پیاده نظام حکومت های فاشیستی، لمپن ها، حاشیه نشینان و اراذل و اوباشی هستند که برای رضای “رهبر”، سلطه مذهب، برتری قوم و نژاد،  آسوده خیال تیغ بر گلوی مردم می کشند.

در جریان انقلاب بهمن، حکومت اسلامی توانست این اقشار را به مساجد جلب کند و لشکر اسلام سیاسی را در کف خیابان به جنگ اقشار و طبقات بالنده و پیشرو جامعه بفرستد. پس از استقرار حکومت اسلامی همین اقشار نهادهای اجرائی نظام سیاسی را تشکیل دادند.

در اوائل انقلاب حزب الله با پیام “رهبر”، آتش به اختیار عمل می کرد و آنگاه آتش به اختیاری تا حد جنایت علیه بشریت ارتقاء یافت.  سرکوب، تجاوز، شکنجه و قتل عام دگراندیشان مسئولیت مذهبی بود و توسط مقلدین “امام” وقت به بیرحمانه ترین شکل اجراء می شد.

حکومت اسلامی پس از تثبیت خود، توحش، بربریت و جنایات خیابانی را در حکومت قانونمند، سیستماتیک، سیاسی و ایدئولوژیک کرد. اوباشان قداره بند اوائل انقلاب، به کلاشینکف مسلح شدند و در مقام عاملان اجرائی نظام، مجری سیاست های جنایتکارانه شدند.

توهم مردم نسبت به حکومت اسلامی بتدریج از بین رفت و متناسب با رشد فرهنگ سیاسی، اجتماعی و دمکراتیک مردم در کشور، پایه اجتماعی رژیم بشدت تقلیل یافت و رژیم با کمبود لمپن و اراذل و اوباش روبرو شد. از همینرو از اراذل و اوباش از لبنان، عراق و .. وارد کرد.

هنگامی در جریان خیزش های مردمی، سید علی خامنه ای فرمان “آتش به اختیار” صادر کرد، نیرویی کف خیابان نداشت و مجبور شد تا نیروهای سازمان یافته را برای سرکوب مردم اعزام کند. حکایت لباس شخصی ها و جنایات آنها از خاطره جامعه ایران زدوده نمی شود.

واقعیت انکارناپذیر این است که سرکوب، کشتار و جنایت از نظر اعتقادی، سیاسی و فرهنگی با اسلام سیاسی عجین است. تولیدات فرهنگی و سیاسی نظام اسلامی، چیزی جز مهره های ذوب شده در ولایت نمی تواند باشد. مهره هائی که فدائیان “رهبر” و نظام هستند.

هنگامی رسوائی جنایات رژیم اسلامی در همین آبانماه، صدر اخبار جهان قرار گرفت، پدیده ای بنام  “لیلا واثقی” ظاهر شد و اعلام کرد که دستور تیر برای کشتار مردم را من صادر کرده ام و از بالا نبوده است.

بسیاری با دامن زدن به پخش مصاحبه لیلا واثقی، در واقع این اصل ترویج سیستماتیک سیاست “آتش به اختیار”  رژیم اسلامی را نادیده می گیرند تا از بار مسئولیت سیاسی کلیت نظام جنایت پیشه بکاهند.

در دورانی که هر جرقه می تواند آتش قیام ملی و مردمی را روشن سازد، پدیده های “لیلا واثقی” ها ظهور خواهند کرد تا مسئولیت سیاسی نظام را تا سطح خطاهای شخصی تقلیل دهند. “لیلا” های فردا الزامن روسری ندارند و می توانند در شکل موسوی، کروبی، خاتمی، ویا … ظهور کنند تا ضرورت اجتناب ناپذیر سرنگونی جمهوری اسلامی توسط مردم و برای مردم را انکار کنند.

اما خیزش های دیماه و آبانماه مردم نشان دادند که آنها جز درهم کوبیدن کلیت جمهوری اسلامی، چشم انداز دیگری ندارند!

اقبال اقبالی

03.12.2019