شهلا صافی‌ضمیر‎، بازیگر، خواننده و زندانی سیاسی که با نام هنری «مرجان» فعالیت می‌کرد، در سن ۷۲ سالگی در تبعید درگذشت.

او در ۲۱ سالگی با بازی در فیلم «دنیای پر امید» پا به عرصه فعالیت هنری گذاشت.

مرجان در دوران بازیگری، تجربه همکاری با بازیگران معروفی چون محمدعلی فردین، ناصر ملک‌مطیعی، سعید راد و ایرج قادری را داشت.

او سپس به خوانندگی روی آورد. ترانه «کویر دل» یکی از معروف‌ترین ترانه‌های مرجان است.

این هنرمند پس از انقلاب ۵۷ به سازمان مجاهدین خلق پیوست و از سوی نیروهای امنیتی ایران دستگیر و زندانی شد.

مرجان پس از آزادی، سال‌ها ممنوع الخروج بود، اما در دهه ۱۳۸۰ ایران را ترک کرد و به آمریکا رفت.

او در اثر ایست قلبی در بیمارستانی در لس‌آنجلس درگذشت. او با خواندن ترانه «کویر دل» بسیار معروف شد.

بی بی سی

هدفم درست خواندن بود

او درباره اینکه چطور به شکل حرفه‌ای خواننده شد در مصاحبه با تلویزیون "سیمای آزادی" گفت که در حال زمزمه آهنگ "کوچه‌های فرهاد" بوده است که فریدون ژورک، همسرش که کارگردان سینما و تلویزیون بود به او می‌گوید چه صدای خوبی دارد و صدای او را کشف می‌کند.

مرجان می‌گوید که پس از آن یک سال با آقایان واروژان، بابک بیات و پرویز مقصدی کار کرده و "راه و رسم خواندن را آموخته است."

اولین ترانه مرجان "دودونه" ساخته پرویز مقصدی و با تنظیم واروژان بود که اولین بار از برنامه رادیویی "صبح جمعه با شما" پخش شد.

مرجان می‌گوید: "هدفم این نبود که فقط بخوانم، هدفم این بود که درست بخوانم."

مرجان با شاعران وآهنگسازان سرشناسی همچون: پرویز مقصدی، فریبرز لاچینی، اردلان سرفراز ، منوچهر چشم آذر، آرش سزاوار، تورج شعبان خانی، و اریک ارکانت همکاری داشته است.

مرجان با خواندن ترانه "کویر دل" که پیش‌تر خواننده ترکیه‌ای آژدا پکان آن را به زبان فرانسه اجرا کرده بود، بسیار معروف شد.

زندانی سیاسی سال‌های شصت و فعالیت خارج از ایران

مرجان تا قبل از مرگ از مخالفان فعال حکومت ایران بود و با همکاری نزدیک با مجاهدین خلق چند ترانه علیه جمهوری اسلامی خوانده بود از جمله ترانه "وقت براندازی شده"، "رویش"، "اوین بگو" و "رهایی" را اجرا کرده است.

مرجان پس از انقلاب بازداشت و زندانی شد اما پس از آزادی از ایران خارج شد و در لس‌آنجلس آمریکا زندگی می‌کرد.

او در مصاحبه ای که از شبکه تلویزیون "سیمای آزادی" پخش شد درباره بازداشت خود و همسرش فریدون ژورک گفته بود که از اوایل سال ۵۹ به جمع هواداران سازمان مجاهدین خلق پیوسته بودند و در همین رابطه در ۱۶ تیرماه ۱۳۶۱ در خانه شان دستگیر می‌شوند.

مرجان در همین مصاحبه گفته بود که پس از آزادیش از زندان "۱۷ سال تمام ممنوع الخروج بوده است."

خبر درگذشت مرجان به سرعت در شبکه‌های اجتماعی منعکس شد و بسیاری از چهره‌های هنری، فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی به او ادای احترام کردند.

از جمله رضا معینی مسئول دفتر ایران و افغانستان گزارشگران بدون مرز درباره مرگ مرجان در فیسبوک خود نوشت: "شهلا صافی ضمیر "مرجان"، هنرمند و زندان سیاسی در دهه شصت، چشم از جهان فرو بست. یاد و صدایش و پایداری‌اش در برابر نظام تباهان مانا و با ماست."

"مرجان با ما بود. رفیق گریه‌های ما بود. در خانه‌ای خالی و پر از سکوت فریاد شد. و بازهم صدایی در "شب می‌گوید، او که رفته اینجاست."