پُف پمپئورا چه چیز به کف مبدل میکند؟
اگرتوجه کرده باشید آقای پمپئو پُف عجیبی دارد. انگار از گردن به بعد یکدفعه در کیسه ای از باد، نوعی پف غلیظ فرو رفته. فکر میکنی شاید از زیر لباس ضد گلوله پوشیده. ولی چگونه است که این لباس هر روز انگار یک لایه به آن اضافه شده و عدم تناسب سر با باقی مجموعه بطور حیرت آوری بیشتر میشود. یک جور باد و بروت، پر بودن از رضایت نفس.
اما هر چه فکر میکنم به خاطر چه چیز میتواند این شخص اینطور پف کند، نمی فهمم. این بشاشیت و شادمانی وقتی از ضربه زدن به ایران حرف میزند.....
خودتان را خوشحال نکنید که این رژیم است که او می خواهد بکوبد. تا اینجا نشان داده این پمپئو یا پفمئو یا پفپفئو یا هر جور که بخواهید اسم پمپ دارش را تلفظ کنید، از خود ایران بدش میآید. اگر ذره ای فرهنگ آنرا داشت که به بازمانده فرهنگ ها و تمدن های کهن احترام بگذارد و تلاشش این باشد که آنها را آباد تر کند و آبادی هایش را حفظ کند، نه خراب، حتما بجای آنکه قند توی دلش از خراب کردن و آوار کردن تمامی تمدن های کهن آب شود، در فکر چاره جوئی بود نه جنگ. بین النهرین و مرکز تمدن سومر وآشور را که با بمب شخم زدند، سوریه و یک مرکز تمدنی دیگر را همینطور. افغانستان، ایضاً. حالا پُف برشان داشته که این ایران را هم که آنقدر در طی چند قرن گذشته توی سرش زدند که فقط یک گربه از ان باقی مانده، بفرستند کنار خرابه های دیگر خاورمیانه.
یواش یواش فکر میکنم پُف پمپئو یک جور جغرافیا ست، یک جور کشور است. بزرگ میشود تا تمدن پُف و باد را جای تمدنهای کهنی بنشاند که ارزش آنها را هرگز درک نکرده است.