نیوشا بقراطی 

آیا آن اتفاقی که طی بیش از یک دهه گذشته درباره اش صحبت و گمانه زنی شده بود، سرانجام در یک هفته گذشته رخ داد؟ حمله محدود به تأسیسات اتمی و نظامی، همواره یکی از گزینه های مطرح در مواجهه با برنامه اتمی ایران بوده است و بحث های مفصلی پیرامون آن صورت گرفته است.

اکنون طی یک هفته، دست کم دو رخداد به این گمانه دامن زده که شاید آنچه در تمامی این سال ها به عنوان یک گزینه نظامی/ تخریبی مطرح بوده، جامه عمل پوشانده شده است؛ انفجار در خجیر در نزدیکی تأسیسات نظامی جنجالی پارچین و انفجار در مرکز مونتاژ سانتریفیوژ بزرگ ترین تاسیسات اتمی ایران در نطنز.

مقامات جمهوری اسلامی هر دو را «حادثه» توصیف می کنند. اما منابع مختلف، احتمالات دیگری را مطرح می کنند.

حدود ۱۲ ساعت پیش از اعلام رسمی جمهوری اسلامی ایدی کوهن، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر اسرائيلی، در توئیتی برای اولین بار به وقوع حادثه در نطنز اشاره کرده، و نوشته بود که این حادثه ناشی از «بمباران» ارتش اسرائیل بوده است.

تاکنون کارشناسان فنی و همچنین منابع اسرائیلی ادعای آقای کوهن را تأیید نکرده‌اند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نیز گفته است که دولتش در این باره واکنش نشان نخواهد داد.

در همین حال برخی منابع تأییدنشده دیگر، بحث عملیات «خرابکاری» نیروهای نفوذی در ساختار امنیتی جمهوری اسلامی را مطرح کرده اند.

کدام سناریو محتمل‌تر است؟ این پرسش محوری ما در این برنامه است.