رفتن به محتوای اصلی

چریک های فدایی از عجایب جنبش سیاسی جهان!
22.10.2010 - 06:40

پاسخی به نوشته علی اکبر ازاد: حقیقت بزرگترین سازمان چپ ایران؟!

 علی اکبر ازاد در حالی که تنها 13 سال داشت و در زمان انقلاب در یکی از شهرستانهای کرد نشین هوادار این سازمان شد و دوران نو جوانی ، جوانی و میان سالی خود را در آن سازمان گذزاند تا زمانی که به اخذ دکترای علوم سیاسی در یکی از کشورهای اروپایی نایل شد .

انتظار می رفت که علی اکبر ازاد با یک رساله ای علمی در «کنفرانس دو روزه به مناسبت چهلمین سالگرد رویداد سیاهکل» که در شهر آمستردام بر گزار می شود ؛ شرکت می کرد.

بهر حال ایشان در این نوشته از جمله مطرح می کند که :«قبل تر ادعا می شد که سازمان چریکها بزرگترین سازمان سیاسی ایران و حتی در میان چپ خاورمیانه بوده است» از این رو نتیجه می گیرد که این سازمان بزرگترین سازمان چپ در ایران و یا خاورمیانه نبوده .....چرا که اسازمان چریک های فدایی « بر اثر ضربات رژیم استبدادی پهلوی از سازمان چریکها تنها چند نفر توانستد تا آستانهء انقلاب زنده بمانند. »

از آنجا که نگارنده خود یکی از هواداران قدیمی چریک های فدایی و از سال 1971 تا سال 1990 در این سازمان فعال بود که از آن میان در فاصله سالهای 1975 تا 1986 یعنی به مدت 11 سال بعنوان یک کادر حرفه ای _ مخفی در پست های حساس این سازمان شرکت داشتم ؛ نمی توانم با این نتیجه گیری که:«.. پس این ادعا یا شایعهء بزرگترین سازمان چپ خاورمیانه نمی توانسته ، درست باشد.» موافق باشم و برعکس معتقدم که دقیقا چنین بود .

از نظر بسیاری محققان و فعالان سیاسی «سازمان چریک های فدایی» پس از انقلاب بزرگترین سازمان سیاسی چپ در ایران و خاورمیانه بود .آری ؛ این سازمان یکی از عجایب جنبش سیاسی جهان بود ؛سازمانی که در مقطع شروع انقلاب (سال 1356) به لحاظ فکری و فیزیکی در« لبه» اضمحلال قرار داشت و کل تشکیلات آن خلاصه می شد به سه و یا چهار خانه تیمی و تعدادی «عضو علنی » که مجموعه تشکیلات چریکهای به 50 نفر نمی رسید ...اما آنان با شرکت فعالانه در انقلاب 57 قادرشد که دهها هزار نفر را بسیج و آنها را در شهر ها و روستاهای ایران سازماندهی نماید.

این سازمان موفق شد که اقشار میانه و مدرن جامعه شامل زنان مدرن ، دانشجویان ، استادان ،دانش آموزان مدارس شهر های بزرگ ، کارمندان ، افسران ارتش و همچنین در مناطق اتنیکی _ ملی ایران یعنی در منظقه ترکمن صحرا ، کردستان وبلوچستان ایران دارای پایگاه توده ای نسبتا شود.

اما اوضاع سیاسی کشور بسیار پیجیده بود و رهبران چریکها به لحاظ فکری ضعیف و چاره ای جز بر خورد احساسی نبود در واقع رهبران از خانه تیمی و زندانهای شاه به رهبری یک سازمان چپ با پایگاه توده ای وسیع ،پرتاب شده بودند؛ هنوز احساس رهبری در آنان پخته نشده بود و دانش سیاسی لازم را هم نداشتند در واقع مسایل سیاسی را «بو »می کشیدند و تصمیم های مهم می گرفتند که با جان هزاران نفر گره می خورد؛ در یک جا می جنگدیند و در جای دیگر در انتخابات شرکت می کردند و مناسبتاتی با دولت بازرگان و نیروهای منتسب با ایت الهه طالقانی داشتند و....

از سوی دیگر واقیعت این است به دلایل گوناگون همه ما سیاسیون و روشنفکران نسل انقلاب متشکل در سازمانها و احزاب مختلف دچار اشتباهات فاحش بوده ایم ما بجای دوستی ، همکاری و همفکری با یکدیگر بجای سد زدن جلوی پا گیری اژدهایی بنام حکومت اسلامی زیر پای همدیگر را خالی می کردیم بجای رقابت سالم بهم کینه و نفرت می پاشیدم و این کینه متاسفانه همچنان در قلبت و روح برخی ها جای دارد آری تنگ نظری و کینه مانع جدی جهت شناخت و دستیابی به حقایق داستان انقلاب 57 و از جمله نقش سازمانهای سیاسی در آن می باشد.

در مورد ضربات سالهای پس از انقلاب نوشته ای دارم تحت عنوان علل ضربات سال 1365 سازمان فدائيان خلق ايران (اكثريت) که در ان بطور فشرده اوضاع سیاسی و دلایل سیاسی و فنی ضربات پلیس سیاسی بر پیکر این سازمان را تشریح کرده ام

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ناشناس

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.