او در فراخوانش از چهار نفر زندانی که حالشان وخیم است نام میبرد نرگس محمدی ، محمد صدیق کبودوند ، تقی رحمانی و حسین رونقی ملکی و این در حالی است  که تعداد بسیاری هم اکنون هستند که حال آنها نیز بسیار وخیم است. ایشان زحمت کشیدند بعد از مدتها یک فراخوان داده اند آنهم برای نجات جان چهار نفر!!!! دیار است که آنها هم از عزیزان ما هستند و آرزوی سلامتی و آزادیشان را داریم و برای آزادی آنها نیز صدایمان را بلند میکنیم و فعالیت میکنیم اما واقعیت اینست که آن عزیزان با تعداد بسیار دیگری در زندان های رژیم هم سرنوشتند که باید در این فراخوان نامشان می آمد، بسیاری همچون سید کاظمینی بروجردی که با غل و زنجیر به بهداری زندان انتقال یافت و بدون آنکه درمان بگیرد به زندان بازگردانده شد. بروجردی دچاربیماری های عدیده ای شده است که سلامتی جان وی را براستی به خطر انداخته است ، زینب جلالیان زندانی کرد در زندان دیزل آباد کرمانشاه که چندی پیش به خونریزی داخلی و عفونت روده دچارشده است و یا رضا شهابی از سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد و فعال کارگری که دو سال است در شرایط بسیار طاقت فرسائی در زندان بسر میبرد و درهمین هفته پیش محمد مهدی زالیه مبارز کرد در اثر شکنجه های قرون وسطائی دچار خونریزی ریوی شد و جان خود را از دست داد و خانم شیرین عبادی هم فراخوانی صادر نکرد. از این دست اتفاقات بسیار است و یا منصور رادپورکه به علت عواقب بازمانده از شکنجه های دوران بازداشت،عدم درمان و فشارهای روحی متاسفانه دچار سکتۀ مغزی شد و جان خود را از دست داد و خانم عبادی این کیس را نیز از دست داد.  بروز چنین مواردی بقدری زیاد است که میشود صد ها صفحه در مورد آن نوشت و چگونه میشود که خانم عبادی از میان این بوستان و گردان آزادیخواهی چند نمونه را دست چین میکند و برای آنها فراخوان میدهد. تعجب انگیزتر اینکه در عنوان فراخوانشان نوشته اند: در زندان های جمهوری اسلامی ایران زندگی بسیاری از زندانیان عقیدتی در خطر است.