یادداشتی دنباله‌دار از رضا علیجانی: کندوکاو در رسانه‌های مرتبط با رسانه‌های سپاه و سازمان اطلاعاتی آن بیانگر تاثیرگذاری شگفت‌انگیز فرضیه‌ها و داده‌های امنیتی روس‌ها در برخی خط برخوردهای اطلاعات سپاه، سپاه و بعضی سخنان رهبر ایران است.

بعضی از این تشابهات ممکن است اتفاقی و ناشی از ساختار استبدادی و دیکتاتوری فردی این دو حکومت باشد، اما به نظر می‌رسد در اکثر موارد، این تشابهات ناشی از ارتباطات و تبادلات بسیار نزدیک امنیتی بین سپاه و نهادهای امنیتی روسی است.

این تقارن شدید در حوزه سیاسی نیز به چشم می‌خورد. حاکمان ایران با محوریت ولایت فقیه چنان مسیر نادرست و ضد ملی‌ای را در سیاست خارجی پیموده‌اند که اینک کمترین دوست و متحدی در منطقه و جهان دارند و به‌اختیار و به‌اجبار، روزبه‌روز نزدیکی بیشتر و حتی وابستگی به روسیه و چین پیدا کرده‌اند.

این امر، هم جنبه سیاسی دارد و هم اقتصادی، که خود بحث دیگری است و حکایتگر فاصله غم‌بار و تأسف‌باری که حاکمان بعد از انقلاب با آرمان‌ها و وعده‌های اولیه انقلاب پیدا کرده‌اند؛ انقلابی که به دنبال موازنه منفی (الهام‌گرفته از نهضت ملی و دکتر مصدق) بود و خود حاکمان نیز شعار نه شرقی و نه غربی‌شان گوش فلک را کر کرده بود.

بخش نخست این نوشتار قبلاً منتشر شده بود، اینک بخش دوم آن را می‌خوانید.

مخالفت با محصولات تراریخته

چند سال پیش، یکی از کانال‌های امنیتی، ویدئویی را در مخالفت با محصولات تراریخته منتشر کرد (دسترسی از اینجا) و در زیرنویس آن نوشت:

«آیا روسیه از محصولات تراریخت استفاده می‌کند؟ صحبت‌های پوتین و گزارش راشاتودی را در رابطه با این محصولات ببینید.»

حال این را باید مقایسه و مرتبط کنیم با تبلیغات وسیع این نهادها و رسانه‌هایشان علیه محصولات تراریخته، به‌خصوص با جوسازی فرد ناهنجاری به نام «پروفسور علی کرمی» (این فرد در رسانه‌های حکومتی نقش مهمی نیز در تبلیغ نظر مشابهی در مورد ساختن ویروس کرونا توسط آمریکایی‌ها داشت).

بخشی از سخنان وی در این باره:

• رهبر معظم انقلاب فرمودند دشمن را دست‌کم نگیرید.
• در رابطه با تهدیدات نرم، مطلع‌ترین فرد کشور رهبر انقلاب است.
• تراریخته‌ها، مصداق نفوذ است.
• رهبری فرمودند «به بنده هم می‌گویند توهم توطئه دارم، برای این‌که حساسیت‌ها را کم کنند».
• پس از برجام، من نگرانی‌ام بیشتر شد، زیرا پس از آن با روش‌های جدیدی شروع به ضربه زدن به نظام کرده‌اند.
• فردی کمربندی را خریده، بعد متوجه می‌شود که روی سگک این کمربند رادیواکتیو بوده است و این‌گونه در نسل بعدی ما نیز تأثیر می‌گذارند.
• خانم‌ها چیز زینتی می‌خرند و به خودشان آویزان می‌کنند، ولی نمی‌دانند که این تشعشع می‌کند و بعد دچار کیست تخمدان می‌شوند.
• ساعت‌هایی از مرز وارد شد که رصد شده که پشت آن‌ها رادیواکتیو بوده یا آدامس‌هایی وارد کشور شد به نام «بی‌تی» که انواع مخدر در آن‌ها هست.

ناگفته نماند که موضوع تراریخته‌ها خود یکی از موضوعات متعددی است که دستاویزی برای رقابت‌های درون حکومتی و حملات نیروهای تندرو به دولت نیز بوده است.

نقل خبرهای متعدد از منابع روسی

یکی دیگر از مسائل قابل توجه در رسانه‌های امنیتی، کثرت روزافزون خبرهایی است که از منابع روسی به‌خصوص خبرگزاری اسپوتنیک روسی (و یا راشاتودی) نقل می‌شود. مانند:

• روح سلیمانی ول‌کن نیست! میلیون‌ها عراقی شعار دادند آمریکا برو بیرون...
• التماس آمریکا! سلیمانی حتی نامه پومپئو را باز نکرد...
• التماس رئیس سیا از حاج قاسم جهت فرصت دادن برای تخلیه نیروهای داعش و...
• با همکاری قاسم سلیمانی، طرح جدایی اقلیم کردستان خاتمه داده شد
• جنگنده ایرانی در حال ساخت «قاهر ۳۱۳» به عنوان یکی از ۱۰ جنگنده برتر نسل پنجم جهان در قرن بیست و یک...

و یا این خبر از قول چندین رسانه روسی و مفسران‌شان: «بازتاب موشک‌های انتقام سپاه پاسداران به پایگاه‌های ارتش تروریستی آمریکا [عین الاسد]، در روسیه».

تقدیس پوتین و شیفتگی نسبت به او!

این امر عجیب در موارد متعددی به چشم می‌خورد. به طور مثال، در یک کاریکاتور، پوتین را در حال مسابقه کاراته با رئیس‌جمهور آمریکا نشان می‌دهد که پوتین قاطعانه به او ضربه می‌زند (نوعی طعنه زدن به حسن روحانی!). (اینجا/ تحت عنوان «نمونه‌ای از تی‌شرت‌های جوانان در روسیه»)

و یا وقتی روابط ایران و ترکیه به خاطر بعضی سیاست‌های اردوغان در سوریه تیره می‌شود، این کانال‌ها برخوردهای پوتین با اردوغان را با آب‌وتاب و شیفتگی بازتاب می‌دهند، مانند کشیدن صندلی اردوغان از زیرش توسط پوتین در یک کنفرانس عمومی؛ معطل کردن طولانی اردوغان و هیئت همراهش در یک ملاقات در کاخ کرملین؛ و یا ملاقات با وی و همراهانش زیر یک مجسمه از «کاترین کبیر» امپراتور روسیه که در دوران زمامداری خود در قرن هجدهم، امپراتوری عثمانی را شکست داده بود!

و یا این خبر که لحنش قابل توجه است:

«پوتین با طمأنینه و آرام و لبخندی بر لب از پله‌های هواپیما پایین می‌آید، بر زمینِ یک پایگاه نظامی در لاذقیه‌ی سوریه. بعد از شش سال جنگ سخت و بین‌المللی، اولین سفر یک رئیس‌جمهور به سوریه سهم پوتین شد. او دقایقی بعد نطقش را آغاز می‌کند: «نظامیان روس پیروزمندانه به خانه و نزد خانواده‌ی خود برمی‌گردند... اگر تروریست‌ها بازگردند، چنان حمله‌ای می‌کنیم که مشابهش را ندیده باشند... ما به‌خاطر تلفات دست از نبرد با تروریسم برنمی‌داریم...». رفتار او دقیقاً رفتار رئیس‌جمهوری است که کشورش را یک ابرقدرت می‌داند، برای اعلام پیروزی‌اش برنامه ریخته، به انعکاس رسانه‌ای این اعلام می‌اندیشد و حتی اگر فقط چند ساعت در سوریه باشد‌، باز هم ترجیح می‌دهد آن‌جا وسط سرزمینی که میدان نبرد بوده، برای نظامیان کشورش حرف‌های قهرمانانه بزند تا در عمل نشان بدهد داعش وجود ندارد.» [و در ادامه با رفتار حسن روحانی مقایسه می‌کند!]

و یا این مطلب:

«چند نکته در مورد تیم حفاظت ولادیمیر پوتین:

۱ـ تیم حفاظت رئیس‌جمهور روسیه علی‌رغم اطلاع از این نکته که در زمان اجلاس سران در تهران چندین بنز ضد گلوله S-500 دست دوم و نو وارد کشور شده، ترجیح داده‌اند لیموزین‌شان را از خود روسیه و به وسیله هواپیما وارد ایران کنند تا پوتین مطمئن‌تر در تهران تردد کند.

۲ـ تذکرهای بالای امنیتی انتقال‌یافته از سوی تیم حفاظت روسی به مسئولین ایران باعث گردید که حوالی سازمان اجلاس سران به فاصله حداقل یک کیلومتر، تک‌تیارندازهای ایرانی حتی بر روی مراکز و خانه‌های غیردولتی نیز مستقر گردند، تا تزار روس‌ها به سلامت سفر خود به تهران را به اتمام برساند.

۳ـ جالب‌ترین اقدام حفاظتی تیم او این بوده که اساساً پوتین در هر کشوری که مهمان بوده، «مدفوع» و «ادرار» از خود به جای نمی‌گذارد و تمام فضولات انسانی توسط تیم حفاظت او جمع‌آوری شده و از کشور میزبان خارج می‌شود. نوع پیشرفته از ترورها که بر اساس آنالیز «مدفوع» و «ادرار» فرد مورد نظر شکل می‌گیرد، و بر طبق کمبودها و یا احتمالاً بیماری‌های بدن فرد مورد نظر ماده و پودری ساخته شده و در دیدارهای حضوری و احتمالاً از طریق بویایی و لمس فردی، وارد بدن فرد میزبان می‌شود و...».

مقایسه دولت و مقامات روس با حسن روحانی و وزرایش

این امر یکی از موارد پرشمار در رسانه‌های امنیتی و سپاهی است. در ادامه چند نمونه را مرور می‌کنیم:

«از خنده‌‌ی عراقچی تا جدّیت مدودف!

دیمیتری مدودف، نخست‌وزیر روسیه: «محدود کردن دسترسی روسیه به سیستم پرداخت بانکی بین‌المللی (سوئیفت) به طور مجازی به مفهوم اعلام جنگ است. غرب باید به این نکته کاملاً واقف باشد و مسکو هم در این زمینه اطلاعات لازم را دارد.» وقتی فقط چند هفته پس از تصویب برجام، برخلاف مواد آن، آمریکا سیستم سوئیفت ایران را در کلّ جهان قطع کرد، آقای عراقچی در یک برنامه‌ی تلویزیونی حاضر شد و پس از سؤال مجری در این خصوص، ابتدا لبخندی بن‌بست‌آمیز زد و با فرو رفتن در حالت سِرچینگ جهت یافتن یک پاسخ ماله‌کشانه، بالأخره پس از ثانیه‌هایی توقف گفت: «راه تعامل بانکی با جهان که فقط سوئیفت نیست». حالا این‌که راه دیگری غیر از سوئیفت را هم هنوز نتوانستند راه بیندازند، بماند؛ اما اگر عراقچی در این مصاحبه نخست‌وزیر روسیه کنارش بود، احتمالاً به او یادآوری می‌کرد که: «هنوز اعلان جنگ فاحش صورت نگرفته».

و یا این خبر:

«اینجا کاخ کرملین روسیه است! (اینجا)

پوتین خانواده‌های پرجمعیت رو به کاخ دعوت کرده تا هم اهمیت جمعیت کشورش رو نشون بده و هم دیگران رو تشویق به فرزندآوری بیشتر کنه.

دولت تدبیر هم در کشور ما در جهت منافع دشمنان کار می‌کنه و به خانواده‌هایی که پرجمعیت‌تر هستن، یارانه کم‌تری می‌ده!»

و نیز این خبر:

«اگر ترکیه هواپیمای ایران را زده بود! [به رخ کشیدن برخورد قاطع روسیه با ترکیه در مورد اصابت قرار دادن یک هواپیمای روسی که منجر به سفر اردوغان به روسیه و معذرت خواهی رسمی شد.]

فکر می‌کنید اگر ترکیه به جای هواپیمای روسیه، هواپیمای ایران را زده بود چه اتفاقاتی می‌افتاد؟ این‌ها می‌افتاد:

- رئیس‌جمهور بعد از سه روز و در حالی که تنها دو ساعت به پایان سفرش به کیش باقی مانده است، سئانس آخر جت‌اسکی‌سواری‌اش را نیمه‌تمام گذاشته و به کشور باز می‌گشت.

- آقای ظریف می‌رفت پیش پای امیر کویت می‌نشست روی زمین و از او می‌خواست که پادرمیانی کند تا ترکیه برای یکی از مسئولان ایرانی ویزا صادر کند.

- روزنامه آرمان به نقش عمه بزرگ خاندان استوانه در بهبود تاریخی رابطه ایران با دولت عثمانی اشاره می‌کرد.

- عده‌ای از ایرانیان جلوی سفارت فرانسه جمع شده و شمع روشن می‌کردند!

- نوبخت گران شدن قیمت بلیت تهران-آنتالیا را تکذیب می‌کرد.

- محمود دعایی برای سومین بار در سال جاری در روزنامه اطلاعات برای خاتمی جشن تولد برگزار می‌کرد.»

همچنین این خبر:

«رزمایشِ مشترکِ ایران، روسیه و چین به جهان پیام داد که ایران تبدیل به قدرت جدید فرامنطقه‌ای شده؛ درود بر سربازان باغیرت وطن!

در مقابل، تیم دیپلماسی ایران با ننگ‌نامه برجام آبروی یک ملت را در جهان بردند!»

و یا این تیتر و مطلب:

«مقایسه صحبت‌های نماینده ایران و روسیه در جلسه شورای امنیت سازمان ملل درباره آشوب‌های ایران!

نماینده ایران در سازمان ملل متحد:
اقدام امریکا سوء‌استفاده یک عضو دائم شورا از اختیاراتش و نیز سوء‌استفاده از خود شوراست.
تحریک به آشوب شامل مواردی مانند ترغیب مردم به استفاده از کوکتل مولوتوف، تصرف انبار مهمات و قیام مسلحانه شد.
اگر قرار به برگزاری جلسه بود، این ایران بود که باید تقاضای برگزاری یک بحث و بررسی می‌کرد که چگونه و چرا به عناصر خارجی در حالی که از مصونیت برخوردارند، اجازه تحریک و حمایت از ناآرامی‌ها و خشونت در دولت دارای حاکمیتی داده می‌شود که از بنیانگذاران سازمان ملل متحد بوده است.

نماینده روسیه(خطاب به نیکی هیلی):
شما به جای این‌که انرژی شورای امنیت را صرف مسائل افغانستان، سوریه و لیبی کنید، آن را برای مسائل داخلی کشورها صرف می‌کنید.
چرا آمریکا امروز که اوضاع داخلی ایران نرمال شده بایستی این جلسه را برگزار کند؟
البته ما باید از آمریکا تشکر هم بکنیم چون پیام‌هایی که این کشور برای ایرانی‌ها ارسال کرد باعث همبستگی مردم این کشور شد و آنها حول محور احساسات ضد آمریکایی متحد شدند.
طبق منطق شما ما بایستی بعد از حوادث فرگوسن، میسوری یا بعد از تظاهرات‌های وال‌استریت، درخواست برگزاری نشست شورای امنیت می‌دادیم!
آمریکا تدابیری به کار گرفته که ناقض حقوق بین‌المللی هستند. آیا شما هیچ ابزاری غیر از تحریم ندارید؟»

(ادامه دارد)

این نوشتار به دلیل طولانی بودن در چند قسمت منتشر می‌شود.​