آقای مایل هروی در گفتگوی تلفنی با بی‌بی‌سی فارسی گفت که یک ماه پیش به دلیل "رفتار تحقیرآمیز دولت ایران با پدرش، عملی نشدن وعده‌های دولت، ندادن شهروندی به پدرش پس از ۴۹ سال زندگی در ایران و ندادن مسکن مصوبه هیات وزیران" خود را آتش زد.

آقای هروی گفت که ۲۵ روز در بیمارستان بستری بوده، یک هفته به صورت کامل بی‌هوش بوده و "۵۸ درصد بدنش" سوخته است.

در همین حال خبرگزاری‌های ایران امروز گزارش داده‌اند که دولت ایران با اعطای تابعیت به نجیب مایل هروی موافقت کرده و روند اعطای تابعیت به او "آخرین مراحل اداری و قانونی"را پشت سر می‌گذارد.

پایگاه اطلاع رسانی دولت ایران گزارش داده: "به پاس سال‌ها خدمت فرهنگی استاد نجیب مایل هروی به فرهنگ و تمدن ایران زمین علاوه بر انتخاب ایشان به عنوان شخصیت برگزیده در انتشار و گسترش زبان و ادبیات فارسی در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، نشان درجه یک هنری نیز به این نویسنده اعطا شده است."

پسر آقای مایل هروی مدعی شد که وزارت اطلاعات ایران "به صورت غیرمستقیم" او را تهدید کرده که با رسانه‌ها صحبت نکند و او را متهم کرده که "تلاش دارد بین افغانستان و ایران" تنش ایجاد کند.

نجیب مایل‌هروی در گفت‌وگو با ایران اینترنشنال: خبرها درباره انگیزه پسرم از خودسوزی صحت دارد

نجیب مایل هروی ادیب و نسخه‌شناس اهل افغانستان در مصاحبه‌ای تلفنی به ایران اینترنشنال گفت خبرهای منتشر شده در رسانه‌ها در مورد دلیل خودسوزی پسرش شهاب مایل، حقیقت دارد اما او نمی‌تواند در این باره بیشتر حرف بزند.

پیشتر گفته شده بود هیات دولت اعطای یک اپارتمان به این پژوهشگر را که پنجاه سال در ایران فعالیت کرده، تصویب کرده است.

شهاب مایل هروی، در اعتراض به وضعیت اقامت پدرش در ایران، دست به خودسوزی زد. ایران اینترنشنال با شهاب مایل نیز تماس گرفت. او می‌گوید در بیمارستانی در مشهد بستری است و ۵۸ درصد سوختگی دارد.

او گفت دفترچه اقامت ده ساله که به پدرش داده شده «شبیه همان مدارکی است که از سوی مسئولان ایرانی به اعضای  فاطمیون و زینبیون داده می شود و نمی توان از آن به عنوان ویزای اقامت استفاده کرد.»

خانواده مایل می‌خواستند با استفاده از این مدرک،  نجیب مایل را برای «مداوا» به آلمان انتقال دهند اما آن گونه که پسرش شهاب می‌گوید سفارت آلمان از قبول دفترچه اقامت به عنوان مدرک قابل اعتبار خودداری کرده است.

شهاب مایل همچنین گفت که پدرش در وضعیت مالی بسیار بدی بسر می‌برد و صرفا با همان ۴۰۰ هزار تومان حقوق بازنشستگی زندگی می‌کند.

نجیب مایل هروی که در سال‌های پنجاه خورشیدی از افغانستان به ایران رفته، در دانشگاه فردوسی مشهد تحصیل کرده و سال‌های زیادی در کتابخانه آستان قدس رضوی مشغول کار بود.

او اکنون در خانه‌ای اجاره‌ای زندگی می‌کند.

مایل‌هروی به ایران تاریخی و زبان فارسی دلسبتگی زیادی دارد. در حدی که از تلفظ نام افغانستان نیز پرهیز می‌کند و آن را به صورت «آبگانیان» تلفظ می‌کرده است.

او گفت "دلیل اصلی خودسوزی‌ام جلب توجه رسانه‌ها و جامعه بین‌المللی به بی‌عدالتی است که دهه‌هاست نسبت به پدرم روا داشته شده و تبعیضی که افغان‌ها در ایران با آن مواجه هستند. پدرم مثال روشن از چگونگی تبعیض دولت ایران نسبت به شهروندان افغانستان است."

او پیشتر درباره اصرار پدرش به ماندن در ایران گفته بود: "هرچند فرصت‌های زیادی برای اقامت در کشورهای مختلف از جمله آمریکا و فرانسه برای استاد پیش آمد، اما ایشان به دلیل علاقه‌ شدید به عرفان و زبان فارسی، در ایران ماندگار شده‌اند."

زندگی نامه نجیب مایل هروی

نجیب مایل هروی متولد سال ۱۳۲۹ شهر هرات است.

او دوره دبستان و دبیرستان (تحصیلات ابتدایی و متوسطه) را در شهر کابل به پایان رساند. چنانچه از خود او نقل قول شده است:

"بنده به روایت مادرم در سال ۱۳٢۱ و به روایت پدرم در سال ۱۳٢٩ شمسی در شهر خمام متولد شدم، مسلماً روایت پدرم ارجح است. آوان کودکی را در هرات گذراندم. شهری از خراسان که در تاریخ فرهنگ فارسی، شهر شناخته‌شده‌ای است. در مکتب‌خانه‌های هرات آموختن را شروع کردم و در پی مهاجرت پدر به پایتخت افغانستان - از سن شش سالگی - بنده هم از هرات منتقل شدم و تحصیل را در مدارس کابل دنبال کردم."

آقای هروی در سال ۱۳۴٩ خورشیدی، در انجمن تاریخ کابل به امور فرهنگی مشغول شد و در آن زمان آموزش نسخه‌شناسی را از پدرش فراگرفت. سپس، در سال ۱۳۵۰، برای ادامه تحصیل عازم ایران شد.

حق نشر عکسIRNAImage captionنجیب مایل هروی از محققان عرفان و ادبیات فارسی و اهل هرات است و از ۱۳۵۰ تاکنون ساکن ایران

از او نقل قول شده است:" بعد به‌خاطر مقاله‌ای که در سال ۵۰ در کابل منتشر کردم، چنین مقدر شد که بنده کار دانشگاهی و تحصیلات خود را در زمینۀ زبان و ادبیات فارسی در ایران دنبال کنم."

او در سال ۱۳۵۰ وارد دانشگاه فردوسی مشهد شد و از سال ۱۳۵٧ تا ۱۳٦۰ نیز به فهرست‌برداری در کتابخانۀ آستان قدس رضوی مشغول شد. پس از آن، شروع به کارهای تحقیقاتی برای تهران کرد. اما زمانی که بنیاد پژوهش‌های اسلامی تأسیس شد، در سال ۱۳۶۵، به این بنیاد پیوست و به پژوهش در زمینۀ نسخه‌شناسی پرداخت. این همکاری در زمینۀ نسخه‌شناسی، کتاب‌شناسی و تصحیح متون و تدریس در همین زمینه‌ها سال‌ها ادامه داشت.

نجیب مایل هروی نویسنده، پژوهشگر، نسخه‌شناس، ویراستار و مردم‌شناس است، که رشته اصلی‌اش عرفان اسلامی است و از او به عنوان یکی از محققان شایسته در نقد و تصحیح متون کلاسیک نام گرفته شده است که با تألیف، تصحیح و بررسی بیش از سی کتاب ارزشمند و نگارش صدها مقاله، به این مهم پرداخته است.

از آثار مهم نجیب مایل هروی می‌توان به "برگ بی برگی: یادنامه استاد رضا مایل هروی"، "این برگ های پیر، مجموعه بیست اثر چاپ ناشده فارسی از قلمرو تصوف"، "مذکر احباب"، "مقامات جامی، گوشه‌های از تاریخ فرهنگی و اجتماعی خراسان در عصر تیموریان"، "کتاب‌آرایی در تمدن اسلامی"، "تاریخ نسخه‌پردازی و تصحیح انتقادی نسخ خطی"، "شرح فصوص الحکم شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی" و ده ها اثر از این دست نام برد.