با این که بهترین زمان مذاکره با امریکا پس از ساقط کردن پهباد و نیز رخداد آرامکو و یا حتی پیشتر از اینها، اضمحلال داعش بود، ولی هنوز هم برای گفتگو یا ترامپ خیلی دیر نیست. چرا؟

۱- با وجود این که ترامپ توسط پارلمان استیضاح شد، ولی بسیار بعید است که در سنا این استیضاح تائید شود؛ به اغلب احتمال تا پایان ۲۰۲۰، او رئیس جمهور خواهد ماند؛

۳- پیش بینی انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا، آسان نیست، ولی تا کنون کسی در اندازه و پرستیژ ترامپ از دو حزب قد علم نکرده است. به گمانم ترامپ تا ۲۰۲۴، سکاندار کاخ سفید خواهد ماند؛

۳- در حوزه درونی، موفقیت های ترامپ کم نبوده است. طی ۴ سال اخیر، نرخ های تورم، بیکاری، بی خانمانی و فلاکت کاهشی بوده است.
ولی کارکرد وی در سیاست خارجی نزدیک به افتضاح بوده است. ترامپ تا مارس و آوریل، نیازمند دستیابی به یک توافق بزرگ در سیاست خارجی است؛

۴- ترامپ در سیستم سیاسی ایالات متحده، "'تقریبا" منزوی مانده است. وزارت خارجه، سیا، اف بی آی و پارلمان مخالف او و سیاست هایش بوده و در آشکارسازی این مخالفت، ابایی هم ندارند. سنا نیز فقط با "عرق" حزبی مدافع نسبی او باقیمانده است.
در واقع هر دو جناح سنتی عقاب ها و کبوترها با رویکردهایش مخالفند. جناحی در ایپک هم فقط به دلیل پشتیبانی ترامپ از پایتختی قدس(اورشلیم)، تایید جولان به عنوان بخشی از خاک اسرائیل(اشغالگر ) و به ویژه خروج وی از برجام، تا حدودی پشتیبان وی باقی مانده اند. کوتاه آن که از پایان جنگ دوم بدین سو، وی "مستقل ترین" رئیس جمهور از دیدگاه وابستگی به اسپانسرهای کلاسیک بوده است.‌
حتی بین رسانه های توانمند و جهانی شده آمریکا، غیر از "فاکس نیوز"، همه با وی درافتاده اند؛

۵- بر پایه سناریوهایی که به گمانم اسرائیل منشا آن است، فضاهای نزدیک و دور پیرامونی این دولت، همگی در حال مخروبه شدن بوده اند:
بنگرید به اوضاع و احوال سوریه، عراق، مصر، لیبی، لبنان، سودان.
بعید نیست که اسرائیل در طرح و برنامه‌هایش، در اندیشه کشاندن چرخه مخروبه سازی تا ایران باشد. چنان چه سعودی و بحرین نیز در سال های اخیر، در راستای همین گفتمان گام برداشته اند. ولی اجرایی شدن این سناریو بدون یاری آمریکا و ترامپ، ره به جایی نخواهد برد؛

۶- ترامپ خودشیفته و تا حدودی مستقل است؛ و نیز علاقه مند است تا با دستیابی به توافق با ایران، آن را به عنوان بزرگترین پیروزی ۴۰ ساله اخیر آمریکا بنمایاند.
پس بهتر است یاریگر او در این باغبانی باشید، ولی میوه ها را خود بچینید.

۷- ایران در جریان گفتگو با امریکا، نباید نگران از دست دادن امتیازات فوق العاده ای باشد. از دیدگاه تهران ساخت تسلیحات هسته ای حرام بوده و نظارت و حتی کنترل فعالیت های هسته ایش، حتی در بلند مدت از سوی تهران بی مانع اعلام شده است (برجام)؛

۸- تمرکز استراتژیک کنونی سیستم آمریکایی، فارغ از اوباما، ترامپ و هر رئیس جمهوری دیگری، دستکم‌ تا ۲۰۵۰ بر شرق آسیا و در وهله بعد روسیه و هند خواهد بود. در این سیستم خاورمیانه به جز ایران، نقشی استراتژیک نخواهند داشت. بنابراین داشتن مناسبات کامله الوداد با ج ا ایران، برای واشنگتن، استراتژیک است.

۹- ایران تنها سرزمین تک جداره نزدیک و با صرفه پیرامونی،برای دسترسی به آسیای مرکزی و قفقاز ار راه دریا است.دیگر کشورهای رقیب، دو و سه جداره به شمار می روند. به عبارت بهتر،از طریق ایران بی واسطه ی سرزمین کشور دیگری، می توان به ترکمنستان،
قزاقستان،روسیه، جمهوری آذربایجان و نخجوان و ارمنستان رسید‌. دستیابی به چنین موقعیتی برای آمریکا دارای جنبه استراتژیک است.