ملاحظات انتقادی بر بیانیه مقابله با کرونا در ایران!

جمعی از فعالین سیاسی بیانیه ای را برای مقابله با کرونا در ایران امضا کرده اند که از نظر من علیرغم تلاش خوبشان دارای چند ایراد مهم هست.

۱. در کل نوشته این دوستان یک جای مهم خالی است آنهم محکوم کردن جمهوری اسلامی به عنوان عامل فعال شیوع بیماری کرونا در ایران است. در نوشته این دوستان یک جاهایی حتی ایجاد توهم میشود وقتی اشاره میکنند که «کارنامه دیگر کشور‌ها هم در این مورد چندان درخشان نیست.» به نظر من در بحران کرونا هیچ حکومتی با جمهوری اسلامی قابل قیاس نیست. جمهوری اسلامی علیرغم هشدار سازمان بهداشت جهانی، علیرغم اعتراض اپوزیسیون و مردم، تا آخرین لحظاتی که مردم ایران بوسیله بیماری درو میشدند با هواپیمایی سپاه پاسداران از چین مسافر جابجا میکرد. حتی دولت اعلام کرد پرواز به چین ممنوع است، سپاه ادامه داد. مقایسه درهم برهم جمهوری اسلامی با کشورهای دیگر باعث میشود این حکومت بطور مشخص محکوم نشود. باعث میشود در این بیانیه کشورهای دیگر سپر سیاسی جمهوری اسلامی بشوند. خامنه ایی در بیست و دو بهمن میدانست کرونا آمده است. خودش حتی با مزدورانش هم دست نمیداد ولی گذاشت که بیماری گسترش پیدا کند. جمهوری اسلامی قشنگ میدانست که در قم کرونا منفجر شده است. به خاطر مقاومت خامنه ایی، قم قرنطینه نشد. از این طریق به کل کشور پخش شد. جای محکوم کردن جمهوری اسلامی و استناد به این موارد خالی است. بیشتر احساس میشود مدام بقیه کشورها به خاطر اذیت نشدن و تنها نماندن جمهوری اسلامی، چپ و راست محکوم میشوند.

۲. بیانیه دوستان، دروغگویی و ریاکاری جمهوری اسلامی را در باره آمار مبتلایان و فوت شده ها شفاف و روشن به عنوان یک بند مطالبه، محکوم نمیکند. از کنارش میگذرد. انگار نه انگار که شفافیت در این باره خودش یک مطالبه است. انگار نه انگار که شفافیت در باره آمار، یک ستون مهم هر گونه استراتژی مدیریت بحران هست. تفاوت میکند که آیا در یک کشوری در اثر مدیریت بحران سی درصد مردم تلف بشوند یا سه درصد. بیانیه دوستان باز هم اینجا فتیله را پائین کشیده، حتی ضمنی به آمار خود حکومت استناد و گویا قبول میکند. کافی نیست فقط در یک جمله گفته بشود که همه میدانیم آمار واقعی نیست. باید شفاف گفته میشد دروغگویی باعث کشتار مردم است. دروغگویی باعث عدم نجات مردم است. باید سازمان بهداشت جهانی و نهادهای بین المللی را زیر فشار گذاشت مجبورشان کنند حقیقت را بگویند.
بدتر از آن اینکه دوباره اینجا هم، سیاست درهم برهم کردن باعث میشود روی این خصوصیت ویژه جمهوری اسلامی، بیانیه به بهانه « بقیه کشورهای سرمایه داری جهان پنهانکاری میکنند» ماله بکشد. ایتالیا هم سرمایه داری است، در مدیریت بحران هم بسیار ناموفق بوده است، ولی دقیقه به دقیقه آمار کشته شدگانش و بیمارانش را میدهد. یک نفر را به جرم اعلام امار کرونا دستگیر نکرده اند. هیچ کس در مخفی کاری، زدن رسانه ها، اختناق، دستگیری مردم عادی که خبررسانی میکردند به گرد جمهوری اسلامی نمیرسد. نمیشود مثل روحانی ادعا کرد وضع تهران مانند لندن و پاریس و شیکاگو است. به نظر من محکوم نکردن اختناق جمهوری اسلامی و دروغگویی آشکارش یعنی سازش با این حکومت. سازش کردن شاخ و دم ندارد. به رئیس هیئت اعزامی بهداشت جهانی گفتند حق حرف زدن ندارد. این را باید اعلام کرد. مردم در این مدت کارشان این بود دروغهای حکومت را افشا کنند. این مطالبه عنوان نشده و بدتر از همه جمهوری اسلامی را پشت سر دولتهای دیگر و پنهان کاریهایشان قایم میکند. توجیه میکند!

۳. در برخورد جمهوری اسلامی به کرونا پافشاری ایدئولوژیکی به اسلام یک دلیل کشتار مردم بی دفاع است. این مسئله در بیانیه مسکوت گذاشته شده است. این را دیگر نمیشود زیر سبیل بقیه « کشورهای سرمایه داری» برد. قم را قرنطینه نکردند و این جنایت بود. پروتکل سازمان بهداشت جهانی را برای دفن اجساد نادیده گرفتند، خامنه ایی شخصن دستور داد که جنازه ها را بشورند و این عامل گسترش کروناست. لیس زدن حرم، شکستن قرنطینه، سینه زنی در خیابان به اسم جنگ بیولوژیکی، مراسم گذاشتن برای فرماندهان سپاه. این مسئله را هم بیانیه زیر سبیلی متاسفانه رد کرده است. در هیچ کجای دنیا کسی ادعا نکرد که عامل کرونا جن میباشد. شما نمیتوانید خواهان تغییر ساختاری مدیریت بحران باشید و نگوئید که لاطائلات خامنه ایی و دین اسلام مانع نجات مردم است. نگفتن این حقیقت یعنی سازش با ارتجاع.

۴. جمهوری اسلامی تنها حکومت جهان هست که تقاضای کمک دول غربی را برای کمک به مردم رد کرده است. تنها حکومتی است که رهبرش گفته در داروهایتان شاید سم باشد. بیانیه دوستان به جای محکوم کردن این قضیه از کنارش بی سر و صدا گذشته است. اینجا هم دوستان دارند خاک در چشم مردم میپاشند. با گفتن اینکه خواهان تغییر ساختاری همه نظامهای سرمایه داری اند و نباید بین بد و بدتر مقایسه کرد. به اعتقاد من این حکم هپروتی است. شعار توخالی ایدئولوژیکی است. برای مردم فرق میکند یک نظامی مثل المان که با حدود شصت هزار مبتلا نزدیک ۴۵۰ نفر بیمار را از دست داده است تا جمهوری اسلامی که سی برابر بقیه، آدمها را قربانی کرده است. کجای دنیا کادر پزشکی اش اینطور نفله شده است؟ این حرف توخالی است که همه جا شبیه هم است. اگر قرار است یک بیانیه مطالباتی باشد، پس لیست آرزوهای آرمانی چرا جای مطالبه حقیقی را گرفته است که مردم ایران خواهان کمک دولتهای غربی و جامعه جهانی هستند. به نظر من بیانیه دوستان خودش یک بیانیه تقریبن ضد امپریالیستی است که با محکوم کردن تر و خشک و همه دولتها در این زمینه موازی جمهوری اسلامی حرکت میکند. چرا در این بیانیه روشن و صریح گفته نشده است بیخود کردید پزشکان بیمرز را از کشور بیرون کردید. ما خواهان ورود پزشکان بیمرز و کمک آنها هستیم. چرا واضح و روشن گفته نشده است ما خواهان کمکهای اعلام شده دولت امریکا و همه دولتهایی هستیم که میخواهند کمک کنند. چه کوبا، چه المان چه امریکا. ما فعلن خواهان کمک همه دولتها هستیم. چکار داریم کی سرمایه داری هست یا نیست. الان مهم این است مردم نمیرند. کرونا نمیپرسد کی طرفدار چه نظام سیاسی است!

به نظر من هر بیانیه ایی که این چتر مهم اعتراضی و سازش ناپذیر را علیه جمهوری اسلامی نداشته باشد، اعتباری ندارد که بتواند حتی حق همین تست عمومی کرونا را هم برای مردم از حکومت بگیرد. تضمین گرفتن حقوق مردم سرسختی است نه نرمش ! جمهوری اسلامی بر خلاف تصویر دوستان، مثل بقیه کشورها نیست که شما بروید چیزی را از او مطالبه کنید. جمهوری اسلامی را حتی برای یک گرفتن ولو یک مطالبه هم باید با زور و اعتراض محکم و قوی زیر فشار گذاشت و مجبور کرد. این بیانیه یک تصویری میدهد گویا اگر هزار نفر جمع شوند امضا کنند که حکومت ایت الله ها باید به کسانی که خانه می نشینند حقوق بدهند، آنها هم میگویند اوه چه خوب. اوکی نمیدانستیم. از فردا حقوق میدهیم! باید با فشار اعتراضی داخل و خارج کشور این حکومت را مجبور کرد به مطالبات مردم گردن بگذارد. این روح قوی اعتراضی در این بیانیه به دلیل حذف شدن یک سری مبانی مهم متاسفانه غایب است.