خبر قتل رومینا دختر ۱۳ ساله اهل گیلان به دست پدرش بار دیگر بحث درباره "دختر کشی"، "همسر کشی" یا "قتل‌های ناموسی" را مطرح کرده است. آگهی ترحیم رومینای سیزده ساله حدیث کوتاه اما کاملی بود از آنچه در تمام روایت‌های اینگونه قتل‌ها رخ می‌دهد؛ نام قاتل (پدر مقتول) بر پیشانی آگهی ترحیم به عنوان "صاحب عزا" حک شده است. طبق قوانین اسلامی، پدر، خود را "صاحب" فرزندش می‌داند، و همین برداشت هم، می‌تواند توجیهی شود که پدر بی‌واهمه از قانون، خود را مجاز به نابودی "دارایی‌اش" بداند.

روایت قتل رومینا نمونه‌ای از ده‌ها قتل ناموسی دیگر در ایران است. مقامات پلیس ایران همواره از قتل‌های ناموسی به عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل قتل در ایران نام می‌برند و در یک دهه اخیر گزارش‌های پراکنده‌ای درباره قتل‌های ناموسی منتشر شده، با این‌حال در سال‌های اخیر هیچ آمار جامعی از تعداد و جزئیات قتل‌های ناموسی در ایران منتشر نشده و تنها آمارهایی در سخنان مقام‌های ایران آمده که تنها مربوط به یک سال مشخص بوده است.

برای نمونه، اردیبهشت سال ۱۳۹۳ هادی مصطفایی، معاون وقت مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی پلیس گفته بود که حدود ۱۹ درصد قتل‌ها در کشور با انگیزه ناموسی صورت می‌گیرد. به گفته این مقام پلیس حدود ۶۲ درصد "مقتولان زن به دست بستگانشان" به قتل رسیده اند، که البته احتمالا اشاره‌ای به آمارهای همان سال است.

آماری هم در سال ۱۳۸۸ منتشر شده بود که حکایت از قتل ۱۵ زن در اهواز داشت که قربانی "قتل ناموسی" شده بودند. آماری که در آن سال، معادل حدود ۲۵ درصد از کل قتل‌های گزارش شده در شهر اهواز در همان سال بود.

در این گزارش، ۱۰ پرونده خبرساز قتل‌هایی که در یک دهه اخیر، به نوعی "ناموسی" شناخته شده‌اند، مرور شده است