۱- سپاه تروریست رژیم همیشه در پی اشغال مناطق حساس و مهم جهت پایگاهسازی پنهان است. برای این کار همیشه به نوعی دنبال « منطقه سازی » است. بدین عنوان که جنگل ها و کوهها را به لحاظ خارج بودن از تملک اشخاص، شناسایی کرده و برای پایگاهسازی آماده می کند. جنگل ها را با عملیات های کثیف و پنهانی آتش می زند و همیشه این آتشسوزی را گردن یکی دو نفر از عوام می اندازد. یعنی وانمود می کند که آتشسوزی را خود مردم باعث شده اند. بعد منتظر  واکنش مردم می ماند. در رسیدن تجهیزات جهت خاموش کردن آتش اخلالگری می کند. سپاه تا سوختن آن محدوده از جغرافیایی که در نظرش هست صبر می کند و بعد از آماده شدن منطقه ی مورد نظر به ناگهان مثل قهرمانها وارد عمل شده و چنان وانمود می کند که در حال خاموش کردن آتش است. با این روش، سپاه تروریست با یک تیر دو نشان می زند. هم منطقه ی هموار شده توسط آتش را تصاحب می کند و هم داستان قهرمانسازی هایش را کش می دهد. 

۲- مافیای قدرت و ثروت در درون نظام نامقدس اعم از بیت رهبری و دارودسته ی رئیس جمهور همیشه برای احداث مکانهای تولیدی و اقتصادی و غیره همیشه با این شیوه ی کثیف به تصاحب بی دردسر خاک و زمین و طبیعت می پردازند. شک نکنید که پشت این آتشسوزی یک توافق پنهان و کثیف مافیایی نهان است.

۳- احتمال ضعیفتر و البته محتمل دیگر پایگاهسازی رژیم برای روسیه ی‌ اشغالگر است. رژیم دارد در شمال و جنوب و شرق و غرب مکانهایی را در اختیار روسیه قرار می دهدتا در جنگ احتمالی فردا با توسل به قدرت روسیه تنها نماند. به قولی رژیم دارد یارکشی می کند و برای همین سعی دارد مکان های استراتژیک را که روسیه خواهان آن است برایش فراهم کند. 

۴- این رژیم « جنگل » نمی خواهد « جنگ » می خواهد.  ویرانی انسان و طبیعت تنها خدمت این رژیم در این چهل سال بود. در این میان « تماشاگر » بودن مردم عامل اصلی چنین آتشسوزیهای برنامه ریزی شده است. سالهاست که آتش در نیستان مردم افتاده اما این نی را نایِ نواختن و نالیدن نیست!!