سالها‮ ‬پیش‮ ‬نقدهائی‮ ‬دنباله‮ ‬دار‮ ‬زیر‮ ‬عنوان‮ "‬طنز‮ ‬و‮ ‬شهرآشوبی‮ ‬در‮ ‬زبان‮ ‬زنانه‮" ‬نوشتم.‮ ‬در‮ ‬آنجا‮ ‬مطرح‮ ‬کردم‮ ‬که‮ ‬سه‮ ‬کاف‮ ‬نویسی‮ ‬یا‮ ‬سه‮ ‬کاف‮ ‬سرائی‮ ‬در‮ ‬ادبیّات‮ ‬مذکر‮ ‬فارسی‮ ‬یا‮ ‬بار‮ ‬پورنوگرافی‮ ‬و‮ ‬تجاوز‮ ‬داشته‮ ‬و‮ ‬یا‮ ‬بار‮ ‬طنز‮ ‬و‮ ‬اعتراض.‮ ‬این‮ ‬در‮ ‬پاسخ‮ ‬به‮ ‬گرایشی‮ ‬بود‮ ‬که‮ ‬این‮ ‬سنّت‮ ‬ادبی‮ ‬دیرینه‮ ‬را‮ ‬منزه‮ ‬جلوه‮ ‬می‮ ‬داد‮ ‬و‮ ‬زیر‮ ‬نام‮ "‬اروتیسم‮"‬ جا‮ ‬می‮ ‬زد.‮ ‬در‮ ‬آن‮ ‬نقدها‮ ‬نگاهی‮ ‬به‮ ‬آثاری‮ ‬از‮ ‬مه‮ ‬ستی‮ ‬گنجه‮ ‬ای،‮ ‬ایرج‮ ‬میرزا،‮ ‬یدالله‮ ‬رؤیائی‮ ‬و‮ ‬اکبر‮ ‬سردوزامی‮ ‬داشتم‮ ‬و‮ ‬از‮ ‬تفاوتهای‮ ‬آنها‮ ‬گفتم.‮ ‬سرودۀ‮ ‬حاضر‮ ‬به‮ ‬گونه‮ ‬ای‮ ‬ادامۀ‮ ‬همان‮ ‬نگاه‮ ‬انتقادی‮ ‬است‮ ‬در‮ ‬فضائی‮ ‬دیگر‮ ‬با‮ ‬این‮ ‬پرسش‮ ‬که:‮ ‬رطب‮ ‬خورده‮ ‬منع‮ ‬رطب‮ ‬چون‮ ‬کند؟

 

 

 

 

 

‮* ‬اشاره‮ ‬به‮ ‬مارکی‮ ‬دو‮ ‬ساد‮ (‬اشراف‮ ‬زادۀ‮ ‬پورنو‮ ‬نویس‮ ‬و‮ ‬عشق‮ ‬ستیز‮) ‬است.