. نوریزاد در این پیام از ادامه شکنجه، تهدید و تحقیر توسط عوامل اطلاعاتی و سپاه در زندان میگوید.
او در خاتمه شهروندان ایران را با این جملات مورد خطاب قرار میدهد، .... مردم خوب و آرزوبدل ایران، ما را چاره ای جز از بیرون ریختن ملایان، سرداران و مسئولان ایرانخوار و ناشفاف و مفتخوار نیست. من مرده و شما زنده، رسیدن به آزادی و دموکراسی با عمامه و قبای ملایان و قپه های سرداران سیری ناپذیر و آدم کش و ایران ویران کن ممکن نیست، خود دانید.
اگر رسیدن به آزادی و دموکراسی همانطور که نوریزاد میگوید با تداوم نظام آپارتاید و استبداد لجام گسیخته موجود اسلامی شیعی ممکن نیست و قرار هم این نباشد که برای تضمین و تحقق این حق بدیهی و مدنی انسانی چندین نسل دیگر قربانی شوند، جامعه سیاسی ایران در کلیت آن چه راهکار دیگری را، جز آنرا که نوریزاد در این پیام اعلام میکند، پیش پای شهروندان ایران میگذارد؟

بیانیه ۱۴ فعال سیاسی موسوم به بیانیه ۱۴ نام بیانیه‌ای است که در آستانه ۲۲ خرداد ماه سال ۱۳۹۸ هجری شمسی، همزمان با سالگرد انتخابات مناقشه برانگیز ۱۳۸۸ ایران، توسط ۱۴ تن از فعالان مدنی و کنشگران سیاسی داخل ایران با هدف طرح یک سری خواسته‌های سیاسی و مدنی منتشر شد. امضاکنندگان این بیانیه با طرح مشکلات اقتصادی، مدنی و سیاسی داخل ایران ضمن انتقاد از وضعیت جاری کشور در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خواستار اعمال اصلاحات در قانون اساسی کشور، کناره‌گیری سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی از قدرت و گذار از نظام جمهوری اسلامی شدند. امضاکنندگان این سند دلایل خود برای طرح چنین مطالبه‌ای را «نقص گسترده حقوق مدنی، بخصوص زنان»، «ناتوانی در رهبری و اداره درست کشور» و «استبداد نظام حاکم، عدم استقلال قوا و عدم امکان برگزاری انتخابات آزاد» عنوان کردند. بیانیه مذکور «مردم ایران» را مخاطب خود قرار می‌دهد. کمال جعفری یزدی، محمد نوری‌زاد، گوهر عشقی و محمد ملکی از جمله چهره‌هایی بودند که بیانیه را امضا کردند.^[

به فاصله چندی پس از انتشار بیانیه فوق، ۱۴ زن ایرانی از چهره‌های کنشگر خارج کشور نیز با امضای بیانیه‌ای حمایت خود را از این ۱۴ تن اعلام داشتند. نام چهره‌هایی چون مسیح علی‌نژاد و نازنین بنیادی در بین این افراد به چشم می‌خورد.

در همین حین ۱۴ نفر از کنشگران زن داخل ایران ضمن انتشار نامه‌ای با اعلام مطالبات مدنی و سیاسی خود و اعلام حمایت از بیانیه ۱۴ تن، اعلام موجودیت نمودند.

پس از انتشار این بیانیه‌ها تعدادی از امضاکنندگان آن احضار یا توسط نهادهای امنیتی بازداشت شدند. عده‌ای از امضاکنندگان نیز گزارش کردند که توسط افرادی ناشناس مورد تهدید، ضرب شتم و ارعاب قرار گرفتند

حسین طائب (زادهٔ ۱۳۴۲ در تهران) فرمانده سابق نیروی مقاومت بسیج، رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی[۳] و مسئول فعلی اطلاعات سپاه پاسداران است. در سال ۱۳۸۸ معاونت اطلاعات سپاه به «سازمان اطلاعات سپاه» ارتقا یافت و تا سال ۱۳۹۸، ریاست آن را حسین طائب بر عهده داشت. همزمان با تشکیل سازمان اطلاعات، تشکیلات اطلاعاتی دیگری در سپاه با نام «معاونت اطلاعات راهبردی» نیز تشکیل شده بود که مسئولیت آن را سرتیپ پاسدار حسن محقق بر عهده داشت. با انتصاب حسین سلامی به فرماندهی کل سپاه، «سازمان اطلاعات سپاه» و «معاونت اطلاعات راهبردی» ادغام شدند و طائب به‌عنوان مسئول اطلاعات سپاه معرفی شد. همچنین حسن محقق به عنوان جانشین او مشغول به کار شد.[۴] وی به‌عنوان رئیس سازمان اطلاعات سپاه جزو ۱۳ مقام لشکری و کشوری بعد از سید علی خامنه‌ای و حسن روحانی می‌باشد که در کشتار معترضان اعتراضات ۱۳۹۸ ایران مسئولیت دارد.[۵]

او در سال ۱۳۶۱ به عضویت سپاه پاسداران درآمد و در سپاه منطقهٔ ۱۰ تهران و سپاه استان‌های قم و خراسان رضوی شروع به فعالیت کرد.

وی مدتی معاون هماهنگ‌کنندهٔ بیت رهبری و بیش از سه سال معاون فرهنگی ستاد مشترک سپاه و نیز فرمانده دانشکدهٔ فرهنگی دانشگاه امام حسین بوده و پیش از آن که در تیر ماه ۸۷ به فرماندهی بسیج برسد، جانشینی فرمانده این سازمان را بر عهده داشت.

طائب همچنین سابقهٔ فرماندهی حفاظت اطلاعات سپاه و معاونت ضد جاسوسی وزارت اطلاعات در دوران علی فلاحیان را داشته‌است؛ از او به عنوان یکی از مسئولان سازمان اطلاعات موازی یاد می‌شود و از کاندیداهای تصدی وزارت اطلاعات در دولت دهم بوده‌است.