه آمد و چه نگون بخت نسل هایی که تولدشان مصادف شد با این دشمنان بشریت!؟
آیندگان تا چند نسل از فاجعه بهمن سال پنجاه و هفت به عنوان دروس پندآموز در کتاب های درسی مدارس ایران درس خواهند گرفت تا چراغ راهی باشد که آنان دام چنین بلای هولناکی گرفتار نیایند.
سبزی و آبادانی را از این سرزمین گرفتند و بجای آن خشکسالی و کمبود را عرضه نمودند،دریاچه ها و رودخانه ها را خشکاندند ،اقتصاد و صنعت را به ورطه ورشکستگی رهنمون کردند،منابع طبیعی و خاک این سرزمین را به تاراج بردند،میراث فرهنگی و آثار باستانی را به یغما بردند ،کارخانجات و صنایع را به تعطیلی کشاندند ،و ثمره چهل سال گروگان گیری سرزمینی که در حال رشد بود و به سرعت به سوی قدرتی فرا منطقه ایی نزدیک می شد را ترمز را کشیدند !مملکت را بر سر خودخواهی و عقده هایشان به کام جنگی خانه مان سوز رهنمون نمودند که آثارش بعد سی سال از قلب و روان مردمان ایران  پاک نشده است !یک میلیون و سیصد هزار کشته،ششصد هزار جانباز و معلول ،ده هزار مفقود الاثر ،خسارات مالی اش را حساب نکردیم زیرا این جانیان به بشریت به طمع کشورگشایی و جاه طلبی یشان غرامت به حق که سهم مردم ایران بود را به عراق بخشیدند!؟
چهل سال گذشت و از ایران چه باقی گذاشتند ؟ از یک جامعه شاداب سرشار از اعتماد بین مردمان اش فوران می کرد و غم نان نداشتند و اگر هم بود به گرد پای آمار دهه چهارم این رژیم نمی رسد ،جامعه ایی پر از بی اعتمادی ،مملو از خشونت و بدهانی و ناامید افسرده تحویل دادند!
ایران را به روزگاری رساندند که برای رهاسازی آب زاینده رود بی جان مردم شهر جشن می گیرند،سرزمین سرشار از مزارع و جنگل ها را کار کردند که مردم عاجز از خرید گوشت صدهزار تومانی ساعت ها زمان خود را صرف بحث و جدل در صف گوشت یخ زده پنجاه هزارتومانی می گذرانند!
جوانان تحصیل کرده و بیکار یا گرفتار بلای خانه مان سوز اعتیاد می شوند یا برای دستیابی به رویاهاشان جلای وطن می کنند و آنان که توان ترک وطن ندارند سربار خانواده روزگار می گذارند!؟
معضل طلاق ،کاهش سن روسپی گری ،افزایش فاصله طبقاتی ،قاچاق و احتکار ،اختلاس و فساد گسترده اداریی سازمان یافته از برکات ورود خمینی و تداوم حکومت ظلم و استبدادیی که با دست آویز دین آرزوها و رویاهای یک ملت را برباد دادند!؟
حال یادی کنیم از مزدوران وطن فروشی که با همراهی کردن خمینی و نشان دادن نقشه راه او را جریح و ترغیب نمودند تا آغازگر این جنایت بشری باشد.
از ابراهیم یزدی که مسئول مستقیم مذاکره با سران کاخ سفید و نماینده جیمی کارتر برای جایگزینی شاه ایران بود (اسناد طبق بندی شده منتشر شده توسط ویکی لیکس)و چه دست تقدیر بجا کشیده به او زد و درست زمانیکه  سرطان امان اش را بریده بود همان آمریکا ویزای درمان به او ندادند تا با تحمل درد سرطان و نفرین چند نسل بمیرد!
صادق قطب زاده ،کریم سنجابی،دستمالچی،بنی صدر ،بازگان هم سرنوشت بهترین نصیب شان نشد!یا اعدام شدند که یاد بگیرند جایزه خوش خدمتی به آخوند جماعت دستمزدش مرگ است و یا نهایت اش آوارگی و پناهندگی در غربت است !جاییکه نظریات را بچه های خودش هم قبول ندارند .
در این رهگذر از مسعود رجوی، توده ایی ها و دو گروه دیگر که طبق توافقات پیش از به قدرت رسیدن رژیم آخوندی  با یزدی و خمینی توافق کرده بودند بعد سرنگونی شاه بر سر تقسیم قدرت توافق کرده بودند،که بعد از رکب و یا همان تقیه خمینی دست خالی صحنه سیاسی ایران را مجبورا ترک کردند.
سوال مهم این است که اسامی ذکر شده و حتی جماعتی شکم سیری که از دل اجتماع سوار  بر موج احساسات به ورود طاعون سرعت بخشیدن این روزها با دیدن حال و روز وضعیت ایران چه حالی دارند؟و اگر وجدانی نزد ایشان باقی مانده باشد چه پاسخی برای آن جفایشان دارند؟
بهترین پاسخ تصویر آپلود شده با یادداشت است که سران رژیم جعل و استبداد حتی احترام و تاب تحمل افرادی که به روی کار آمدنشان کمک نمودن را ندارند و تصویر ایشان را که دوشادوش خمینی از پلکان هواپیما پایین می آمدند را از کلیه اسناد ،کتب درسی و تاریخی حذف نمودند!؟
تنها امید است با یاری ، اتحاد و بدور از سهم خواهی و وابستگی به غرب بزودی شاهد سرنگونی رژیم آخوندی باشیم و با اینکه همگان بخوبی می دانند زمان زیادی باید صرف شود تا اثرات مخرب رژیم ظلم و استبداد از ایران عزیز زودوده و رخت بربندد.