چشم بگشا‌‌‌ چگونه ایرانی

غرقه در‌موج غم قرین فناست

در زمین و هوایِ کشورِ خویش

هدف تیر و ترکش و تیپاست

اشک خون می چکد به دامنها

زین گران بار غم که در دلها ست

دست بیداد جهل و مَحوِ حقوق

شد پدیدار و داد ناپیداست

گو به‌ منّاعِ خیر و ‌حقُ النّاس

حقِ اجماعِ خلق حُکمِ خداست

هرکه امحاء حق کند بی شک

نابکاری پلید و بس رسواست

چشم ‌تدبیر و عقل دور اندیش

ای دریغا که خفته و اخفاست

از کران تا کران خاک وطن

هر کجا بنگری ستم برپاست

مرد و زن از جوان و کودک و پیر

سر بسر پای بست خبط و خطاست

وز خطای خودی چو بیگانه

روزگاری سیاه‌ و توفان زاست

مام‌میهن‌حزین و جان برلب

مانده از پویه بی کس و تنهاست

۲۲ دیماه ۹۸