میدان از آن توده های مردم است .
یاران رفته با خط خونین نوشته اند
اوج ستم همیشه به طغیان رسیده است. حسین منزوی
جنایت هولناک ، کشت و کشتارظاهرا به پایان رسیده است .شنحه گان مست از بوی خون در کوچه ها می گردند.جنازه های جوان بر گور ها آرام می گیرند. بیمارستان ها لبریز از زخمی ها ، زندان ها انباشته از دستگیر شدگان است .
حاکمان مست قدرت سرکوب! در حال رجز خوانی اند.
اما همه نیک می دانند که هیچ چیز پایان نیافته است .فضا انباشته از کینه ونفرت است . حال چهره فقر ،بیکاری ، هراس از آینده نا معلوم وستم عریان تر گردیده وچون انبار باروتی عمل می کند که به کوچکترین بهانه لشگر محرومان ،ستم دیدگان ،پا برهنگان را بار دیگر خشمگین ترو گسترده تر بمیدان خواهد کشید.
من در اوج قدرت نمائی حکومت اسلامی فرو پاشی آن را می بینم .
فروپاشی بنائی که از روز نخستین شالوده آن بر ظلم جنایت ،دزدی ، فساد ،دروغ ومصلوب الحقوق کردن مردمان این سرزمین از حد اقل خاسته های انسانی ،حقوق بشری وحتی فردی ریخته شد.بنائی که معماران آن چهار دهه است تلاش می کنند از ملت یک امت بسازند که چیزی جز تعبد و چاکر منشی ندانند.اما زمان به گونه ای مدام کار فرسودن خود را انجام داده واز آن بنای آرمانی امالقرای اسلامی تنها پایه های موریانه خورده ای باقی مانده که در تداوم بر آمد ها و نهایت یکی شدن تمامی ملت در طوفانی سهمگین فرو خواهد ریخت .
دیگر کمتر ایرانی است که زوال این حکومت را نبیندو نخواهد .
قدرت به سر نیزه نیست !
قدرت در بطن جامعه ای خالی از فقر خالی از بی عدالتی وخالی از زشتی وابتذال خوابیده است. د رقلب مردمانی که در سایه آزادی ودمکراسی در کار ساختن یک جامعه انسانی اند.
هیج لشگر سر تا پا مسلح قادر نگردیده و قادر نخواهدشد حاکمان مستبد خود را از خشم وخروش مردم نجات بخشد .من در بطن فرباد و خروش عظیم مردم بودم زمانی که به عبث دنبال مردی مجنون به نام خمینی در آرزوی بهشت حاصل از جمهوری اسلامی پای می کوبیدند .
از نخستین روز ها تا آخرین روز ها .می دیدم که چگونه هر روز که بر انبوه جمعیت افزوده می شد قدرت و اعتماد به نفس تصور نشدنی در جمعیت ایجاد می گردید .قدرتی که چون سیل جاری می شد وهیچ نیروئی جلو دار آن نبود.
.این اصلی ترین راز شکست ناپذیری خیزش های مردمی است قدرت در جمع .
هر سرکوب برای مدتی سکوت ایحاد می کند . اما قدرت نان ، قدرت داشتن کار ، قدرت رویای یک زندگی بدون دغدغه از گرسنگی ،بیکاری ،بی خانمانی ویافتن آرامشی حداقل در یک زندگی آرام ،آزاد وعادلانه بدون غم نان هر سکوت مرگبار حاصل از گلوله را در هم می شکند وبار دیگرتوده مردم را در وسعتی گسترده ترقدرت عروج میبخشد.حتی اگر هیچ رهبری نداشته باشند.
زمانی که اعتراضات جنبش سبز آن چنان وحشیانه سرکوب گردیدو حکومت از رفع فتنه گفت ویوم الله عظیم راه انداخت خیزش دی ماه با ترکیب طبقاتی متفاوت تر پای در میدان نهاد .سرکوب شد حاکمان سرشار از پیروزی ختم هر گونه اعتراض و بر آمدی را با اولدرم و بیلدرم را اعلام کردند .اما در فاصله ای بسیار اندک این خیزش گسترده با مجموعه ای گسترده تر از تمام اقشار وطبقات وعمدتا طبقات محروم وبیکار مانند تندری از تمامی گوشه وکنار کشور بر خاست .نمایشی از ابعاد عظیم لشگر گرسنگان وخواسته های بر آورده نشده اقتصادی واجتماعی .... آن ها .
این ویژگی میدان مبارزه است که شهامت می بخشد .کسی که یک بار قدرت خود را درمیان توده در میدان به نمایش می گزارد هرگز آن نیروی قدرتمند بر آمده از درون خویش را که باشور هزاران انسان دیگر می آمیزد از خاطر نمی برد. .باطوم می خورد ، زخمی می شود و زیر شکنجه توبه می کند توبه ای که به نخستین نغمه چکاوک خفته درگلو گاهش که درلحظات جنگ وگریز زمانی که آزادی را فریاد می زد درگلوی او لانه کرده پاسخ می دهد. توبه می شکند ،بال می گشاید ،سینه سپر می کند وتن به طوفان جدید می سپارد.
هیچ روح عدالت خواه و آزادی طلبی نیست که ده ها بار زمین به خورد اما برنخیزد! علی الخصوص که غم نان نیز داشته باشد.
آنچه که این توده وسیع را به میدان کشید اعتراض به گرانی بود که دربطن خود اعتراض به بیداد رفته بر او در این چهل سال را داشت .با هر اعتراضی فاصله مردم از حکومت بیشتر ودره بین آن ها وحکومتیان عمیق تر می شود.
حکومت در این چهل سال هر ویرانی و خرابی که تصور کنی در این کشور ببار آورد اموال عمومی به تاراج برد ومیلیارد ها دلار ناشی از فروش نفت را در سیاه چاله جموری اسلامی محو ونابود کرد آخرین توان ورمق اقتصادی مانده از حکومت پهلوی را کشید وچرخه اقتصاد از حرکت بازداشت. حال کفگیر به ته دیگ رسیده است .به گونه ای که دولت حتی توان پرداخت حقوق کامل نیرو های سرکوب خود را نیز ندارد. کارگران، کارمندان ،پزشکان ، معلمان وبازنشسته هامی شود که ماه ها حقوق دریافت نکرده اند.آنوقت حکومت از پیروزی سخن می گوید.
دامنه این فقر وفلاکت هر روز بیشتر خواهد شد و فنر خشم ونفرت مردم فشرد تر .فنر فشرده باز خواهد شد و خیابان باردیگر صحنه برخورد خشونت بار تر که متاسفانه گریزی نیست ! چرا که حکومت حتی توان تحمل حتی یک صدای مخالف را ندارد.سرکوب را تنها راه بقای حیات ننگین خود می داند.
هرروز از توان حکومت کاسته خواهد شد وبه موازات آن برنزدیکی وتجمع مردم برای حضور مجدد و مجدد درخیابان ها برای یکسره کردن تکلیف خود با حکومت افزود خواهد گردید .
این موزانه دیر گاهی است به سود مردم به هم خورده است. هر فساد، هر اجحاف ،هر بی برنامگی و کاسته شدن از توان اقتصادی حکومت باعث تضعیف او و نتیجه گیری و قضاوت بیشتر مردم و وسیع تر شدن دامنه مخالفان ومعترضان خواهد شد .
بگذر حکومت چون کبک سر در برف کند وما تحت مسلح خود به افتخار بالا بگیرد . آنچه پیش می رود افزوده شدن لحظه به لحظه مخالفان حکومت است وچشم اندازنبرد های پی در پی در میدان .
شب ما عشق خواهدزد این را فجر می گوید
که پیش از صبحدم با مژده میلاد می آید منزوی ابوالفضل محققی