رفتن به محتوای اصلی

شعر “حجم فریاد زنان” از ی. صفایی به مناسبت روز زن
07.03.2019 - 22:42

شعر “حجم فریاد زنان” از ی. صفایی به مناسبت روز زن

 

حجم فریاد زنان

من یک زنم بر فراز سكوی بلند تاريخ

عصیانم را در كتيبه‌ها و دست‌نوشته‌ها

حتا بر سكه‌ها بخوانيد

در هر پیچش تاریخ

به بردگی كشيده شدم

و آنگاه که شلاق بردگی بر تنم فرود می‌آمد

فريادم در سينه سينه‌ی این كره‌ی خاکی

ذره‌های موج مواج گشت!

 

من یک زنم

زنی طغیان زده در غوغای تاريخ

زنی ضجه‌زده در لابلای زخم‌های تاريخ

منم، من یک زنم

زنی كه فريادش را

در منشور كورش كبير فرياد زد

و رهایی‌اش را در كتيبه‌ها

و سنگ نبشته‌ها حکاکی كرد!

 

من یک زنم

زنی كه از اعماق تاريخ، همهمه‌ی رهایی سر داد

و اینک كه بپاخيزيدم و بپاخيزيديم

در تاريخ و در زمان به گلوله بسته شدم

هشت مارس را من آفريدم

تا تاریخ بشر را من بنویسم

در برابر چشمان تو

و در برابر مردانگی جهان

رویای رهایی را بر زمین آوردم!

 

من یک زنم

زنی كه با صدای گلوله‌ها

چادر بر سرم كردند

حجاب بر تنم كردند

زیر آوار هزاران پوشش اما

سر برآوردم و فريادم را

به جهانيان رساندم

من حجاب را در ناله‌های تاريخ

پاره پاره كردم!

 

من یک زنم

رها شده از بند آیه‌های تاریک و حقیر

من رهایی‌ام

و پاره می‌كنم

همه‌ی تارهای عنكبوت آيه‌های خدایی

كه مرا به بند كشيد

و با صدای آه كودكانم

رها شده از بند شامگاهانم

و رها شده از زنجیر روزگارانم!

 

من یک زنم

زنی که آزادی را زمزمه می‌کند

زنی ‌که رهایی را نجوا می‌کند

و این زمزمه و آن نجوا را

و خاک نمناک و آسمان تکیده‌ی آبی را

با هشت مارس

درهم می‌تنم و فریادها می‌سازم!

 

من یک زنم

بر فراز سكوی بلندای تاريخ

از اعماق دل برده‌فروشان

از روی نقش كتيبه‌ها

و در زير شلاق جلادان

هیاهویم

نگارش لوح كورش شد!

 

من یک زنم

رانده شده در ميان

روايت‌های دروغين مذهب

شكسته شده و گسسته شده

گاهی زنده به گور شده

اما فريادم

فرياد رهایی‌ام

قلب جهان را لرزانده است!

 

من یک زنم

رها شده در فراروی فوران زندگی

حجم فريادم

جنبش زنان امروز را درنوردیده است

و خون هزاران ساله‌‌ام

چهره‌ی تاريخ را گلگون كرده است

و اقیانوس و کهکشان را

حتا شرمسار کرده است!

 

من یک زنم

از زخم شمشير تا نوشيدن گلوله‌ها

تاریخ‌ساز قرون و فصل‌ها

تار و پود پارچه‌ها و ‌نساجی‌ها

اعتراض در میان شعله‌ها

عشق‌ها و کشته‌ها و پشته‌ها

خیابان‌ها و انقلاب‌ها

اشک‌ها و لبخندها

و من همچنان رهایی خویش را

و فریاد زنان جهان را

آواز ستارگان می‌سازم!

 

من یک زنم

صدای پرصدای بی‌صدایانم

صدای گریه‌های شبانه‌ی کودکانم

صدای شکستن تیغ جلادانم

صدای فریاد زنان اين جهانم

صدای مچاله شده‌ی زنان معتادم

و صدای كودكان كار و کودکان خیابانم!

 

من یک زنم

زنی كه ورق‌های تاريخ را پاره پاره می‌كند

زنی که تاریخ را گسسته می‌کند

زنی که جهان را زير و رو می‌کند

و فرياد می‌زند

منم، من یک زنم

به من نگاه كن

نه به زنانگی من

به من نگاه كن

كه چگونه زير دست و پای ستمگران

شعله می‌شوم و تاريخ را می‌بلعم

و فريادکنان شکوفه خواهم زد

زندگی را به خود هديه خواهم کرد

زیبایی را به جهان و طبیعت

و رهایی را به بشریت!

 

روز هشت مارس، روز جهانی زن،

روز رهایی زنان خجسته باد….!

 

ی. صفایی

7 مارس 2019

http://www.tribuneiran.org/%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8…

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اقبال اقبالی
تریبون ایران

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.