نمایندگان تعدادی از احزاب کردی به مذاکره با حکومت اسلامی اعتراف کرده و آقای عمر ایلخانی در گفتگوی رسانه ای این سیاست دفاع کرده است. واقعیت این است که نمی توان در مورد نفس مذاکره در سیاست، یک “فتوا” صادر کرد که درست یا نادرست است. “مذاکره” در بستر شرایط مشخص و ماهیت نیروها و اهداف سیاسی و اجتماعی آنها، ارزش ها ویا ضد ارزش های خود را نمایش می دهد.

گروه های کردی هنگامی پای میز مذاکره با حکومت اسلامی نشسته اند که کلیت نظام توسط جامعه ایرانی بچالش کشیده شده، نظام در بن بست کامل قرار دارد و سران رژیم در جستجوی راه به تاخیر انداختن روند سقوط هستند.

در شرایطی که اپوزیسیون سراسری در مدار یرچیدن حکومت اسلامی قرار گرفته، در ایران صدای برچیدن کلیت نظام علنی تر و بلندتر می شود، گروه های کردی با ارجحیت منافع کردی خود بر منافع کل کشور و جامعه ایرانی، با جدا کردن سهم خود از مبارزات سراسری وارد مذاکره با رژیم شده اند. در این تندپیچ حساس تاریخی که جامعه ایرانی و جهانیان کوشش می کنند تا طناب را بر گردن نظام حاکم سفت تر کنند، گروه های کردی مذاکره کننده به امید گرفتن امتیازات از حکومت (امری که تنها با سرنگونی رژیم میسر است)، توهم به حکومت را در جامعه دامن می زنند.

سیاست این احزاب دو شق دارد؛ 1)از ضعف حکومت می توانند قبایی برای خود (و نه الزامن برای کردها) بدوزند، 2)با توجه به صف آرائی امریکا و متحدینش در منطقه، تجربه سوریه و روژوا را با پشتبانی امریکا عملی سازند و مردم کردستان را گوشت جلو توپ جنایتکاران حاکم بر ایران کرده و به همبستگی ملی سراسری و جنبش همگانی آسیب رسانده و سیاست ایجاد شکاف های جدی میان باشندگان ایران را تعقیب کنند.

پیام احزاب کردی در مذاکره با حکومت اسلامی کاملن شفاف است؛ ما راه خود را بتنهایی دنبال کرده و منافع کردی را بر منافع کشور و جامعه ایرانی ترجیح می دهیم. براستی اگر با همین منطق احزاب کردی، ما لرها اراده واحدی برای کنترل و نظارت بر سرمایه زیر پای مان، بیش از 90 درصد نفت، گاز و 60 درصد آب شیرین را اعمال کنیم، در ایران آزاد و دمکراتیک کدامیک از اقوام برنده و کدام بازنده خواهد شد؟

آیا به صلاح کل کشور و مردم نیست که از خاستگاه جنبش سراسری و الویت اصل ارجحیت منافع کل بر جزء، راه تقویت همبستگی ملی، لائیک، دمکراتیک و سوسیال را فراهم کنیم تا پس از برچیدن حکومت اسلامی، زیر یک سقف، راه زندگی بهتر خود و نسل های آینده را فراهم سازیم؟

پیام اقای عمر ایلخانی در گفتگوی زیر روشن است:

https://iranglobal.info/node/73086

آزادی قطره چکانی در کردستان نه با بند و بست حتا علنی با حکومت اسلامی، بلکه در گرو تقویت مبارزه سراسری، سیاسی، اجتماعی، از پادرآوردن رژیم در یک قیام ملی و آزادی ایران میسر است.

احزاب بومی کردستان سیاستی را تجربه می کنند که ماحصل آن بر همگان روشن بوده و تجربه را تجربه کردن خطاست. تردیدی نیست که مردم کردستان از این سیاست پیروی نخواهند کرد و فردای آزاد، دمکراتیک و خودمدیریت شان را در پیوند با همبستگی و همسرنوشتی با جامعه ایرانی رقم خواهند زد.

اقبال اقبالی

10.09.2019

http//www.tribuneiran.org/%d9%be%db%8c%d8%a7%d9%85/