روز شنبه 23-6-2012  به دعوت سازمان مجاهدین خلق ایران هزاران نفر در پاریس- ويل پنت - گردهم آمدند تا خواهان "بهار ايرانى" شوند. به گزارش رسانه ها شخصيت هاى سياسى و اجتماعى از کشورهای مختلف و اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا در آن شرکت داشتند.

درگیریهایی هم به علت حضور معترضین در آنجا پیش آمده که ویدئو آن در سایت ایرانگلوبال نیز قابل تماشاست. گزارش دقیقی از ترکیب جمعیتی این گردهمایی وجود ندارد. بدین معنا که تعداد ایرانیان و غیر ایرانیان را مشخص کند. اما سئوال اینست که «آیا سازمان مجاهدین دارای یک ماهیت بهاری ست یا زمستانی؟» .

از زاویه ساختار درونی- عملکردها- تئوریها و نظریاتش - بهاریست یا زمستانی؟ آیا صرفا دادن شعارهای ضد دیکتاتوری فاشیستی حاکم، دفاع از حقوق بشر و غیره کافی ست که ماهیت یک سازمان و جریان را دموکراتیک بسازد یا چنین شعارهایی در تاریخ ایران همواره ابزار رسیدن به قدرت و ایجاد دیکتاتوریهای نوین بوده است؟

واقیعیت اینست که ایران به علت دارا بودن ذخایر عظیم نفت و دیگر معادن -موقعیت جغرافیایی و جمعیت جوان قابل توجه، از ثروت سرشاری بهرمند است. جریانهای داخلی مثل خود حکومت حاکم ، بقایای سلطنت، سازمان مجاهدین، و دیگر حیات یافتگان با فرهنگ «استبدادی و دیکتاتوری» ، و حتی سیاستمداران خارجی از طریق آلترناتیو سازیها ، در اندیشه تسخیر قدرت و فرمانفرمایی و بهره گیری از این ثروتها هستند.

شعارهای خوب خوب فقط ابزار رسیدن به قدرت و ثروت است. ضرورت دارد نسلهای جوان و مستقل اندیش ایران ضمن تعیین تکلیف خود با حکومت فاشیستی حاکم و همه جریانهای کلاسیک مستبد، در اندیشه برپایی احزاب و سازمانهای  نوین و جریانهای دموکراتیک خویش باشند. شکوفایی بهار راستین تنها توسط نسلهای جوان و دموکراتیک ممکن است. دادن شعارهای خوب خوب از دست هر کودک سیاسی برمیاید مهم کسب ماهیت و تربیت دموکراتیک است که جریانهای کلاسیک فاقد آنند.