به بهانه ،برداشت از اشکال گوناگون کاربرد ناموس در فرهنگ عامیانه و اعتراض به جنبش زنان ناموسی کسی نیستند یا #من_بی_ناموسم:

با جستجو در فرهنگ عمید، دهخدا ، کمی نگاه به ویکی پدیا تعاریف نزدیک به هم در رابطه با کلمه ناموس یا در جمع آن نوامیس دیده می‌شود. این کاربرد در فرهنگ یهودیت ، اسلام و چه در تعاریف متعدد عبری ،عربی و یا فارسی ، ریشه در حفظ مالکیت دارد . از آنجائیکه ادیان در رابطه خود نسبت به زن ، مالکیت را از آن مرد دانسته اند ،طبعا ناموس من ، دخل و تصرف، و یا تجاوز به ناموس من ، ما ، عملا در این فرهنگ ها و ادیان تجاوز به زن و دختر من ، ما تلقی شده و کاربرد داشته است . به همین سادگی، تجاوز به مرد هرگز تجاوز به ناموس قلمداد نشده بود . سرزمین و دیگر مالکیت‌های عمومی حتی کشور و وطن ، اینکه اهمیت حفاظت برای بقای ساکنین آن کشور یا مردم حیاتی بوده است ، همسنگ سازی حفاظت کشور تخت نام ناموس وطن، همان زن و دختر مردم تبلیغ شده و میشود . برای تشویق به دفاع و ایجاد ذهنیت پایداری امنیت کشور ،کارکرد داشته است . اما از این ذهنیت حفاظت زن بر مبنای تملک آن، اگر چه ایمنی ساز موارد اشاره شده تاریخی بوده است ، اما در عصر مدرن و آزادسازی انسان از تملک این و آن ، و دادن هویت ایندیوید و رهایی آن از قید و بندها ،دیگر عملا ابزاری شده است برای تعمیق فرهنگ مردسالارانه و زن ستیزانه .
در سوئد که من زندگی میکنم ، چنین نیازی برای بازتولید روحیه دفاع از کشور نیست ، ارزش های انسانی به اتکا به فرهنگ هزاروچند ساله آغشته به تملک و زن ستیزانه ، صدها سال است در مبارزات اجتماعی به حاشیه رانده شده است که البته بعد از رنسانس ضربه اصلی را خورده است . و اینک بعد از دهه پنجاه و شصت با آوج گیری جنبش‌های اجتماعی و از جمله زنان، فرهنگ ناموس در کشورهای دموکراتیک عقب مانده و ارتحاعی است . من بی ناموسم ،مفهوم سمبلیک آزاد گذاشتن زن را دارد نه چیز دیگر . شما میتوانید بسیار مدافع وطنتان باشید بدون اینکه روحیه وطن دوستی ات را در لباس فرهنگی ضد زن بیارائید . طبعا شاعران ما از فردوسی گرفته تا همین الان از این بستر فرهنگی مالکیت نگری نسبت به زن باصطلاح ناموس استفاده کرده و می کنند . در اینجا کلمه نئوترال heder در زبان سوئدی به معنی ارزش یا آبرو بکار میبرند که ارتباطی به مفهوم ناموس ندارد