وقتی یک کودک میگوید من عاشق یک مرد سی و پنج ساله شده ام، جامعه اگر متمدن باشد، این را به عنوان یک ناهنجاری و آسیب اجتماعی برداشت کرده، نت ورک های کمک به کودک را فعال میکند، تا وی را نسبت به حقوق خودش به عنوان کودک آگاه کند، به او آموزش بدهد که او اجازه دارد عاشق هم سن و سالهای خودش بشود.
اما همان جامعه دیگر به مرد ۳۵ ساله نه به عنوان «هوس باز» که به عنوان مجرم نگاه میکند. هوس بازی یک ترم اخلاقی است. ولی ممنوعیت رابطه عشقی بزرگسال با کودک، یک حقوق قانونی است. ایشان را نمیشود فقط نصیحت کرد که هوس باز نباش، چون آنوقت شما صورت مسئله را پذیرفته اید. این پدوفیلیسم اسلامی است. این تعرض به حقوق کودک است. این مرد در مصاحبه میگوید ما چند سالی بود عاشق هم بودیم! یعنی لابد وقتی رومینا ده، یازده ساله بوده است. ایشان میگوید من به خواستگاری رومینا رفتم. یعنی حق تجاوز شرعی به کودک! پدرش به دلیل اختلاف مذهبی و فرهنگی مرا رد کرد! یعنی پدر هم نه به دلیل کودک بودن رومینا، بلکه به خاطر اینکه مرد دیگری را در نظر داشت، او را رد کرده است.
مقصر اصلی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی با کمک دین اسلام کاری کرده که سنت پیغمبر اسلام در رفتار مردان مملکت جاری بشود. جمهوری اسلامی کاری کرده که کودک در آن مملکت بی پناه و بی حقوق باشد. که تجاوز شرعی به کودک نورم آن جامعه بشود. جمهوری اسلامی کاری کرده که کودک در ایران در ردیف برده باشد. ندیمه های خردسال، عایشه های حرمسرای مردان جامعه! دختر بچه مثل شئی است. در بازار بچرده فروشی میان پدر با شوهر دست بدست و خرید و فروش میشود. علت و مسبب این وضع اسلام سیاسی حاکم است. رومینا به قتل نمی رسید اگر در ایران اسلام حاکم نبود. اسلام عین بیحقوقی کودک است!

قتل رومینا اشرفی از گیلان تا کردستان از بلوچستان تا خوزستاندر باره قتل های ناموسی