رفتن به محتوای اصلی

تبیین "چه باید کرد ؟"ها در جنبش کارگری ایران، ضرورتِ امروز ، فردا و آینده: حسین اکبری
20.09.2019 - 21:53

فایل صوتی جلسه پرسش و پاسخ تلگرامی جمعه ۲۹ شهریور   ۱۳۹۸  برابر با ۲۰  سپتامبر    ۲۰۱۹

موضوع جلسه : تبین "چه باید کرد"ها در جنبش کارگری ایران - ضرورت امروز، فردا و آینده

میهمان برنامه :  حسین اکبری ، فعال و صاحب نظر جنبش کارگری  

این جلسات هر جمعه ساعت ۹ شب به وقت ایران به طور موازی در بیش از ده گروه و کانال تلگرامی از جمله  گروه حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی و کانال تریبون سرزمین من (اجتماعی،سیاسی،فرهنگی) برگزار میشود.

https://t.me/joinchat/CPd7yD6WygdJXnSzgsyIzA

پرسش‌ها:

  • پرواضح است که تا وقتی، شرایط کشورداری در ایران ما بر چنین سیستمی استوار است، ادامه وضع کنونی در ابعاد و اشکال گوناگون ادامه خواهد داشت و نه تنها شرایط بهتر نخواهد شد بلکه آن چنان که شاهد هستیم هر روز بدتر از روز قبل خواهد بود.

با چنین چشم اندازی شما توان مبارزه کارگران را برای تحولات آتی چگونه ارزیابی می کنید؟

  •  ما مردمی که کارگر نیستیم چطور میتونیم به کارگرانی که حقوقشون داده نشده کمک کنیم؟پیشنهاد شما چیه؟
  •  آیا حتما تحت لوای جنبش های چپ گرایانه میشه به کارگران کمک کرد؟
  •  آیا خواسته های کارگران تنها صنفی هست؟و در صورتی که حقوقشون پرداخت بشه دیگه مشگلی ندارن؟
  • جناب اکبری عزیز باسپاس ازحضورتان، باتوجه به حاکمیت نظام نئولیبرالیسم بااتکا به تفکرفوق ارتجاعی برآمده ازگورقرون واعصارجاهلیت ، حتی به قانون ارتجاعی پرتناقض خود پابند نیست، وجززور وشلاق پاسخی به اعتراضات کارگران وزحمتکشان راهی نمی شناسد،آیااعتراضات واعتصابات پراکنده به نتیجه مثبت منجر
  • با توجه به آمار تعطیلی کارخانه ها، پاچیدن خاک مرگ بر شهرک های صنعتی، قاچاق و واردات و از بین رفتن صنایع کشور، مشکلات صرفا مربوط به کارگران نیست و حتی صنایع کشور خصوصا صنایع پایین دستی، در بین مرگ و زندگی قرار دارند. در چنین معادله ای چه راهکاری برای رشد مبارزه کارگران و جنبش مدنی کشورمان، برای رهایی از وضع موجود متصور است؟
  • به نظر می رسد خصوصی سازی های گسترده و ورشکست نمودن با برنامه این کارخانه های واگذار شده، واردات بی رویه و موانع گسترده بر سر راه تولید که باعث ورشکستگی گسترده واحد های تولیدی شده است، با این حساب از شمار نیروی کارگر صنعتی کشور کاسته می شود. ضمنا پروژه های بزرگ کشور مثل صنعت نفت و بعضی صنایع مادر توسط نیروهای اطلاعات سخت کنترل می شود وکار صنفی ومبارزات کارگری را سخت پرهزینه می کند، راهکار شما برای شرائط فعلی کشور چیست؟
  • چرا فعالان و تشکل های کارگری، در استان ها و شهرهای مختلف ساختارهای لازم را برای همکاری های بیشتر و عمومی تر مابین خود، بوجود نمی آورند؟ این مفهوم می تواند از یک میزگرد مطبوعاتی تا برگزاری مشترک برای بزرگداشت های مختلف یا ... را به عنوان آغاز ی برای رسیدن به چنین هدفی شامل شود.
  • درود جناب اکبری. من به شخصه در این چند روز دیده‌ام که در فضای مجازی، ضرب شتم کارگران هپکو را به گردن دولت انداخته اندو سعی کرده اند که هسته قدرت را از این گونه رفتار و کردار مبرا جلوه دهند. اصل اعتراضات کارگران هپکو به چیست و کدام سیاست حکومت فعلی کار را به این اعتراضات کارگران کشانده است؟
  • از دیدگاه شما در رابطه با حمایت از مبارزات کارگران چه اقدامات جمعی اعتراضی در داخل و خارج کشور باید انجام داد؟
  • چنین دستگیری هایی بیشتر از آن که جنبش کارگری را منکوب کند، بیشتر از قبل فعالان مستقل جنبش کارگری را در ایران و در خارج از ایران مطرح کرده است. آیا، دستگیری های اخیر، دررابطه با فعالان کارگری چاره کار رژیم است؟
  • با توجه به اینکه در میهن ما یک حکومت ضد مردمی وجود دارد برخی افراد فکر میکنند که اینکه کارخانه ای توسط دولت اداره شود یا بخش خصوصی ، فرقی برای طبقه کارگر نمیکند نظر شما در این مورد چیست ؟
  • سوال من اینه شنیدم که هپکو رو در زمان خصوصی سازی به ۱۰ میلیون از دولت خریدن این حقیقت داره و یکی از اعتراضات کارگران هپکو هم در همین رابطه است این حقیقت داره؟
  • جناب اکبری، این طور که از صحبت های شما متوجه شدم دچار خلأهایی هستیم در شکل گیری تشکل ها و رهبران و اثر گذاری وسیع کارگران در سطح کشور من باب رسیدن به خواسته های کارگری. این از طرفی یعنی حکومت هم در ایجاد این خلأ دست داشته و کنترل کرده به سود خویش. چرا کارگران باید بر روش‌های قدیمی در مبارزه پافشاری کنند؟ آیا راه های دیگری را نمیتوان متصور بود؟
  • برای تغییر بنیادین در سیستم باید یک هماهنگی وهمراهی بین اعتصابات کارگری و تظاهرات خیابابی صورت بگیرد ، این هماهنگی به چه شکلی صورت خواهد گرفت ؟
  • به نظر شما امکان این هست که دستی در صنایع ملی نفت هم ببرند و بخشی از آن را  خصوصی کنند ؟
  • جناب اکبری عزیز درسئواا قبلی تاکید برهمآهنگی وهمزمانی اعتراضات بود، حتی درواحدهایی که دارای تشکل مستقل نیستند،شاهد اعتراض واعتصاب هستیم که خلق الساعه اتفاق نمی افتد، ایا نمیشودحتی بصورت فردی تماس باسایرواحد ها این همزمانی را تدارک دید؟
  • : چرا فعالان و تشکل های کارگری، در استان ها و شهرهای مختلف ساختارهای لازم را برای همکاری های بیشتر و عمومی تر مابین خود، بوجود نمی آورند؟
  • این مفهوم می تواند از یک میزگرد مطبوعاتی تا برگزاری مشترک برای بزرگداشت های مختلف یا ... را به عنوان آغاز ی برای رسیدن به چنین هدفی شامل شود.
  • اقای اکبری فرانسه احزاب و سندیکا های کارگری قوی دارد ، پس چرا نتوانسته به جنبش جلیقه زرد ها کمک کند؟
  • در اعتراضات کارگران معترض بابنر عکس خامنه ای و خواهش از مسئولینی که پایمال کننده حق کارگران هستند مطالبه می کنند شاید بخاطراین مردم به آنها نمی پیوندند، چه باید کرد؟
  • معلمانی که ابتدا در سازماندهی اعتصابات معلمان نقش کلیدی داشتند، خواستار جلوگیری از کالایی سازی آموزش و کوتاه کردن دست بخش خصوصی بودند  بعد   ناا مید شدند و نامه  و بیانیه ۱۴ نفره را امضا کردند که منجر به دستگیری آنها شد . در جایی که به خاطر امضای یک بیانیه فعالان را به جرمهای امنیتی محکوم میکنند آیا شعار آزادی زندانیان سیاسی نباید در صدر شعارها باشد ؟

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

انتشار از:

راحله طارانی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.